มีความจริงที่แปลกอย่างหนึ่งคือ คนเราจะมีช่วงเวลาที่รู้สึกว่าเป็นยุคทอง ทำอะไรก็ง่าย เก่งกว่าคนอื่น
ยกตัวอย่างง่ายที่สุดก็อย่างนักฟุตบอลที่เขาเรียกกันว่า ฟอร์มดี ฟอร์มตก ช่วงฟอร์มดี คือเล่นเซียนกว่าปกติมาก โดดเด่น น่าจับตามอง ทำผลงานได้มากกว่าปกติหลายเท่า แต่ช่วงฟอร์มตกแม้ว่าจะเป็นคนๆเดียวกัน แต่ทำอะไรก็แย่ๆ ผลงานก็ไม่ดีเท่าเดิม พลาดบ่อย
ซึ่งในชีวิตคนปกติก็เป็นแบบนั้น กับทุกๆอาชีพ แต่ที่ผมสงสัยคือ ที่เขาว่ากันว่าคนเราจะเก่งขึ้นเมื่อมีประสบการณ์มากขึ้น
แสดงว่ามันก็อาจไม่จริงสะทีเดียว
เพราะแม้ว่าจะเป็นเราคนเดียวกัน แต่เชื่อมั่นว่าในช่วงที่เราฟอร์มดี การแก้ปัญหา หรือการทำงานเราจะดีและโดดเด่น กว่าช่วงฟอร์มตกแน่ๆ
แม้ว่าช่วงฟอร์มตก เราจะมีประสบการณ์มากกว่าเดิม 5 ปีก็ตาม
แบบนี้ต่อให้เรามีประสบการณ์เยอะมากๆ แต่ถ้าพูดกันตามตรง ช่วงที่เราฟอร์มดีที่สุดอาจเป็นช่วงที่เรามีประสบการณ์ ไม่ได้มากเท่าไรด้วยซ้ำ แต่ไหวพริบ การทำงานกลับ โดดเด่นกว่า อย่างที่คนส่วนมากชอบเล่ากันว่าสมัยก่อน กูเคย... แต่สมัยนี้ทำไม่ได้ละ
อยากรู้ว่าจริงๆแล้วทำไมจึงเป็นแบบนั้น
ประสบการณ์มากที่สุด ไม่ได้เก่งที่สุด ???
ยกตัวอย่างง่ายที่สุดก็อย่างนักฟุตบอลที่เขาเรียกกันว่า ฟอร์มดี ฟอร์มตก ช่วงฟอร์มดี คือเล่นเซียนกว่าปกติมาก โดดเด่น น่าจับตามอง ทำผลงานได้มากกว่าปกติหลายเท่า แต่ช่วงฟอร์มตกแม้ว่าจะเป็นคนๆเดียวกัน แต่ทำอะไรก็แย่ๆ ผลงานก็ไม่ดีเท่าเดิม พลาดบ่อย
ซึ่งในชีวิตคนปกติก็เป็นแบบนั้น กับทุกๆอาชีพ แต่ที่ผมสงสัยคือ ที่เขาว่ากันว่าคนเราจะเก่งขึ้นเมื่อมีประสบการณ์มากขึ้น
แสดงว่ามันก็อาจไม่จริงสะทีเดียว
เพราะแม้ว่าจะเป็นเราคนเดียวกัน แต่เชื่อมั่นว่าในช่วงที่เราฟอร์มดี การแก้ปัญหา หรือการทำงานเราจะดีและโดดเด่น กว่าช่วงฟอร์มตกแน่ๆ
แม้ว่าช่วงฟอร์มตก เราจะมีประสบการณ์มากกว่าเดิม 5 ปีก็ตาม
แบบนี้ต่อให้เรามีประสบการณ์เยอะมากๆ แต่ถ้าพูดกันตามตรง ช่วงที่เราฟอร์มดีที่สุดอาจเป็นช่วงที่เรามีประสบการณ์ ไม่ได้มากเท่าไรด้วยซ้ำ แต่ไหวพริบ การทำงานกลับ โดดเด่นกว่า อย่างที่คนส่วนมากชอบเล่ากันว่าสมัยก่อน กูเคย... แต่สมัยนี้ทำไม่ได้ละ
อยากรู้ว่าจริงๆแล้วทำไมจึงเป็นแบบนั้น