สวัสดีค่ะพี่ๆทุกคน

สืบเนื่องจากกระทู้ที่แล้วที่เคยเขียน คือ เราเลือกกลับไปทำงานและฝากลูกไว้กับที่บ้านแฟนตอนกลางวันตอนกลางคืนเอาลูกมานอนด้วย ตอนนี้น้อง 1 ขวบแล้วค่ะ

ตอนนี้เราเจอปัญหาด้านความรู้สึกของตัวเองค่ะ คือ เวลาเรากลับไปหาเค้าตอนเย็น เค้าไม่ค่อยสนใจเราเท่าไหร่ส่วนใหญ่จะติดเล่น ปกติตอนอยู่กับลูกเราไม่จับโทรศัพท์เลยนะคะ อยู่กับเค้าเล่นกับเค้าตลอด พยายามจะเป็นแม่ที่มีอยู่จริงให้เค้าค่ะ และเวลาไปเที่ยวแฟนก็จะชอบไปเที่ยวแบบครบๆกับที่บ้านของเค้าเพราะแฟนก็อยากให้เราสบาย มีคนช่วยเลี้ยงลูก ไปห้าง ย่าเค้าก็จะอุ้มลูกเราตลอด มีบ้างบางครั้งที่เราจะได้อุ้ม ทำให้เราเกิดความน้อยใจเหมือนกันค่ะ เราอาจจะดูเห็นแก่ตัวนะคะ แต่เราก็อยากมีเวลากับลูกบ้าง การคิดว่าอยากกลับไปเลี้ยงเค้าแบบ full time เริ่มกลับมาอีกแล้วค่ะ แอบจุกๆและรู้สึกโหวงๆทุกครั้งเลยค่ะ เราพยายามจะเข้าใจและจัดการกับความรู้สึกของตัวเองอยู่นะคะ เพราะก็เข้าใจว่าทุกคนต่างเลี้ยงลูกเราด้วยความรัก อย่างน้อยลูกเราก็ได้รับความรักจากย่าเค้าเต็มที่ค่ะ (คุณยาย(แม่ของเรา)อยู่ต่างจังหวัดค่ะ ไม่สะดวกใจให้พาลูกไปเลี้ยงเพราะแค่นี้ก็คิดถึงมากแล้วค่ะ)

มีใครเคยเป็นแบบนี้แล้วมีวิธีการจัดการความรู้สึก ว่าเรายังเป็นแม่ที่ไม่ดีพอบ้างมั้ยคะ ขอคำปรึกษาหน่อยค่ะ ต้องไปพบคุณหมอมั้ยคะ?

ขอบคุณล่วงหน้านะคะ