สมัยก่อน ก่อนที่จะมีเมก้าพลาซ่า ผมมักจะเดินไปซื้อของที่สะพานเหล็ก โดยเฉพาะโซนแผ่นเกม และฟิกเกอร์ จะมีป้าอาซิ่มที่เดินขายน้ำส้มคั้นเป็นขวด รวมทั้งแบบที่เป็นเกล็ดหิมะ ถ้าจำไม่ผิดจะมีแค่คนเดียว ที่เดินขายแล้วพูดผ่านไมค์ลอยกับลำโพงคาดเอว บางวันจะเห็นป้าแต่งตัวสีสันสดใสฟิวสาวอะนิเมะ ไปแต่ละทีก็จะซื้อน้ำส้มทุกครั้งที่เจอ ถ้าไปสะพานเหล็ก แล้วใช้เวลาอยู่ที่นั่นระยะหนึ่ง ยังไงก็จะเจอครับ
วันเวลาผ่านไปพอเปลี่ยนมาเป็นเมก้าพลาซ่า ในวันที่สะพานเหล็กไม่มีอีกแล้ว ไปเดินเมก้าก็อดนึกถึงป้าน้ำส้มไม่ได้เลย ผมเชื่อว่า ใครที่เป็นขาประจำสะพานเหล็กยุคนั้นจะต้องได้กินน้ำส้มป้า
ไม่รู้ว่าป้าอยู่ไหนแล้วตอนนี้ สบายดีมั้ยไม่รู้ ถ้าผมได้เจอป้าน้ำส้มอีกครั้ง ก็อยากจะพูดคุยทักทายแกหน่อย
และนี่คือความทรงจำดีๆของผมที่สะพานเหล็กครับใครมีเรื่องราวดีเกี่ยวกับที่นั่น ก็มาแชร์มาเล่าให้ฟังด้วยกันได้นะครับ
สมัยที่เดินสะพานเหล็กก่อนจะเป็นเมก้าพลาซ่าจะมีป้าที่เดินขายน้ำส้มที่ชอบพูดออกลำโพงเสียงใสๆคิดถึงแกจังใครทันบ้างครับ
วันเวลาผ่านไปพอเปลี่ยนมาเป็นเมก้าพลาซ่า ในวันที่สะพานเหล็กไม่มีอีกแล้ว ไปเดินเมก้าก็อดนึกถึงป้าน้ำส้มไม่ได้เลย ผมเชื่อว่า ใครที่เป็นขาประจำสะพานเหล็กยุคนั้นจะต้องได้กินน้ำส้มป้า
ไม่รู้ว่าป้าอยู่ไหนแล้วตอนนี้ สบายดีมั้ยไม่รู้ ถ้าผมได้เจอป้าน้ำส้มอีกครั้ง ก็อยากจะพูดคุยทักทายแกหน่อย
และนี่คือความทรงจำดีๆของผมที่สะพานเหล็กครับใครมีเรื่องราวดีเกี่ยวกับที่นั่น ก็มาแชร์มาเล่าให้ฟังด้วยกันได้นะครับ