สวัสดีค่ะ มีเรื่องทุกข์ใจมากๆอยากขอคำปรึกษาจากพี่ๆและคนที่มีประสบการณ์ค่ะ
ตอนนี้หนูอยู่หอใน ซึ่งอยู่ร่วมกับรูมเมทผู้หญิง 1 คนค่ะ รูมเมทของหนูเป็นรุ่นน้องค่ะ น้องเขาไม่เคยอยู่หอและไม่เคยมีรูมเมทมาก่อนค่ะ (หนูเป็นรูมเมทคนเเรกของเขา) เราได้สร้างข้อตกลงร่วมกันในการล้างห้องน้ำรวมถึงใช้ชีวิตค่ะ คือตอนกลางวันใช้ชีวิตได้เต็มที่เลยค่ะ ใช้เสียงหรือจะทำอะไรก็ได้ค่ะ รวมถึงนำน้ำอาหารมีกลิ่นมากินในห้องด้วย ส่วนตอนกลางคืนประมาณเที่ยงคืนเราตกลงกันว่าให้งดใช้เสียงค่ะ ซึ่งเขาก็ตกลงนะคะ
ตอนน้องเขาเข้ามาใหม่ๆหนูพยายามละลายพฤติกรรมกับน้องเขาค่ะ มีพูดคุยเรื่อบร้านอาหาร ร้านอะไรอร่อยก็จะพาเข้าไป เวลาหนูไปทำกิจกรรมหรือไปเที่ยวก็จะมีข้าวมีขนมมาฝากน้องเขาตลอดค่ะ เเต่สิ่งที่น้องทำคือกินข้าวและขนมเเล้วทิ้งไว้ที่เดิมจนเราต้องไปทิ้งให้ เราลองไม่ทิ้งให้เเล้วน้องเขาก็ปล่อยทิ้งไว้จนขึ้นราค่ะ จนเราทักย้ำเขาถึงจะยอมเก็บเองค่ะ ส่วนเรื่องในห้องน้ำคือตลอดระยะเวลาต้นเทอม น้องใช้ขยะร่วมกับเรา เราเป็นคนจ่ายค่าถุงขยะ และต้องคอยทิ้งผ้าอนามัยที่ใช้เเล้วของน้องเมท เคยไม่เอาไปทิ้งให้น้องเขาก็ปล่อยทิ้งไว้ทั้งเดือนเลยค่ะ หนูเลยเลือกที่จะเเยกขยะออกมา น้องเขาก็ทิ้งผ้าอนามัยไว้ในถุงหิ้วและเอาไว้ข้างเตียงในห้องแอร์ ซึ่งปัญหาที่ตามมาคือน้องไม่ยอมเอาทิ้งจนเน่าซึ่งผ้าอนามัยอยู่ในห้องแอร์ซึ่งเป็นห้องนอนค่ะ แล้วน้องเขาก็ย้ายไปไว้ตรงระเบียงจนหนอนขึ้นและไม่สามารถตากเสื้อผ้าได้เพราะกลิ่นเหม็นคาวของผ้าอนามัยขึ้นหนอนค่ะ ยังมีการแอบผ้าอนามัยในห้องน้ำแล้วเราต้องเอาไปทิ้งให้อีกค่ะ นอกจากนี้ยังมีการเอาสบู่ก้อนที่ใช้เเล้วเหลือก้อนเล็กๆยัดท่อระบายน้ำค่ะ เราเข้าใจว่าในห้องน้ำไม่มีถังขยะเพราะเราไม่เอาวางแล้ว น้องเลยเอายัดไว้ไม่ยอมเอามาทิ้ง ซึ่งเป็นเราเองที่ต้องเเงะมันออกเพื่อให้น้ำระบายค่ะ ซึ่งหนูรู้สึกว่ามันเริ่มมากเกินไปเลยไม่ยุ่งกับคนเเบบนี้ค่ะ น้ำใจหนูมีให้เขาได้ตลอดนะคะ เเต่มันกลายเป็นหน้าที่ที่หนูต้องทำให้เขาเเล้วค่ะ ประเด็นใหญ่ๆมีประมาณนี้ค่ะในส่วนเรื่องเล็กน้องพวกไลฟ์สดในห้อง ต้องคอยปิดผ้าม่านปิดไฟให้เขาตอนเขาจะนอนอะไรพวกนี้หนูปล่อยผ่านค่ะ หรือจะเป็นเรื่องกลิ่นตัวจากการไม่อาบน้ำของเขาหนูก็ปล่อยผ่านค่ะ แล้วทีนี้ด้วยมันเริ่มหนักขึ้นทุกวันหนูเลือกที่จะเเก้ไขปัญหาด้วยการคุยกันถึงปัญหาที่เกิดขึ้นค่ะ ตัวรูมเมทเขาบอกว่าเขาไม่โอเคกับหนูเพราะเวลาเขากลับห้องมาดึกๆช่วงตี1~2 เขาไขประตูเข้าห้องมาหนูชอบสะดุ้งตื่นไปมองหน้าเขาเเล้วหลับต่อโดยที่ไม่ทักทาย และบางครั้งหนูชอบเข้าห้องน้ำตอนกลางคืนปิดประตูและปัสสาวะมีเสียง และผมร่วงในห้อง เขาไม่โอเคที่เวลาตื่นมาตอนเช้าเเล้วหนูไม่ทักทายเขา ในห้องมีแต่ความเงียบ และไม่โอเคที่หนูเปิดไฟที่โต๊ะอ่านหนังสือ เพื่ออ่านหนังสือทุกคืน รูมเมทบอกว่าเขาไม่เคยเจอใครที่เยอะเเละเรื่องมากเท่าหนูค่ะ หนูยอมรับผิดเรื่องเยอะและเรื่องมากค่ะเพราะตลอดระยะเวลาที่ผ่านมาหนูคอยจี้ให้เขาเอาผ้าอนามัยไปทิ้งหรือการคุยโทรศัพย์ช่วงเที่ยงคืนมาโดยตลอด(หนูแนะนำให้เขาไปคุยเรื่องส่วนตัวที่ห้องคอมม่อนค่ะ ห้องคอมม่อนคือห้องที่อยู่ในชั้นเป็นห้องส่วนกลางมีwifi พัดลมโซฟาค่ะ) หรือการที่หนูบอกให้เขาล้างห้องน้ำ ถึงเขาจะล้างแค่2ครั้งทั้งเทอมก็ตาม สิ่งที่หนูเจ็บปวดใจที่สุดคือเหมือนเราไม่ได้คุยกันเพื่อแก้ปัญหาค่ะ หนูบอกน้องรูมเมทว่าถ้าอึดอัดใจที่เราคอยบอกให้ล้างห้องน้ำหรือให้เอาผ้าอนามัยไปทิ้ง ก็ให้คิดเองว่าเวลาไหนควรล้างห้องน้ำหรือควรเอาขยะไปทิ้ง รูมเมทก็บอกว่า ถ้าจะให้เขาคิดได้ตอนนี้เขาคงต้องไปขัดพื้นห้องน้ำและเอาขยะไปทิ้งเเล้วเเหละถึงจะนึกออก สำหรับหนูเขาไม่ได้มีท่าทีที่จะคิดได้หรือปรับตัวเลยค่ะ เหมือนเราคุยกันเพื่อทะเลาะมากกว่า หนูเสียใจค่ะเขามีเวลาเเต่งหน้าเเต่งตัวสวยไปใช้ชีวิตเเต่ไม่มีเวลาที่จะดูเเลรักษาความสะอาดเลย ต้องเป็นหนูที่คอยดูเขา เมื่อก่อนหนูพยายามเข้าใจเขานะคะว่าเขาไม่เคยมีรูมเมท ครั้งเเรกสำหรับใครหลายๆคนมันก็ไม่ได้ดีอยู่แล้วเเค่ใช้เวลาในการปรับตัว ซึ่งหลักจากคุยกัน เขาก็มีพฤติกรรมเหมือนเดิมค่ะตอนนี้หนูก็ต้องนอนไปพร้อมกับผ้าอนามัยใช้เเล้วของน้องเขาในห้องแอร์ ตอนนี้หนูเขียนเรื่องร้องเรียนและขอย้ายหอแล้วค่ะ อยู่ในช่วงรออนุมัติซึ่งไม่รู้เมื่อไหร่ เบื้องต้นหนูควรแก้ไขกับสิ่งที่เจอยังไงอีกดีคะ ทุกวันนี้ระทมทุกข์มากเลยเพราะเขายังทำตัวเหมือนเดิม ในส่วนของตัวหนูก็เเก้ไขโดยการรีบอ่านหนังสือตอนกลางวันให้จบค่ะ แล้วก็พยายามไม่ลุกมาฉี่ตอนกลางคืนแล้วค่ะ
เครียดเจอรูมเมทสกปรกทำยังไงดี
ตอนนี้หนูอยู่หอใน ซึ่งอยู่ร่วมกับรูมเมทผู้หญิง 1 คนค่ะ รูมเมทของหนูเป็นรุ่นน้องค่ะ น้องเขาไม่เคยอยู่หอและไม่เคยมีรูมเมทมาก่อนค่ะ (หนูเป็นรูมเมทคนเเรกของเขา) เราได้สร้างข้อตกลงร่วมกันในการล้างห้องน้ำรวมถึงใช้ชีวิตค่ะ คือตอนกลางวันใช้ชีวิตได้เต็มที่เลยค่ะ ใช้เสียงหรือจะทำอะไรก็ได้ค่ะ รวมถึงนำน้ำอาหารมีกลิ่นมากินในห้องด้วย ส่วนตอนกลางคืนประมาณเที่ยงคืนเราตกลงกันว่าให้งดใช้เสียงค่ะ ซึ่งเขาก็ตกลงนะคะ
ตอนน้องเขาเข้ามาใหม่ๆหนูพยายามละลายพฤติกรรมกับน้องเขาค่ะ มีพูดคุยเรื่อบร้านอาหาร ร้านอะไรอร่อยก็จะพาเข้าไป เวลาหนูไปทำกิจกรรมหรือไปเที่ยวก็จะมีข้าวมีขนมมาฝากน้องเขาตลอดค่ะ เเต่สิ่งที่น้องทำคือกินข้าวและขนมเเล้วทิ้งไว้ที่เดิมจนเราต้องไปทิ้งให้ เราลองไม่ทิ้งให้เเล้วน้องเขาก็ปล่อยทิ้งไว้จนขึ้นราค่ะ จนเราทักย้ำเขาถึงจะยอมเก็บเองค่ะ ส่วนเรื่องในห้องน้ำคือตลอดระยะเวลาต้นเทอม น้องใช้ขยะร่วมกับเรา เราเป็นคนจ่ายค่าถุงขยะ และต้องคอยทิ้งผ้าอนามัยที่ใช้เเล้วของน้องเมท เคยไม่เอาไปทิ้งให้น้องเขาก็ปล่อยทิ้งไว้ทั้งเดือนเลยค่ะ หนูเลยเลือกที่จะเเยกขยะออกมา น้องเขาก็ทิ้งผ้าอนามัยไว้ในถุงหิ้วและเอาไว้ข้างเตียงในห้องแอร์ ซึ่งปัญหาที่ตามมาคือน้องไม่ยอมเอาทิ้งจนเน่าซึ่งผ้าอนามัยอยู่ในห้องแอร์ซึ่งเป็นห้องนอนค่ะ แล้วน้องเขาก็ย้ายไปไว้ตรงระเบียงจนหนอนขึ้นและไม่สามารถตากเสื้อผ้าได้เพราะกลิ่นเหม็นคาวของผ้าอนามัยขึ้นหนอนค่ะ ยังมีการแอบผ้าอนามัยในห้องน้ำแล้วเราต้องเอาไปทิ้งให้อีกค่ะ นอกจากนี้ยังมีการเอาสบู่ก้อนที่ใช้เเล้วเหลือก้อนเล็กๆยัดท่อระบายน้ำค่ะ เราเข้าใจว่าในห้องน้ำไม่มีถังขยะเพราะเราไม่เอาวางแล้ว น้องเลยเอายัดไว้ไม่ยอมเอามาทิ้ง ซึ่งเป็นเราเองที่ต้องเเงะมันออกเพื่อให้น้ำระบายค่ะ ซึ่งหนูรู้สึกว่ามันเริ่มมากเกินไปเลยไม่ยุ่งกับคนเเบบนี้ค่ะ น้ำใจหนูมีให้เขาได้ตลอดนะคะ เเต่มันกลายเป็นหน้าที่ที่หนูต้องทำให้เขาเเล้วค่ะ ประเด็นใหญ่ๆมีประมาณนี้ค่ะในส่วนเรื่องเล็กน้องพวกไลฟ์สดในห้อง ต้องคอยปิดผ้าม่านปิดไฟให้เขาตอนเขาจะนอนอะไรพวกนี้หนูปล่อยผ่านค่ะ หรือจะเป็นเรื่องกลิ่นตัวจากการไม่อาบน้ำของเขาหนูก็ปล่อยผ่านค่ะ แล้วทีนี้ด้วยมันเริ่มหนักขึ้นทุกวันหนูเลือกที่จะเเก้ไขปัญหาด้วยการคุยกันถึงปัญหาที่เกิดขึ้นค่ะ ตัวรูมเมทเขาบอกว่าเขาไม่โอเคกับหนูเพราะเวลาเขากลับห้องมาดึกๆช่วงตี1~2 เขาไขประตูเข้าห้องมาหนูชอบสะดุ้งตื่นไปมองหน้าเขาเเล้วหลับต่อโดยที่ไม่ทักทาย และบางครั้งหนูชอบเข้าห้องน้ำตอนกลางคืนปิดประตูและปัสสาวะมีเสียง และผมร่วงในห้อง เขาไม่โอเคที่เวลาตื่นมาตอนเช้าเเล้วหนูไม่ทักทายเขา ในห้องมีแต่ความเงียบ และไม่โอเคที่หนูเปิดไฟที่โต๊ะอ่านหนังสือ เพื่ออ่านหนังสือทุกคืน รูมเมทบอกว่าเขาไม่เคยเจอใครที่เยอะเเละเรื่องมากเท่าหนูค่ะ หนูยอมรับผิดเรื่องเยอะและเรื่องมากค่ะเพราะตลอดระยะเวลาที่ผ่านมาหนูคอยจี้ให้เขาเอาผ้าอนามัยไปทิ้งหรือการคุยโทรศัพย์ช่วงเที่ยงคืนมาโดยตลอด(หนูแนะนำให้เขาไปคุยเรื่องส่วนตัวที่ห้องคอมม่อนค่ะ ห้องคอมม่อนคือห้องที่อยู่ในชั้นเป็นห้องส่วนกลางมีwifi พัดลมโซฟาค่ะ) หรือการที่หนูบอกให้เขาล้างห้องน้ำ ถึงเขาจะล้างแค่2ครั้งทั้งเทอมก็ตาม สิ่งที่หนูเจ็บปวดใจที่สุดคือเหมือนเราไม่ได้คุยกันเพื่อแก้ปัญหาค่ะ หนูบอกน้องรูมเมทว่าถ้าอึดอัดใจที่เราคอยบอกให้ล้างห้องน้ำหรือให้เอาผ้าอนามัยไปทิ้ง ก็ให้คิดเองว่าเวลาไหนควรล้างห้องน้ำหรือควรเอาขยะไปทิ้ง รูมเมทก็บอกว่า ถ้าจะให้เขาคิดได้ตอนนี้เขาคงต้องไปขัดพื้นห้องน้ำและเอาขยะไปทิ้งเเล้วเเหละถึงจะนึกออก สำหรับหนูเขาไม่ได้มีท่าทีที่จะคิดได้หรือปรับตัวเลยค่ะ เหมือนเราคุยกันเพื่อทะเลาะมากกว่า หนูเสียใจค่ะเขามีเวลาเเต่งหน้าเเต่งตัวสวยไปใช้ชีวิตเเต่ไม่มีเวลาที่จะดูเเลรักษาความสะอาดเลย ต้องเป็นหนูที่คอยดูเขา เมื่อก่อนหนูพยายามเข้าใจเขานะคะว่าเขาไม่เคยมีรูมเมท ครั้งเเรกสำหรับใครหลายๆคนมันก็ไม่ได้ดีอยู่แล้วเเค่ใช้เวลาในการปรับตัว ซึ่งหลักจากคุยกัน เขาก็มีพฤติกรรมเหมือนเดิมค่ะตอนนี้หนูก็ต้องนอนไปพร้อมกับผ้าอนามัยใช้เเล้วของน้องเขาในห้องแอร์ ตอนนี้หนูเขียนเรื่องร้องเรียนและขอย้ายหอแล้วค่ะ อยู่ในช่วงรออนุมัติซึ่งไม่รู้เมื่อไหร่ เบื้องต้นหนูควรแก้ไขกับสิ่งที่เจอยังไงอีกดีคะ ทุกวันนี้ระทมทุกข์มากเลยเพราะเขายังทำตัวเหมือนเดิม ในส่วนของตัวหนูก็เเก้ไขโดยการรีบอ่านหนังสือตอนกลางวันให้จบค่ะ แล้วก็พยายามไม่ลุกมาฉี่ตอนกลางคืนแล้วค่ะ