กลุ่มเพื่อนสนิทเรามี8คนค่ะหญิง2ชาย4กระเทย2 พวกเราสนิทกันมาตั้งแต่ประถมจนตอนนี้ก็12ปีได้แล้ว เพราะคบกันมาตั้งแต่ป.1แถมบ้านก็อยู่ใกล้กันเพื่อนผญ.ในอีกคนเพิ่งคบหากับผช.ในกลุ่มเมื่อไม่นานมานี้แล้วเราค่อนข้างมั้นใจว่าเพื่อนผช.ในกลุ่มหน้าจะแอบชอบเราอยู่รู้ประมาณตอนขึ้นม.2เรารู้สึกว่าทุกอย่างมันเปลี่ยนไปตอนนั้นเพื่อนที่ทำอะไรด้วยกันกลับบ้านด้วยกันเล่นเกมไปเที่ยวเรียนกินข้าวด้วยกันตลอด เราเข้าใจว่าคนสองคนเวลาอยู่ด้วยกันนานมันก็ต้องรู้สึกกันบ้าง แต่เราชอบไม่ลงจริงๆไม่รู้ทำไมไม่ใช่แค่คนนี้อีก3คนที่เหลอก็ด้วยเรารู้สึกว่าเป็นแบบนี้มันก็ดีอยํ่แล้วเรารักเพื่อนมากไม่อยากให้อะไรๆมันเปลี่ยนไป 2คนที่เพิ่งคบกันก็เริ่มไปใหนด้วยกันแค่2คนกินข้าวช่วงนี้ก็ไม่ค่อยมากินด้วยกันส่วนอีกคนที่หน้าจะแอบชอบเรามันก็เริ่มพูดหวานๆใส่ซื้อของมาให้มาปรกติก็ทำแบบนี้แต่ช่วง1-2ปีมานี้มันดีเว่อๆเกินไปจนเราอึดอัดเพื่อนอีก4คนผช.2คนก็ไปมีแฟนเหมือนกันแต่ก็ยังสนิทกันเหมือนเดิมเพราะเรารู้จักกับแฟนเค้าสนิทกันอยู่กระเทย2คนยังโสดพวกเราสี่สาวยังเนียวแน่น เราก็อยากมีแฟนเลยพยายามแล้วที่จะชอบพยายามแล้วที่จะมองมันให้ไม่เหมือนเดิมแต่ทำไม่ได้จริงๆชอบไม่ลงจริงๆยังไงก็มองมันมากกว่าเพื่อนไม่ได้มันเนื่อย เนื่อยๆมากเพื่อนอีกคนไม่เห็นจะเป็นเหมือนเรามันบอกว่าแอบชอบกันมานานแล้ว เราก็แบบชอบลงจริงดิ่เพื่อนที่สนิทกันมาเป็นปีๆอะนะ มันไม่รู้สึกแปลกๆหรอ ถ้าคำเรียกกันมันเปลี่ยนการกระทำมันต่างจากเดิม สำหรับเราถ้าเราคบกันจริงๆคิดแล้วค่อนข้างหน้าขนลุกเลย เราบอกมันไปตรงๆแล้ว มันก็บอกว่ามันไม่เป็นไรเราก็คิดว่าเราจะเป็นเพื่อนกันเหมือนเดิมแต่มันไม่ใช่มันเริ่มเมินเราไม่ค่อยคุยด้วยเหมือนแต่ก่อนกลับบ้านก็ไม่ค่อยชวนคุยเหมือนเดิม อะไรมันทำเหมือนเราทำอะไรผิดเราแค่มองมันมากกว่าเพื่นไม่ได้พยายามแล้วก็ไม่ได้จริงๆเราไม่อยากเสียเพื่อนเลยพูดไปตรงๆแต่มันก็มาแบบนี้ใส่เราอะนะเราว่ามันงี่เง่ามาก เราเลยลองหาแฟนดูก็เลยมาเจอกับรุ่นพี่คนนึงคุยกันได้ไม่นานก็คบเลยเพราะเรารู้สึกว่าเค้าเป็นคนที่เหมือนกับเราแล้วก็เข้ากันได้ มันยิ่งไม่เมินเราถึงเรามีแฟนแต่ก็มานั่งกินข้าวกับเพื่อนหาเวลาให้เพื่อนเสมอแต่นี้เรารักพวกมันมากจริงๆเพื่อนที่รู้สึกว่าชีวิตนี้หาไม่ได้แล้วเราไม่อยากเสียเพื่อนไปสักคน ก็บอกเองว่าโอเคไม่เป็นไรไงแต่ทำไมมันดันทำแบบนี้ เราว่าเราไม่ผิดนะถ้าจะหาคนผิดจริงๆก็ต้องเป็นคนที่มันเป็นตัวการเริ่มแรกป่ะ