ผมดูวอลเลย์บอลมาตั้งแต่ผมจำความได้ ได้ลองเล่นวอลเลย์บอลตั้งแต่ช่วงป.1-3
ช่วงประถมก็ได้เล่นมาเรื่อย ๆ จนมาหยุดชะงักไปบ้างตอนช่วงมัธยม แต่ก็ได้กลับมาเล่นอีกในช่วงมหาลัย

เมื่อ3-4 ปีที่แล้วผมมีอาการบาดเจ็บที่หัวเข่าข้างซ้าย แต่ก็ได้หยุดพักรักษาตัวจนหาย จนได้กลับมาเล่นในรอบ2ปี ซ้อมหนักมาก ทำให้อาการบาดเจ็บกลับมา แต่ก็ฝืนแข่งจนจบ จนการแข่งจบแล้ว แต่หัวเข่าข้างที่บาดเจ็บดูจะไม่ค่อยดีขึ้น เหมือนแค่ทรง ๆ ไม่ได้ทรุดลงเหมือนช่วงฝืนเล่น คิดว่าน่าจะเป็นเอ็นอักเสบ

ช่วงที่หยุดเล่นไปรอบแรก2ปี ผมคิดมาตลอดว่าต้องเลิกเล่นแล้ว ทำใจพยายามทิ้งมันไป จนได้กลับมาเล่น ดีใจมาก แต่ก็มาเฟลแรกตรงฟอร์มไม่เหมือนเดิม เฟลสองคือกลายเป็นคนโตสุดเหลือแต่รุ่นน้อง ๆ ที่เค้าเก่งเกินเราไปเยอะ ทำให้ได้รับโอกาสน้อยลง แถมความสัมพันธ์ก็ดูไม่ค่อยดีเท่าไร เฟลสุดท้ายคือมาบาดเจ็บอีก

กลับมาอยู่ในช่วงที่ดิ่งดาวน์ เพราะรักกีฬาวอลเลย์บอลมากกกกกกก + กับเสียดายส่วนสูงที่ตัวเองมี (190cm) ถึงในระดับสูง ๆ ส่วนสูงเท่านี้อาจจะไม่สูงมาก แต่ระดับล่างลงมาก็สูงกว่าหลาย ๆ คนอยู่

ควรทำใจแล้วหรือว่าอย่างไงดีครับ
รักวอลเลย์บอลมากจริง ๆ แต่เหมือนดวงกับโอกาสไม่ค่อยสมพงษ์เลย