ก่อนอื่นหนูอายุ24จะ25 ปีเรียนจบมีงานทำมีเงินเก็บหลักแสน     อาชีพออกแบบอินทีเรีย ภายใน คบรุ่นน้องอายุ 22 เรียนวิศวะไฟฟ้า จบอีกหน้าค่ะ คบกันจะ 2 ปีกว่าแล้ว คือคนนี้เขาดูแลเราดีมากค่ะหนูปกติ หนูเป็นคนที่เครียดและมีอาการแพนิกอยูบ่อยๆ  ตั้งแต่มีเขามาช่วยได้เยอะเลยค่ะเข้าใจหนูดีซัพพอร์พในเรื่องของสภาพจิตใจได้ดีมากๆ  เอาละกลับมาที่พ่อค่ะ   หนูคุยกับพ่อว่าหนูจะแต่งกับแฟนตอนอายุ 28 ตั้งใจไว้แล้ว สัก 3แสนทอง1บาทและที่ดิน1ไร่ พอ  พ่อบอก พร้อมมันพร้อมหรือป่าว28 น่ะ  แต่หนุขอพูดเลยนะคะว่าหนุคุยกับแฟนไว้แล้วว่า เขาก้พร้อม  ทีนี่ปัญหาคือ  ด้วยความที่ทำงานที่โคราชค่ะ  พ่อบอกว่าทำงานแถวนั้นที่ดินแพงทำไมไม่หาแฟนแถวนั้นละ เขามีตัง  จะเเต่งทั้งทีไม่หาให้รวยไปเลย  จะได้หาเงินมาให้พ่อให้แม่ได้ จะได้สบายบ้าง  หนูเลยเปรียบเทียบค่ะ ว่าคนเราต้องพึ่งตัวเองนะพ่อจะไปพึ่งน้ำบ่อหน้าได้ยังไง  ทีพ่อแต่งกับแม่ที่ดินไม่มีเงินไม่มี  หนักกว่าอีก  ทำไมต้องไปหวังสูงด้วย และหน้าหนูไม่ได้สวยอะไรเลยและ หนูไม่อยากได้คนรวย อยากได้คนดีคนขยันคนที่ไม่เจ้าชู้  พ่อก็พูดต่อว่าคนรวยสมัยนี้เขาก็ขยันกันนักหนา  น่ะ อย่าเห็นกองฟางเป็นมงกุฎ   และก็พูดต่อว่าที่กุบอกเนี่ยเพื่อจะได้เป้นแรงผลักดันให้นะ หนูเลยบอกว่าไม่ต้อง เรื่องนี้ชีวิตหนู ขอเลือกเอง ตั้งแต่เรียนจนถึงตอนนี้หนูทำตามพ่อบอกทุกอย่างและกดดันมาตลอด  แต่เรื่องนี้หนูจะไม่ฟังพ่อ    เหมือนพ่อก็ไม่โอเคมากๆ ที่หนูยังคงยึดความคิดว่าจะไม่มีแฟนที่รวย  คือบ้านหนูน่ะตั้งแตแรกคือจนเลย  จนแบบจนเลยค่ะ  หนูเบื่อมากที่ต้องโดนพูดกอกหูแบบนี้ตลอด  หนูไม่เคยมีความคิดที่อยากได้คนรวยเลยค่ะ ด้วยความที่หนูทำงานและมีเงินเดือนเยอะพอสมควรไม่เคยหวังให้ผู้ชายมาเลี้ยงดูแต่เหมือนกับปัญหา  คือพ่อต้องการให้หนูได้ดั่งใจ