เราย้ายมาอยู่บ้าน ตจว ในเขตเมือง ได้หลายปี ช่วงแรกๆก็ผูกมิตรกันดี
หลังแรก ตรงข้ามบ้านเราเลย
เป็นเหมือนผู้รับเหมาก่อสร้าง ก่อนเราสร้างบ้าน เขาจะเอาวัสดุก่อสร้าง มากอง ฝั่งที่ของเรา เราแจ้งเขาว่าเราจะสร้างบ้านแล้วนะเขาก็มาเคลียให้ บ้าง นิดหน่อย เราก็เฉยๆ คิดบวก ของเยอะคงใช้เวลา แล้วเราก็ไม่ได้ใช้ประโยชน์อะไร ครอบครัวนี้ก็ ผัว เมีย ลูก3คนมั้ง โตๆกันหมด ตอนสร้างบ้าน เขาจะจูงหมามาเดิน เช้าเย็น ผ่าน ตรงที่เราจอดรถ
ถ้าเป็นลูกๆเดินมา เฉียดยังไง พวกเขาก็จะเดินผ่านไม่ทักไม่ทาย ไม่ยิ้ม เราเคยยิ้มๆก็เฉยๆกลับ เเม่เราเคยทักไป ก็เฉยๆ แต่ถ้าแต่ถ้าเป็น เมียเดินมา ก็ยิ้ม ทักบ้าง เล็กน้อย พอเราสร้างบ้าน. เราก็เชิญพระมาทำบุญ เเบบเงียบๆ ไม่ได้บอกใครเลย. เมียของบ้านหลังนี้เคยถามเมือไรทำบุญ เราก็อ่อมแอ่ม บอกพาพระมาสวดไปแล้ว
นางบอกว่าไม่บอกด้วยหละจะอยู่คนเดียวหรอไง
หลังจากนั้นไม่กี่อาทิตย์. ผัวมาเรียกที่หน้าบ้าน เอาซองบุญมาให้ บอกลูกชายจะบวช เห็นว่าบ้านใกล้กัน ไม่งั้นไม่บอกหรอก. เราก็ใส่ซองไป 500 บาท แต่เราไม่ได้ไป
เมียก็ถาม ทำไมไม่มางานเลี้ยงเราก็บอกติดธุระเข้ากทม
หลังจากนั้น เราก็มีขนม ของกิน ไปให้ 2 -3 ครั้ง มั้ง. แต่เขาก็ไม่ได้ อะไรกะเราเลย มีแต่เมียยิ้มให้บางครั้ง ลูกๆ จอดรถฝั่งบ้านเรา เรานั่งทำสวนใกล้ๆก็ไม่เคยทัก รั้วเป็นลวดหนามโปร่งๆ ห่างกัน แค่3เมตรงี้ เราก็เลยเฉยๆ คิดเองว่า ถ้าเราไปไรกับเขามากเหมือนเรายอมเขา
อันนี้คือหลังแรก
บ้านหลังที่ 2. สมัยก่อนย่าผมยกที่กับเพื่อนเขาสร้างบ้าน ก็คือที่แปลงนี้ ช่วงแรกๆที่ยังไม่สร้างบ้านก็จะมาคุยกับบ้านนี้ เขาก็บอกว่า เขาขอบคุณย่าที่ยกที่ให้
ระหว่างสร้างบ้าน จนบ้านเสร็จ ก็เป็นมิตรกันดี มีไลน์ก็ทักทายกัน. แต่พอหลังๆ เขาก็เงียบๆไม่ทัก เราเอาขนมไปให้ปีใหม่ ฝากผัวเขาไว้ เมียที่เคยคุยกัน เขาก็ไม่ได้ทักไลน์อะไรตอบกลับไร เงียบไป. เมื่อก่อนเคยตะโกนทัก ก็เงียบ เราก็เลยเฉยๆ ไป ต่างคนต่างอยู่. แต่ก็มีอีก2หลัง ที่เหลือที่เป็นมิตรกันดี ก็ทักทายให้ของกันบ้าง
มีเพื่อนๆบอกเราควรผูกมิตรกับเพื่อนบ้าน เป็นผู้ให้ ที่ดีไม่ควรหวังอะไร. สิ่งดีๆก็จะกลับมาหาเรา. เพื่อนจะพูดแบบนี้ตลอด ผมก็อธิบายให้ฟังว่า 2หลังเป็นแบบนี้ ต่างคนต่างอยู่ เพื่อนก็จะบอกเเบบเดิมๆให้สร้างมิตรเป็นรั้ว แต่มันเป็นมิตรกันไม่ขึ้นเลย. ผมควรทำไงดี ต่างคนต่างอยู่แบบนี้ดีไหมครับ
เราควรทำไงดีกับเพื่อนบ้าน เรื่องมันยาวมาก **( คนไม่ชอบอ่านข้ามได้ครับ)**
หลังแรก ตรงข้ามบ้านเราเลย
เป็นเหมือนผู้รับเหมาก่อสร้าง ก่อนเราสร้างบ้าน เขาจะเอาวัสดุก่อสร้าง มากอง ฝั่งที่ของเรา เราแจ้งเขาว่าเราจะสร้างบ้านแล้วนะเขาก็มาเคลียให้ บ้าง นิดหน่อย เราก็เฉยๆ คิดบวก ของเยอะคงใช้เวลา แล้วเราก็ไม่ได้ใช้ประโยชน์อะไร ครอบครัวนี้ก็ ผัว เมีย ลูก3คนมั้ง โตๆกันหมด ตอนสร้างบ้าน เขาจะจูงหมามาเดิน เช้าเย็น ผ่าน ตรงที่เราจอดรถ
ถ้าเป็นลูกๆเดินมา เฉียดยังไง พวกเขาก็จะเดินผ่านไม่ทักไม่ทาย ไม่ยิ้ม เราเคยยิ้มๆก็เฉยๆกลับ เเม่เราเคยทักไป ก็เฉยๆ แต่ถ้าแต่ถ้าเป็น เมียเดินมา ก็ยิ้ม ทักบ้าง เล็กน้อย พอเราสร้างบ้าน. เราก็เชิญพระมาทำบุญ เเบบเงียบๆ ไม่ได้บอกใครเลย. เมียของบ้านหลังนี้เคยถามเมือไรทำบุญ เราก็อ่อมแอ่ม บอกพาพระมาสวดไปแล้ว
นางบอกว่าไม่บอกด้วยหละจะอยู่คนเดียวหรอไง
หลังจากนั้นไม่กี่อาทิตย์. ผัวมาเรียกที่หน้าบ้าน เอาซองบุญมาให้ บอกลูกชายจะบวช เห็นว่าบ้านใกล้กัน ไม่งั้นไม่บอกหรอก. เราก็ใส่ซองไป 500 บาท แต่เราไม่ได้ไป
เมียก็ถาม ทำไมไม่มางานเลี้ยงเราก็บอกติดธุระเข้ากทม
หลังจากนั้น เราก็มีขนม ของกิน ไปให้ 2 -3 ครั้ง มั้ง. แต่เขาก็ไม่ได้ อะไรกะเราเลย มีแต่เมียยิ้มให้บางครั้ง ลูกๆ จอดรถฝั่งบ้านเรา เรานั่งทำสวนใกล้ๆก็ไม่เคยทัก รั้วเป็นลวดหนามโปร่งๆ ห่างกัน แค่3เมตรงี้ เราก็เลยเฉยๆ คิดเองว่า ถ้าเราไปไรกับเขามากเหมือนเรายอมเขา
อันนี้คือหลังแรก
บ้านหลังที่ 2. สมัยก่อนย่าผมยกที่กับเพื่อนเขาสร้างบ้าน ก็คือที่แปลงนี้ ช่วงแรกๆที่ยังไม่สร้างบ้านก็จะมาคุยกับบ้านนี้ เขาก็บอกว่า เขาขอบคุณย่าที่ยกที่ให้
ระหว่างสร้างบ้าน จนบ้านเสร็จ ก็เป็นมิตรกันดี มีไลน์ก็ทักทายกัน. แต่พอหลังๆ เขาก็เงียบๆไม่ทัก เราเอาขนมไปให้ปีใหม่ ฝากผัวเขาไว้ เมียที่เคยคุยกัน เขาก็ไม่ได้ทักไลน์อะไรตอบกลับไร เงียบไป. เมื่อก่อนเคยตะโกนทัก ก็เงียบ เราก็เลยเฉยๆ ไป ต่างคนต่างอยู่. แต่ก็มีอีก2หลัง ที่เหลือที่เป็นมิตรกันดี ก็ทักทายให้ของกันบ้าง
มีเพื่อนๆบอกเราควรผูกมิตรกับเพื่อนบ้าน เป็นผู้ให้ ที่ดีไม่ควรหวังอะไร. สิ่งดีๆก็จะกลับมาหาเรา. เพื่อนจะพูดแบบนี้ตลอด ผมก็อธิบายให้ฟังว่า 2หลังเป็นแบบนี้ ต่างคนต่างอยู่ เพื่อนก็จะบอกเเบบเดิมๆให้สร้างมิตรเป็นรั้ว แต่มันเป็นมิตรกันไม่ขึ้นเลย. ผมควรทำไงดี ต่างคนต่างอยู่แบบนี้ดีไหมครับ