สวัสดีค่ะ หนูเป็นเด็กมัธยมนะคะ ตอนนี้หนูกําลังเกิดปัญหาที่โดนเพื่อนเเบบออกจากกลุ่มค่ะ เพราะคําพูดของหนู หนูเป็นคนพูดไม่คิดค่ะ เลยทําให้ใครหลายๆ คนไม่พอใจ เเต่เพื่อนเงียบมาตลอดค่ะ บางเรื่องหนูพูดไปพวกเค้าก็ขํากัน มันเลยทําให้หนูไม่รู้ตัวค่ะว่าสิ่งที่หนูพูดไปเขาไม่พอใจ พอถึงวันหนึ่งวันที่มีเพื่อนคนนึงที่เปิดเรื่องที่หนูพูดไม่คิดมา ทุกคนก็เลยเอาเรื่องของหนู ที่หนูพูดไปเเล้วเค้าไม่โอเคกัน มาพูดกัน เลยทําให้เกิดกระทะเลาะกันค่ะ ตอนเเรกหนูขอโทษเพื่อนในกลุ่มประมาณสองคนไปเเล้ว เค้าก็หายโกรธหนูเเล้วค่ะ เเต่ว่าเพื่อนคนนึงในกลุ่มตอนนั้นหนูไม่ได้ขอโทษไปค่ะ เพราะตอนนั้นที่หนูพูดเค้าก็ดูตลกกับสิ่งที่หนูพูด หนูก็เลยเถียงไปค่ะ เลยทําให้เพื่อนคนนั้นไม่พอใจหนู ลุกออกจากตอนที่หนูกําลังพูดกับเขาอยู่ ตอนนั้นหนูก็เลยไปเคลียร์กับเพื่อนคนอื่นๆ ที่ไม่พอใจหนูค่ะ พอผ่านมาวันนึงหนูก็ทําตัวปกติค่ะ เพื่อนคนนั้นหนูก็คุยด้วยปกติ เเต่เพื่อนคนนั้นดูไม่ค่อยอยากคุยกับหนู เเต่เพื่อนในกลุ่มคนอื่นๆ หนูคุยได้ปกติเลยค่ะ พอผ่านไปสองวัน เพื่อนในกลุ่มคนอื่นๆ เริ่มไม่คุยกับหนู เดินหนีหนู เเต่ก็ยังมีเพื่อนคนนึงที่อยู่กับหนูตลอด ไม่ปล่อยให้หนูอยู่คนเดียว ตอนนั้นหนูรู้สึกผิดมากๆ ค่ะ หนูก็เลยไปขอโทษเค้าพรุ่งนี้ค่ะ พอหนูอยากเคลียร์ให้มันจบๆ ไปเลยเพราะหนูไม่อยากให้เพื่อนโกรธ พอมีคนเปิดสักพักเพื่อนคนอื่นๆ ที่บอกว่าโอเคกับหนูเเล้ว เขาก็พูดความในใจออกมาค่ะ เลยทําให้หนูได้รู้ หนูก็บอกไปว่า หนูขอโทษจริงๆ จะปรับตัวเเล้ว เพื่อนในกลุ่มก็ไม่ได้อะไรหนู เเต่เพื่อนคนนั้นเค้าก็ยังดูเคืองๆ อยู่ค่ะ พอหนูชวนเค้าคุย เค้าก็เหมือนไม่อยากคุยกับหนูค่ะ พอผ่านไปสองวัน เพราะว่าเป็นวันหยุดเสาร์อาทิตย์นะคะ หนูได้ขึ้นไปทํากิจกรรมกับเพื่อนๆ ค่ะ เพราะเป็นกิจกรรมของทางเเผนการเรียนหนู ตอนนั้นเพื่อนๆ ในกลุ่มนั่งห่างจากหนูประมาณสองคนค่ะ เลยทําให้หนูต้องนั่งข้างคนที่ไม่สนิทค่ะ พอจบกิจกรรม หนูก็กลับบ้านค่ะ เเล้วเช้าวันต่อมาหนูก็มาโรงเรียนตามปกติเลย เเต่ตอนเช้าหนูมานั่งกับเพื่อนผู้ชายคนนึงค่ะ เค้านั่งอยู่กับเพื่อนของเค้า เค้าก็บอกหนูว่า เมื่อวานเพื่อนในกลุ่มหนูอะค่ะ ให้เค้าทายว่า เพื่อนในกลุ่มหนูจะไม่คุยกับใคร เพื่อนผู้ชายเดาไปเรื่อยๆ ค่ะ สุดท้ายมาถูกที่หนู ปล. หนูกลับบ้านเร็วนะคะเลยไม่รู้ ว่าเพื่อนในกลุ่มพูดเเบบนั้น ตอนหนูได้ยินหนูก็ยัง งงๆ อยู่ค่ะว่าจริงมั้ย พอเพื่อนในกลุ่มลงมาเข้าเเถว พวกเค้าไม่คุยกับหนูเลยค่ะ สบตายังไม่สบตาเลยค่ะ เพื่อนผู้ชายคนนั้นก็พูดขึ้นมาว่า เห็นมั้ย พวกมันไม่คุยกับเลย ตอนนั้นเหมือนโลกหนูหยุดหมุนเลยค่ะ 🥹🥹 หนูเลยเข้าไปถามเพื่อนคนนึงค่ะว่า ทําไมไม่คุยกับหนู หนูรู้หมดเเล้วว่ามันพูดอะไรกับเพื่อนผู้ชายไว้บ้าง มันก็ทําหน้างงค่ะ เเล้วเพื่อนในกลุ่มคนอื่น ก็มาดึงคนที่หนูกําลังคุยด้วยไป เเต่หนูดึงไว้ค่ะ เเล้วหนูก็ถามว่า ทําไมไม่คุยกับหนู เค้าตอบมาว่า เค้าเฉยๆ เเต่ไม่รู้ว่าอีกคนในกลุ่มหายโกรธหนูรึยัง เเล้วเค้าก็เดินหนีหนูเลยค่ะ ตอนนั้นหนูเลยต้องนั่งในเเถวคนเดียว ปล. เพราะในห้องหนูไม่สนิทกับใครเลยค่ะ พอคุยได้นะคะ เเต่ว่าเเนวพวกเพื่อนคนอื่นๆ หนูไม่ค่อยอินด้วยค่ะ เลยไม่อยากสนิทกับใครเพิ่ม พอมาถึงวันที่เพื่อนในกลุ่มไม่คุยด้วย หนูก็ไม่รู้จะไปคุยกับใครเลยค่ะ ตอนเที่ยงหนูเลยต้องไปนั่งกินข้าวกับเพื่อนห้องอื่นที่สนิทด้วย ไปไหนมาไหนวันนั้นก็ต้องไปคนเดียวค่ะ เพราะเพื่อนที่มานั่งกินข้าวตอนกลางวันด้วย อยู่คนละตึกค่ะ เเล้วค่อนข้างใกล้ด้วย พอกลางคืนหนูเล่าเรื่องให้คนในครอบครัวฟังค่ะ หนูเล่าไปร้องไห้ไป หนูเลยหยุดวันนึงค่ะ เพราะไปไม่ไหว ในระหว่างวันที่หนูหยุด เพื่อนคนนึงก็เตะหนูออกจากกลุ่มต่างๆ ที่มีหนูอยู่ค่ะ ตอนนั้นหนูไม่โอเคมากๆ เลยทักไปถามเจ้าตัว เค้าก็บอกว่า ยังเคืองๆ หนูอยู่ ไม่อยากให้หนูมายุ่งเเล้ว / หนูไม่อยากลงลายละเอียดเยอะค่ะ หนูขอเล่าเเค่นี้พอนะคะ หนูอยากมาปรึกษาว่า หนูควรที่จะปรับความเข้าใจกับเพื่อน เเล้วเข้ากลุ่มไปเหมือนเดิมมั้ย หรือว่าอยู่คนเดียวเลยคะ หนูไม่ไหวจริงๆ ค่ะ ขอคําปรึกษาหน่อยนะคะ ( ยังไม่ได้เเก้คําผิด / ถ้าไม่เข้าใจตรงไหน ถามได้นะคะ )