เราเรียนจบมาได้ 1 ปีแล้วค่ะ ปีนี้ก็จะ 25 แล้วแต่ไม่มีอะไรเป็นชิ้นเป็นอันเลยซักอย่างเมื่อเทียบกับเพื่อนวัยเดียวกัน หางานแทบทั้งปีไม่ว่าจะตรงสายหรือไม่ตรงสาย มีเรียกสัมบางแต่ก็โดนปฏิเสธโดยการเงียบหายไปเลย ซึ่งตอนนี้ก็นอยกับตัวเองมากเพราะตั้งแต่ใช้ชีวิตมาไม่เคยมีอะไรได้ดั่งใจเลยซักอย่าง ช้ากว่าเพื่อนตลอด ไอ้คำที่ว่าทุกคนมีจังหวะชีวิตยังคิดอยู่เลยว่ามันจะมีวันนั้นรึเปล่า ก็เลยมาขอกำลังใจไม่อยากน้อยมากกว่านี้