สวัสดีค่ะ พอดีดิฉันหาทางออกไม่ได้แล้วรู้สึกดันมากๆ 
เรื่องมีอยู่ว่าพ่อแม่เรา ทำงานได้อยู่บ้านพักสวัสดิการซึ่งเป็นห้องเล็กๆ ตัวเราเอง น้องเรา พ่อ แม่ อยู่ด้วย ความเป็นอยู่ค่อนข้างแอร์ออัด
และพอเราโตมามีงานทำ เรามีแฟนคบมา5ปี ซึ่งบ้านเขาก็ฐานะปานกลาง ไม่ได้รวยอะไรแต่ก็ไม่เคยลำบาก ไม่เคยได้ทำงานเรียนอยู่ปี4 กำลังจบ(เราอยู่คอนโดกับแฟนเดือนละ6500+ หารกัน2คน (เราก็แฮปปี้)
เรามีความฝันอย่างนึง อยากจะมีบ้านให้พ่อกับแม่ แต่ด้วยภาระที่เราต้องส่งตัวเองเรียน ทำงานไปด้วย เราก็พอมีเงินเก็บอยู่บ้าง แต่ยังไม่กล้าซื้อบ้านเพราะอยากมีเงินเก็บมากกว่านี้ เลยหาบ้านเช่าสักหลัง ในกทม (6500 บาทซึ่งมีน้อยมากๆ แล้วการตัดสินใจสั้นมีแต่คนจะเอา) เรากับครอบครัวไปดูบ้านก็โอเคอาจจะไม่รู้สึกว่า หรูหราหรอกแต่ก็พอให้ได้อยู่ไปก่อนแล้วเราจะเก็บเงินซื้อบ้านหรือทำในสิ่งที่อยากทำ แต่พอแฟนเราไปดู เขาก็บอก ไม่โอเค แคบ สภาพการเป็นอยู่ไม่ดี เขาไม่อยากไปอยู่ แต่เราตกลงกับพ่อแม่แล้วว่าจะหารกันกับพ่อแม่ ทีนี่เราเลยบอกแฟนว่าถ้าแฟนไม่ไปอยู่ไม่เป็นไร เดี๋ยวเราจะจ่ายทั้งค่าคอนโดที่หารและค่าบ้านเอง เพราะเรายังไหว(แต่ใจเราก็ไม่อยากมาเสียค่าคอนโดแล้ว อยากไปอยู่กับพ่อแม่) แต่เขาก็ดูเห็นใจเรา แต่ก็พูดตลอดว่าเขาไม่อยากไปอยู่ เขากลัวเข้ากับที่บ้านเราไม่ได้ และ เขารู้สึกว่าที่ ๆเราจะเช่ามันดูไม่ดี เหมือนคอนโดและบ้านของเขาเลย

สำหรับเรา เราไม่อยากทิ้งพ่อแม่แล้วอยากพยายามอยู่กับพ่อแม่ แล้วพ่อแม่ก็ดูดีใจที่จะได้ย้ายมากๆ (ถึงมันจะดูไม่หรูหรา แต่ก็คงไม่แอร์อัดเหมือนก่อน) 
กับแฟนที่ไม่อยากจะไปไหน หรือถ้าไปอยากได้อะไรที่ดี ซึ่งเราก็พูดตรงๆว่าถ้าให้เช่าบ้าน 15,000+ เราคงไม่ไหว เราควรตัดปัญหาหรือหาวิธีที่ลงตัวกว่านี้

ขอโทษจริงๆนะคะถ้าพูดอะไรงงๆ ถ้าใครมีทางออกหรือแนะนำช่วยบอกหน่อยนะคะ 
ตอนนี้บอกครอบครัวก็กลัวว่าจะมองว่าแฟนเป็นตัวปัญหา/บอกแฟน ก็จะหาว่าเราไปกดดันหรือยัดเหยียดเขา 
#อย่าว่าเราเลยนะ เราหนักใจไม่มีที่ปรึกษาจริงๅ