ทำไมรักคนขอเงินมากกว่าคนหาเงินให้คะ

วันที่30เป็นวันเงินออก ยิ้ม 
ก็ให้ตามที่แม่ขอ3,000 พอให้กลับถามว่าได้เท่าไหร่พอบอกว่า10,000 กลับบอกว่าทำไมไม่ให้เยอะกว่านี้ แล้วคุณคิดว่าเราจะไม่ใช้อะไรหน่อยหรอ ทำงานเหนื่อยหามาทั้งวัน รายจ่ายก็ค่าน้ำมัน1,000 ค่าอาหารต่างๆหรือของที่อยากกินอีก3,000 จ่ายค่าโทรศัพท์ที่อยากได้อีก2,000 ก็9,000แล้ว ที่เหลือก็เก็บ ไว้ซื้อของจำเป็นของที่อยากได้ ทำไมเวลาตั้งใจทำอะไรกลับโดนว่าหรือแบบทำให้ไม่พอใจตลอดทั้งๆที่ก็พยายาม ทั้งๆที่คนอื่นกลับไม่ให้เลยสักบาทไม่ว่าจะลูกตัวเอง หรือ หลานบางคน กลับมาโดนกดอยู่คนเดียวแถมไม่ได้เรียนต่อ ต่างจากพี่ที่มีตั้งไอโฟนสองเครื่องไอแพดโน้ตบุ๊ค มีรถ แทบจะมีทุกอย่าง รถก็ส่งไม่หมดจนยายต้องเอารถที่เราใช้ไปจำละเอาเงินไปซื้อคันใหม่ให้ กลับพูดว่าไม่ต้องไปเปรียบเทียบเพราะเขาเรียน เออพูดได้นิ โทรศัพท์จะพังละแล้วไม่ได้ใช้โทรศัพท์ทำงานหรอ จะไม่ให้มีอะไรดีๆเลยรึไง ไม่รู้จะตายวันไหนอยู่ได้นานแค่ไหน อนาคตก็ไม่มีอยากเรียนก็ไม่ได้เรียน ให้เงินแต่บะเดือนไม่เคยดีใจหรือไรสักอย่างมีแต่โดนว่าอย่างงั้นอย่างงี้ต้องดีแบบไหน ต้องให้หมดเลยมั้ยเงิน คุยกันแล้วแท้ๆว่าจะเก็บเงินซื้อโทรศัพท์พอให้เงินกลับบอกจะเอาเพิ่ม เห้อ เงินเดือนออกคงไม่น่าดีใจอีกแล้วเเหละ ทำงานบริการก็เหนื่อยมากพอละ ไหนจะลูกค้าเรื่องมากต่างๆนาๆ อยากจะกรี๊ดออกมาให้มันจบๆแล้วร้องไห้ไปเลย โคตรเหนื่อยโคตรทรมานโคตรไม่มีความสุขหาเงินเข้าบ้านกลับกลายเป็นลูกที่ไม่ดีไอ้คนที่หลอกเอาเงินใช้เอาใช้เอาแทบไม่ได้หาให้สักบาทชมเอาชมเอา พอคนดีๆไม่เคยจะเข้าใจเขาหนอกก็เข้าใจแต่ไอ้พวกที่หลอกเอาเงินกับใจร้ายใส่นั่นเเหละเห้อ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่