คือเรื่องมันมีอยู่ว่า วันนั้นเป็นวันที่กลุ่มของผมต้องออกมานำเสนองานต่อหน้าคณะผู้บริหารและนักเรียนชั้นอื่นๆ ด้วยรูปแบบของงานที่มันเหมือนกันหมด นำเสนอออกมาเหมือนกันหมด ผมที่ลืมเขียนสคริปต์ ผมก็เลยด้นสด แต่ด้วยความคึกคะนองของผมเอง ผมดันพูดสิ่งที่อยู่ในใจของผมออกไป คือประมาณว่างานของพวกเขาที่เขาเสนอมา พวกเขาไม่สามารถทำได้อย่างที่พวกเขาเสนอมา เหมือนกับกลุ่มอื่นๆ และยังตอกย้ำอีกว่าแต่กลุ่มของพวกผมนั้นสามารถทำสิ่งนั้นได้ เอาจริงๆตอนนี้ผมรู้สึกกระอักกระอ่วนเอามากๆ บางคนก็ชมผมที่กล้าบอกความจริง บางคนก็ว่าผมทำไมไม่ทำเองเลยหละ แต่สุดท้ายผมก็เลือกที่จะขอโทษพวกเขาที่ผมไปพาดพิงเขาและเพื่อความสบายใจของผมเอง ช่วยออกความเห็นหน่อยครับตอนนี้ผมไม่ค่อยสบายใจเลย (หากอ่านแล้วไม่เข้าใจไม่เป็นไรนะครับ)