เรามีเพื่อนสนิทอยู่คนนึงเป็นเพื่อนที่เราพยายามจะตัดเพื่อนสักทีแต่ก็ทำไม่ได้สักครั้ง ขอแทนชื่อว่าเอนะคะ เอเนี้ยถ้าจะให้พูดก็อีโก้สูงพอสมควร ตั้งแต่เราเป็นเพื่อนกับเขามา เขาเคยขอโทษเราในตอนที่เขาผิดจริงๆมีไม่กี่ครั้งเองค่ะ  ครั้งนี้เราทะเลาะกันอีกแล้วค่ะแต่ก็เรียกว่าทะเลาะได้ไม่เต็มปาก เป็นตอนโฮมรูมค่ะคือเราถามเอว่า นอนกี่โมง เพราะเหมือนคืนเราเล่นเกมกันแล้วเอก็บอกว่าจะนอนตอนตี1ตื่นมาตี2มาทำงานที่ค้างไว้  เราถามก็เพราะอยากรู้ว่าได้นอนอยากที่บอกรึป่าวปกติเราก็คุยกันแบบนี้อยู่แล้วเราก็เลยถามไปแบบนั้นแต่เอตอบมาว่า แล้วจะมายุ่งทำไมล่ะ เรานี่อึ้งเลยค่ะคือตอนนั้นพูดไรไม่ถูกเลยเงียบไปเลย อ่อใช่เหมือนว่าก่อนหน้านี้เขาจะโมโหเพื่อนผุ้ชายอยุ่ก่อนแล้วค่ะ

เอจะเป็นคนที่อยุ่ด้วยแล้วสบายใจมากๆเป็นเสียงขำให้เพื่อนแต่ว่าเบาจะมีอีกด้านที่เพื่อนไม่ชอบเหมือนกันคือชอบพูดแรงๆพูดช็อตให้เพื่อนเสียใจซึ่งในกลุ่มเพื่อนเราที่มีไม่กี่คนเราคือหนึ่งในนั้นค่ะถึงจะโดนแต่เราก็พยายามปล่อยผ่านเราไม่อยากให้เขาโกรธเขางอนเราเอเป้นคนที่อะไรนิดๆหน่อยๆคือจะไม่คุยด้วยเดินห่างถ้าตอนเรียนนั่งอยู่ใกล้กันก็จะย้ายไปนั่งที่อื่นไม่ให้มันชิดกัน เราโดนบ่อยจนจะชินแต่ก็แค่เหมือนจะชินนะคะ😅เป็นแบบนี้ทีไรเรารู้สึกหนักใจตลอดเรากลัวเขาจะไม่คุยกับเรา จะว่าไงดีเราเป็นขี้แงมากๆค่ะเจออะไรแบบนี้เราก็แบบจะน้ำตาไหลซึ้งมันก็ไหลออกมาเยอะอยู่พอตัว แล้วเอเป็นประเภทที่จะไม่ง้อถคงแม้ตัวเองจะผิดแล้วก็ในเรื่องที่เป็นเสียงขำให้เพื่อนเวลาอยู่กันเป็นกลุ่มพอเขาคุยกันขำกันโดยมีเอเป็นตัวนำเราไม่กล้าขำตามเลยค่ะ ถ้าเขาขำเขาก็จะมองเราแบบเหมือนว่า ใครคุยด้วยอะไรอย่างงี้อะค่ะนั้นแหละเราเลยได้เป็นฝ่ายง้อเขาตลอดเพราะกลัวเสียเพื่อนแล้วก็กลัวเขาไม่คุยกับเราถึงจะเป็นงี้เขาก็มีด้านดีเยอะเลยนะคะถึงได้อยู่ด้วยคุยด้วยแล้วสบายใจแต่พอเป็นแบบนี้มาจะเข้าปีที่3เราเริ่มเหนื่อยที่จะแบกรับอารมณ์ได้แล้วค่ะ 

แต่เดียวเราย้อนกลับไปที่เล่าก่อนหน้านี้กันค่ะพอจบคาบโฮมรูมเขาก็เดินออกมาอย่างเร็วเราก็เดินปกติคือตอนนั้นเป็นครั้งแรกที่โดนเขาทำแบบนั้นใส่แล้วไม่ร้องไห้ปกติจะร้องไห้ทันทีแต่ก็เหมือนมีอะไรอยู่ในใจเราตลอดทั้งวันเลยค่ะถึงงอย่างนั้นนเราเลยคิดว่าเราเก่งขึ้นแล้ว
เราตัดสินใจที่จะเอาโอกาศตอนนั้นมาตัดความสัมพันธ์นี้ค่ะ มันเป็นความสัมพันธ์ที่เราค่อนข้างจะอึดอัด เราเลยพยายามออกห่างจากเขาไม่คุยด้วยจะว่าไงดีถ้าจะบอกว่าไม่ได้คิดจะตัดความสัมพันธืขนาดนั้นแต่เราแค่อยากให้เขามาขอโทษเราค่ะถ้าเขามาขอโทษเราเราก็คงเล่นกับเขาเหมือนเดิม
"แค่พูดแค่นั้นแล้วมันก็เป็นอะไรไม่รู้ ก็แล้วแต่ชีวิตเหอะชีวิตใครชีวิตมัน" เป็นคำที่เอพูดค่ะ อันนี้เพื่อนที่อยู่กลุ่มเดียวกันบอกมา เหมือนว่าเขาอาจจะไม่รุ้ว่าเราต้อการอะไรซึ่งเราต้องการแค่คำขอโทษที่พูดแรงใส่เอิ่ม..จะว่าไงดีไม่เชิงว่าไม่ใส่ใจเราแต่คิดว่าตัวเขาเองถูกแล้ว เราแอบเห็นเขาร้องไห้ด้วยค่ะไม่รู้ว่าร้องทำไมแต่น่าจะเป็นเพราะเราคือเราก็อยากตัดแต่ก็อยากจะเป็นเพื่อนกับเขาต่อแต่ถ้าเป็นต่อก็คงเจอเหตุการณ์เดิมๆหลายๆครั้งอีกแน่เพราะเราก็ไม่เคยมาเปิดอกคุยกันเลยสักครั้งจงริงๆเหตุผลทะเลาะกันมันเด็กมากๆแต่ก็เป็นเรื่องที่ทำให้คนๆหนึ่งเสียน้ำตาได้
อยากฟังความเห็นพี่ๆคิดยังไงกับเรื่องนี้บ้างคะ ถ้าดป็นพวกพี่จะทำยังไงกันเขียนสับสนวนไปวนมาเยอะหน่อยช่วยอ่านให้จบกันหน่อยนะคะ🥲🥲🥲🥲