เราคบกับแฟนคนนึงมา 2 ปี ได้เลิกกันเพราะความไม่เข้าใจกัน เคยกลับมาคุยกันแต่ก็ไม่ลงลอยจึงไม่ได้กลับมาหากัน แต่เรารอเค้ามาง้อมาตลอด แต่เค้าไม่เคยง้อหรือพยายามแสดงให้เห็นเลยว่ายังอยากมีเราอยู่ในชีวิตหรืออยากแก้ไข 
ระหว่างที่อยู่ในความสัมพันธ์กันทั้งคู่ เรารักกันมาก เราอยู่ด้วยกันมาตั้งแต่ปี1-ฝึกงานเราเป็นทั้งเพื่อน พี่ น้อง ครอบครัว คนรักให้กันและกัน 
เหตุผลที่เราเลิกกันมันมีหลายอย่างสะสม จนทำให้เราไม่อยากทนต่อค่ะ เพราะเราหมดแรงจะรักเค้าเเล้ว แต่เค้าไม่มีเรื่องผญให้เราเป็นห่วงเลย ติดตรงเค้าไม่มีพื้นฐานความรักและยังทำให้เราห่วงเรื่องแฟนเก่าเค้ามาตลอด เราต้องคอยร้องขอความสบายใจหรือความรักจากเค้าอยู่บ่อยๆ แต่เราเข้าใจมาตลอดว่าเขาไม่เคยได้รับจึงให้ไม่เป็น แต่คนนี้เรารักมาก เราตั้งใจรักมากจริงๆค่ะ ตอนนี้เราฝึกงานที่เดียวกัน เวลาผ่านไป7เดือน
เราเลิกกันตั้งแต่เดือนกรกฎา เรากลับมาคุยกันอยู่อยู่เดือน8-9 แต่เรายังต่างคนต่างมีแผล และเค้าก็ไม่เคยเอ่ยขำขอโทษเราเลยสักครั้ง จนเราเลิกคุยกันอีกครั้งเหมือนจะเลิกกันขาด เรามีคำถามในหัวตลอดว่าเค้าจะคิดยังไงกับเรา เค้าจะคิดได้ไหม เค้าจะเลิกเอาเราไปลงโซเชียลมั้ย เค้าแย่ลงมากทั้งนิสัยและความเป็นอยู่ตั้งแต่เลิกกับเราไปแถมมเราเจอว่าเค้ากลับไปลงเพลงหรือคุยกับแฟนนเก่าเค้าที่เราระแวงงมาตลอดกลัวเค้าจะกลับไปหากัน (แต่แฟนเก่าเค้ามีแฟนแล้วนะคะ+เราเลิกกันแล้วค่ะ) นับแต่วันนั้นเราตั้งใจเดินหน้ามาตลอดเลยค่ะ แต่มันจนทรมานมากเลยค่ะ เราต้องพึ่งยามาตลอด และะเค้าไม่เคยสนใจใยดีเราเลยตอนเราเข้าโรงพยาบาล จนเราเปิดใจให้คนๆนึงมาจีบช่วงนี้คือกำลังจะปิดเทอมค่ะ(ตอนอยู่มหาลัยเค้าไม่สนใจเราด้วยซ้ำ จนเราทำตัวเสร่อไปถามเขาเองว่าไม่เป็นห่วงเราหน่อยหรอ ไม่ถามหน่อยหรอว่าเป็นอะไร เค้าตอบกลับมาว่าแล้ววเป็นไรล่ะ) ยังมีอีกหลายเหตุการณ์ค่ะ อะไรที่คิดว่าเค้าจะไม่ทำ เค้าทำ เค้าพูด เราเจ็บใจและเสียใจมาก เค้าดูไม่ได้เสียใจขนาดนั้นในช่วงแรก จนกระทั่งฝึกงาน เราได้ไปเจอหน้าเค้าเราคุยกับคนคุยเรามาได้เดือนที่4เเล้วค่ะ (เค้าคือคนที่นิสัยตรงไทป์เรามาก สไตล์เดียวกัน ไม่ต้องปรับจูนเยอะ ถ้าพูดเรื่องนิสัย คนใหม่สุภาพบุรุษกว่าค่ะ เราได้ไปที่บ้านเขาแล้ว เราเริ่มเข้าไปอยู่ในสังคมเพื่อนๆของเขา เขาดูแลลเราดีมากๆ และะเราเริ่มตกหลุมรักเขา ในขณะเดียวกัน เรารู้ว่าเราก็ยังลืมคนเก่าไม่ได้ และะยังต้องฝึกงาน4เดือน มันไม่ถึงกับลืมไม่ได้ค่ะ มันเกือบจะ100%แล้ว เพราะคนใหม่ก็ดีมากจริงๆ) มีวันนึงมีงานเลี้ยงบริษัท เค้าดื่มจนเมาแล้วต้องการขึ้นมาหาเเมว(ลูกที่เลี้ยงด้วยกัน)ตอนแรกเพื่อนจะไปส่งค่ะ เพราะกลับทางเดียวกันอยู่แล้ววแต่เค้านั่งหน้าแล้ววขู่เพื่อนเรา หักพวงมาลัยจนเกือบเกิดอุบัติเหตุ เืพ่อนเราไม่มีทางเลือกจึงต้องพามา สรุป พอขึ้นมาดูแมวเค้าโวยวายสารพัดความเสียใจที่เค้าต้องเจอ เราปวดใจอยู่เลยค่ะที่เห็นเค้าเสียใจขนาดนั้น แต่เรื่องก็ผ่านมานานแล้วทำไมเค้ามาสาทยายความเจ็บปวด แถมมมีหน้ามาพูดด้วยว่าคุยกับคนเก่าเล่นๆไปงั้น ทั้งๆที่เค้าตอนช่วงแรกๆๆเค้าดูไม่ใยดีอะไรเลยด้วยซ้ำ (เรื่องนี้ไม่ได้บอกคนใหม่ค่ะ) เราไม่ได้มีอะไรกับคนเก่านะคะ พอพูดจนเคลียก็ไล่เขากลับ นั่นนเหละค่ะสิ่งที่เราทำใจมาตลอด เรานับใหม่หมดเลยค่ะ เรื่องเกินไม่นานมานี้นับตั้งแต่นั้นมา จนวันนี้เราคิดถึงเค้าจนทนไม่ไหว ทั้งคิดถึงทั้งเเค้นที่เค้าเอาระเบิดมาวางไว้แล้วไป เราเองเลยชวนเค้ามาปรับความเข้าใจที่ห้องหลังจากเกิดเรื่องที่เค้ามาโวยวายได้4-5วันค่ะ และนี่คือวันที่เราได้ยินคำที่เราเคยต้องการจากเค้าทุกคำในระยะเวลาที่ผ่านมา ที่รอจนไม่รอ เค้าสำนึกได้จริงๆค่ะ แต่คือตอนนี้มันสายไปแล้ว(เค้าเป็นทำให้ได้นะคะ แต่เราต้องขอ  ทุกอย่างต้องขอ ต้องสอน ต้องบอกทุกอย่างตลอด) เรามีคนคุยใหม่ แต่เราบอกเขาแล้ววเขาบอกเขารับไม่ได้ก็ต้องได้แล้ววจะพยายามใหม่กับเราอีกครั้งค่ะ ตอนนี้กลับกลายเป็นสมองเราเลือกคนใหม่ แต่ใจเรารักคนเก่า เรารักเขามาก มากจริงๆค่ะ คนคุยใหม่เรารู้เรื่องคนเก่าบางเรื่องค่ะและะรู้ว่าเราทำงานที่เดียวกับคนเก่าแต่เค้าไว้ใจเรามากเลยค่ะ เค้าซัพพอร์ตเราดีมาก  ใจลึกๆเรา เราอยากจะปล่อยไปทั้งสองคน แต่มันคงเจ็บมากๆเลยค่ะ ช่วยด่าเราแล้ววบอกให้เราทำสิ่งที่ถูกต้อง หรือดีที่สุดหน่อยค่ะ 

อันไหนพิมพ์งงๆ ถามไทม์ไลน์ใหม่ได้นะคะ เราอาจจะยังเด็ก และะทำตัวเห็นแก่ตัวแบบบนี้ครั้งแรกและะเราไม่อยากเป็นคนแบบบนี้ค่ะ แต่เราไม่รู้จะใช้วิธีคิดแบบบไหนดี 

ปล.เรายังคิดถึงแฟนนเก่ามากๆสุดหัวใจ และ เราไปจากคนคุยใหม่ไม่ได้เลยค่ะเค้าดูแลลเราดีมากแต่เราอยู่ไกลกัน  เราสับสนไปหมดเลยค่ะ