แชร์ประสบการณ์ชีวิตคนเงินเดือน 30,000+
มาต่อกันที่ปี 3 ปีนี้การเรียนก็เป็นไปตามปกติ ติดสาวบ้าง มีโดดบ้าง โดดให้ครบโควต้านั่นคือสิทธที่เราใช้ได้ 3-4 ครั้งแล้วแต่วิชา ส่วนมากผมจะโดนจนครบ
นะ ยกเว้นวิชาที่ยากๆผมจะไม่โดน การเรียนปีนี้ของผมสบายๆ ผมก็ไม่ใช่เด็กเรียนแล้วก็ไม่ใช่เด็กไม่เอาไหน เกรดเฉลี่ยผม 2.77 ข้ามมาตอนจบ แล้วไปต่อ
ปวส. กันเลยดีกว่า
ก่อนจะเล่าผมขอเกริ่นก่อน แผนกช่างกลที่ผมเรียนอยู่ ปวช กับแผนกที่ผมจะไปเรียนนั่นอาจาร์ยเขาไม่ค่อยชอบ จนขนาดพูดว่าถ้าใครไปเรียนแผนกนี้ไม่ต้อง
มายกมือไหว้ผม ( แต่ผมไปเรียนผมก็ยกมือไหว้นะครับ เขาก็รับไหว้)
ช่างกลก็มีสอนทั้ง ปวช และ ปวส ส่วนที่ผมจะไปเรียนคือ ปวส.เทคนิคอุตสาหกรรม ที่ผมตัดสินใจมาเรียนเพราะเห็นเขาว่ามันจบง่ายแค่นั่นเอง ไม่ได้ชอบไม่
ได้ใจรักอะไรทั้งนั่นแหละ ถามจริงใครจะไปรู้ว่าตัวเองชอบอะไรในตอนนั้นถูกมั้ยครับ ( ขนาดนั้นนี้ 29 แล้วยังไม่รู้เลยตัวเองชอบอะไร 55 )
ก่อนผมไปสมัครมีเพื่อนขอไปกับผมด้วย 3-4 คน ไอ้ตอนลงสมัคร โต๊ะช่างกลกับโต๊ะช่างอุต อยู่ข้างกันอีกพวกผมไม่กล้าเดินไปสมัคร ผมเลยคุยกับเพื่อนว่า
จะไปช่างเชื่อม แต่สุดท้ายกลั่นใจไปสมัครช่างอุตครับ โดยที่ไม่มองโต๊ะช่างกลเลย 55 เราใช้โควต้าไม่ได้เพราะไปช่างอุต อาจาร์ยไม่ให้ครับ
เปิดเทอมวันแรกของ ปวส เกือบทุกช่างในวิลัยรวมอยู่ที่ช่างอุตหมดแล้ว คือง่ายๆช่างอุตมีเพื่อนเยอะสุด เพราะรู้จักเพื่อนของเพื่อนอีกของในแต่ละช่าง วัน
แรกมาก็ก่อเรื่องเลย รวมตัวกัน (...ข้าม...) มี นร. มาจากต่างสถานบันคนนึง จบช่างกลมาซึ่งบ้านอยู่ทางเดียวกับผม เหมือนเขาจะเป็นเด็กเรียนนะ แต่ช่วงนั่น
ผมมีเรื่องบ่อยเขาเลยตีตัวออกห่าง และในกลุ่มที่ผมอยู่ก็ไม่ค่อยมีคนชอบเขาสักเท่าไหร่ ช่วง ปวส เป็นช่วงที่น่าจดจำที่สุดมันสนุกที่สุด โดยเฉพราะเรื่องผู้
หญิง แต่เรื่องเรียนผมก็ไม่เคยตกเลย ยิ่งวิชายากๆยิ่งต้องเข้าเรียนถึงจะทำไม่ได้ก็เถอะ ปวส นี่ติดเพื่อนมากและเพื่อนมีหลายกลุ่มซะด้วย กลุ่มที่ผมอยู่จะมี
กลุ่มดื่มเหล้า ซึ่งดื่มแล้วก็มาเรียนนะครับมาแบบเมาๆหน้าแดงๆ ก็มา กลุ่มกัญชากลุ่มนี้ผมอยู่กับมันมาตั้งแต่ ปวช แต่ผมไม่สูบครับแค่ไปนั่งอยู่กับพวกมันมันก็
มาเรียนแบบเยิ้มๆนะครับ แต่บ้างคนก็ติดจนไม่มาเรียน กลุ่มเกมก็จะมีเล่นเกมบ้างกลุ่มเดิมกับปวชส่วนมากจะเล่นหลังเลิกเรียน แต่หลังไม่ค่อยเล่นเอาเงินไป
กินเหล้าหาสาวดีกว่า
กลุ่มกินเหล้ามีชื่อแก๊งค์ว่าดาวร้าย เวลาไปกินเหล้ากันทีไปกัน 5-20 คน นั่งกินบ้านเพื่อน นั่งสูบบารากุ ตกปลา วันหยุดเสาร์อาทิตย์พวกเราก็ยังมาเจอกัน
เวลาไปบ้านเพื่อนผมจะพาสาวๆไปด้วย จนป้าเพื่อนถามเพื่อนผมว่า ผมพาใครมาอีก ตอนนั้นยอมรับเลยครับว่าเจ้าชู้ถึงขนาดมี2คนแล้วพามาเจอกัน ฉายาผม
ตอนนั่นเพื่อนเรียกว่าเสือนำหน้าชื่อครับ สถานที่กินก็จะมีสามที่ครับ แต่ละที่ก็จะคนละแก๊งกันครับ แต่เป็นเพื่อนกันนะ
พวกเราไม่มีเรื่องกันเลยในวิลัยเพราะรู้จักกันหมด มีแต่ข้างนอกเพราะเพื่อนเยอะนี้แหละครับ ช่วงปิดเทอมพวกผมไปผับแห่งหนึ่งไปกันประมาณ10คนและไป
เจอเพื่อนในนั่นอีก20-30คน ดันไปเจอคู่อริ ซึ่งเพื่อนผมกับเพื่อนของอริก็รู้จักกัน ผมเลยเข้าไปคุยกับอริว่า วันนี้มาสนุกเปิดเทอมเจอกัน แล้วพวกเราก็เมากัน
ต่อแบบไม่มีเรื่องตีกัน เสาร์อาทิตย์ผมจะอยู่หอกับเพื่อนผมที่เป็นผู้หญิง ดึกๆก็ชวนเพื่อนๆกินเหล้าเช้ากินข้าว วนไปแบบนี้เกือบทุกอาทิตย์ สงสัยมั้ยครับผม
เอาเงินมาจากไหนเยอะแยะเพื่อกินเหล้า ผมได้เงินไปเรียนวันละ 200 บาทครับ ได้ตั้งแต่ ปวช 1จน จบ ปวส เลยครับ ( บ้านผมไม่รวยครับ พ่อขับวิน แม่
พนักงานเอกชน ) แต่เงินก็ไม่พอที่จะกินเหล้านะครับ เรากินกันเยอะมาก ทุกครั้งที่กินเราจะหารเท่ากัน ยกเว้นบ้างคนที่หารไม่เท่าเพราะบอกว่าไม่มีครับ แต่
อีกวันมานี่แต่งรถมาเลยอะไรประมาณนี้ครับ ถ้าเราเงินน้อยเราจะกินยาดองหรือเหล้าข้าวขวดใหญ่ผสมเอ็ม2ขวดครับ หรือผสมสูตรอื่นๆก็ว่าไป
เอ้อช่วงฝึกงาน ปวส. ผมมาฝึกโรงกลึงแถวบ้านครับ ได้เงินวันละ 150 บาท ข้าวเที่ยงส่วนมากพี่ผมเลี้ยงผม เงินที่เหลือผมเอาไปเข้าผับหมดครับ
มาทำกับเพื่อน 2 คน เพื่อนมาไกลมันมานอนบ้านผมครับ เช้าเราก็ไปฝึกงานด้วยกัน
และช่วงปิดเทอม ปวส ผมก็มาทำงานเป็นเด็กปั้ม แถวบ้าน ขยันมากวิ่งแข่งกับเพื่อนเพื่อเติมน้ำมันทั้งๆที่ไม่ได้ยอดอะไรหรอก ขนาดที่ลูกค้าถามว่าขนาดแบบ
นี้ปั้มนี้เขาให้อะไร และผมก็ก่อเรื่องอีกแล้วเติมน้ำมันให้เขาผิดเสียเงินล้างถังให้เขาอีกน่าจะ2พันถ้าจำไม่ผิด ถือว่าเป็นประสบการณ์
ข้ามมาถึงตอนเรียนจบเลยแล้วกัน ผมได้ไปงานบวชเพื่อนและเจอกันร้องว่าผมเป็นเกย์ ผมเลยจัดนักร้องและคบกันมา 7 ปี ( ตอนนี้เลิกกันแล้ว )
ตอนนั้นแฟนผมมารับและผมปีนหน้าต่างหนีออกจากบ้าน (ไม่ล็อกประตูห้องและปิดหน้าต่างให้กลอนมันลง) เช้ามาจะได้เนียนๆหน่อย ทำแบบนี้บ่อยๆ จน
พ่อจับได้ผมเลย ไปอยู่กับเขาเลย ไม่มีเงินไม่มีงาน แฟนเลี้ยง แต่กลับมาบ้านพ่อก็ยังวางเงินไว้ให้นะ วางไว้ทุกวันๆเป็นกองเลยกว่าผมจะกลับมาบ้านที
(อาทิตย์2อาทิตย์) ช่วงนี้คือช่วงที่ผมออกมาจากบ้านและไม่ได้กลับไปนอนบ้านอีกเลยแต่ก็กลับไปบ้านนะครับ หลังจากนี้ 2-3 เดือน ผมก็หางานทำ
เนื่องจากเงินที่ใช้เริ่มหมดกับการเปิดโรงแรมนอนทุกคืน เราตัดสินใจเช่าบ้านและผมก็ได้งานทำใกล้ๆบ้านเช่า
ผมทำงานเป็นช่างเขียนแบบ สมแล้วที่เรียนตกวิชานี้ 55 ผมไปสมัครช่างประกอบเป็นช่างทั่วไปแหละครับ เป็นแผนกแฟกแต่เขาเห็นคุณสมบัติว่าเขียนแบบ
ได้เขาเลยให้ผมไปอยู่ อีกแผนกซึ่งเป็นแผนกติดตั้งเครื่องจักร ตอนนั้นอย่างเท่ บริษัทพันกว่าคนมีผมเป็นช่างเขียนแบบคนเดียว ทำไม่เป็นก็ถามเขา
มีไอดอลเป็นถูกพี่เป็นวิศกร เขาเก่งมากและสอนอะไรเราก็เข้าใจไปหมด เราตั้งเป้าหมายของเราไว้ว่าจะเก่งให้ได้เหมือนเขา
ทำงานไปเขาก็เริ่มไม่ค่อยได้เขียนแบบได้มาช่วยช่างทำงาน เราก็พร้อมที่จะให้เขาสอนพี่ช่างคนนี้เก่งมาสอนเรา เราสนิทกับเขามาเป็นทั้งพี่ ทั้งอาจาร์ย
ทั้งเพื่อนเลย เรื่องงานช่างเราทำเป็นหมดทุกอย่าง กลึง เชื่อม บลาๆ เพราะเขาเลย
ยกเว้นไฟฟ้าเนี่ยไม่ค่อยเข้าหัวสักเท่าไหร่ เราทำงานได้ปีกว่า ตัดสินใจขอหัวหน้าเพื่อเรียนต่อ ภาคสมทบ เสาร์ อาทิตย์ หัวหน้าถามว่าถ้าไม่ให้เรียนจะ
ทำไง เราตัดสินใจขอลาออกเขาเลยให้เราเรียนต่อ เดี๋ยวมาต่อแล้วกันครับ เจอกัน ep4
แชร์ประสบการณ์ช่วงเรียนและช่วงทำงาน EP3
มาต่อกันที่ปี 3 ปีนี้การเรียนก็เป็นไปตามปกติ ติดสาวบ้าง มีโดดบ้าง โดดให้ครบโควต้านั่นคือสิทธที่เราใช้ได้ 3-4 ครั้งแล้วแต่วิชา ส่วนมากผมจะโดนจนครบ
นะ ยกเว้นวิชาที่ยากๆผมจะไม่โดน การเรียนปีนี้ของผมสบายๆ ผมก็ไม่ใช่เด็กเรียนแล้วก็ไม่ใช่เด็กไม่เอาไหน เกรดเฉลี่ยผม 2.77 ข้ามมาตอนจบ แล้วไปต่อ
ปวส. กันเลยดีกว่า
ก่อนจะเล่าผมขอเกริ่นก่อน แผนกช่างกลที่ผมเรียนอยู่ ปวช กับแผนกที่ผมจะไปเรียนนั่นอาจาร์ยเขาไม่ค่อยชอบ จนขนาดพูดว่าถ้าใครไปเรียนแผนกนี้ไม่ต้อง
มายกมือไหว้ผม ( แต่ผมไปเรียนผมก็ยกมือไหว้นะครับ เขาก็รับไหว้)
ช่างกลก็มีสอนทั้ง ปวช และ ปวส ส่วนที่ผมจะไปเรียนคือ ปวส.เทคนิคอุตสาหกรรม ที่ผมตัดสินใจมาเรียนเพราะเห็นเขาว่ามันจบง่ายแค่นั่นเอง ไม่ได้ชอบไม่
ได้ใจรักอะไรทั้งนั่นแหละ ถามจริงใครจะไปรู้ว่าตัวเองชอบอะไรในตอนนั้นถูกมั้ยครับ ( ขนาดนั้นนี้ 29 แล้วยังไม่รู้เลยตัวเองชอบอะไร 55 )
ก่อนผมไปสมัครมีเพื่อนขอไปกับผมด้วย 3-4 คน ไอ้ตอนลงสมัคร โต๊ะช่างกลกับโต๊ะช่างอุต อยู่ข้างกันอีกพวกผมไม่กล้าเดินไปสมัคร ผมเลยคุยกับเพื่อนว่า
จะไปช่างเชื่อม แต่สุดท้ายกลั่นใจไปสมัครช่างอุตครับ โดยที่ไม่มองโต๊ะช่างกลเลย 55 เราใช้โควต้าไม่ได้เพราะไปช่างอุต อาจาร์ยไม่ให้ครับ
เปิดเทอมวันแรกของ ปวส เกือบทุกช่างในวิลัยรวมอยู่ที่ช่างอุตหมดแล้ว คือง่ายๆช่างอุตมีเพื่อนเยอะสุด เพราะรู้จักเพื่อนของเพื่อนอีกของในแต่ละช่าง วัน
แรกมาก็ก่อเรื่องเลย รวมตัวกัน (...ข้าม...) มี นร. มาจากต่างสถานบันคนนึง จบช่างกลมาซึ่งบ้านอยู่ทางเดียวกับผม เหมือนเขาจะเป็นเด็กเรียนนะ แต่ช่วงนั่น
ผมมีเรื่องบ่อยเขาเลยตีตัวออกห่าง และในกลุ่มที่ผมอยู่ก็ไม่ค่อยมีคนชอบเขาสักเท่าไหร่ ช่วง ปวส เป็นช่วงที่น่าจดจำที่สุดมันสนุกที่สุด โดยเฉพราะเรื่องผู้
หญิง แต่เรื่องเรียนผมก็ไม่เคยตกเลย ยิ่งวิชายากๆยิ่งต้องเข้าเรียนถึงจะทำไม่ได้ก็เถอะ ปวส นี่ติดเพื่อนมากและเพื่อนมีหลายกลุ่มซะด้วย กลุ่มที่ผมอยู่จะมี
กลุ่มดื่มเหล้า ซึ่งดื่มแล้วก็มาเรียนนะครับมาแบบเมาๆหน้าแดงๆ ก็มา กลุ่มกัญชากลุ่มนี้ผมอยู่กับมันมาตั้งแต่ ปวช แต่ผมไม่สูบครับแค่ไปนั่งอยู่กับพวกมันมันก็
มาเรียนแบบเยิ้มๆนะครับ แต่บ้างคนก็ติดจนไม่มาเรียน กลุ่มเกมก็จะมีเล่นเกมบ้างกลุ่มเดิมกับปวชส่วนมากจะเล่นหลังเลิกเรียน แต่หลังไม่ค่อยเล่นเอาเงินไป
กินเหล้าหาสาวดีกว่า
กลุ่มกินเหล้ามีชื่อแก๊งค์ว่าดาวร้าย เวลาไปกินเหล้ากันทีไปกัน 5-20 คน นั่งกินบ้านเพื่อน นั่งสูบบารากุ ตกปลา วันหยุดเสาร์อาทิตย์พวกเราก็ยังมาเจอกัน
เวลาไปบ้านเพื่อนผมจะพาสาวๆไปด้วย จนป้าเพื่อนถามเพื่อนผมว่า ผมพาใครมาอีก ตอนนั้นยอมรับเลยครับว่าเจ้าชู้ถึงขนาดมี2คนแล้วพามาเจอกัน ฉายาผม
ตอนนั่นเพื่อนเรียกว่าเสือนำหน้าชื่อครับ สถานที่กินก็จะมีสามที่ครับ แต่ละที่ก็จะคนละแก๊งกันครับ แต่เป็นเพื่อนกันนะ
พวกเราไม่มีเรื่องกันเลยในวิลัยเพราะรู้จักกันหมด มีแต่ข้างนอกเพราะเพื่อนเยอะนี้แหละครับ ช่วงปิดเทอมพวกผมไปผับแห่งหนึ่งไปกันประมาณ10คนและไป
เจอเพื่อนในนั่นอีก20-30คน ดันไปเจอคู่อริ ซึ่งเพื่อนผมกับเพื่อนของอริก็รู้จักกัน ผมเลยเข้าไปคุยกับอริว่า วันนี้มาสนุกเปิดเทอมเจอกัน แล้วพวกเราก็เมากัน
ต่อแบบไม่มีเรื่องตีกัน เสาร์อาทิตย์ผมจะอยู่หอกับเพื่อนผมที่เป็นผู้หญิง ดึกๆก็ชวนเพื่อนๆกินเหล้าเช้ากินข้าว วนไปแบบนี้เกือบทุกอาทิตย์ สงสัยมั้ยครับผม
เอาเงินมาจากไหนเยอะแยะเพื่อกินเหล้า ผมได้เงินไปเรียนวันละ 200 บาทครับ ได้ตั้งแต่ ปวช 1จน จบ ปวส เลยครับ ( บ้านผมไม่รวยครับ พ่อขับวิน แม่
พนักงานเอกชน ) แต่เงินก็ไม่พอที่จะกินเหล้านะครับ เรากินกันเยอะมาก ทุกครั้งที่กินเราจะหารเท่ากัน ยกเว้นบ้างคนที่หารไม่เท่าเพราะบอกว่าไม่มีครับ แต่
อีกวันมานี่แต่งรถมาเลยอะไรประมาณนี้ครับ ถ้าเราเงินน้อยเราจะกินยาดองหรือเหล้าข้าวขวดใหญ่ผสมเอ็ม2ขวดครับ หรือผสมสูตรอื่นๆก็ว่าไป
เอ้อช่วงฝึกงาน ปวส. ผมมาฝึกโรงกลึงแถวบ้านครับ ได้เงินวันละ 150 บาท ข้าวเที่ยงส่วนมากพี่ผมเลี้ยงผม เงินที่เหลือผมเอาไปเข้าผับหมดครับ
มาทำกับเพื่อน 2 คน เพื่อนมาไกลมันมานอนบ้านผมครับ เช้าเราก็ไปฝึกงานด้วยกัน
และช่วงปิดเทอม ปวส ผมก็มาทำงานเป็นเด็กปั้ม แถวบ้าน ขยันมากวิ่งแข่งกับเพื่อนเพื่อเติมน้ำมันทั้งๆที่ไม่ได้ยอดอะไรหรอก ขนาดที่ลูกค้าถามว่าขนาดแบบ
นี้ปั้มนี้เขาให้อะไร และผมก็ก่อเรื่องอีกแล้วเติมน้ำมันให้เขาผิดเสียเงินล้างถังให้เขาอีกน่าจะ2พันถ้าจำไม่ผิด ถือว่าเป็นประสบการณ์
ข้ามมาถึงตอนเรียนจบเลยแล้วกัน ผมได้ไปงานบวชเพื่อนและเจอกันร้องว่าผมเป็นเกย์ ผมเลยจัดนักร้องและคบกันมา 7 ปี ( ตอนนี้เลิกกันแล้ว )
ตอนนั้นแฟนผมมารับและผมปีนหน้าต่างหนีออกจากบ้าน (ไม่ล็อกประตูห้องและปิดหน้าต่างให้กลอนมันลง) เช้ามาจะได้เนียนๆหน่อย ทำแบบนี้บ่อยๆ จน
พ่อจับได้ผมเลย ไปอยู่กับเขาเลย ไม่มีเงินไม่มีงาน แฟนเลี้ยง แต่กลับมาบ้านพ่อก็ยังวางเงินไว้ให้นะ วางไว้ทุกวันๆเป็นกองเลยกว่าผมจะกลับมาบ้านที
(อาทิตย์2อาทิตย์) ช่วงนี้คือช่วงที่ผมออกมาจากบ้านและไม่ได้กลับไปนอนบ้านอีกเลยแต่ก็กลับไปบ้านนะครับ หลังจากนี้ 2-3 เดือน ผมก็หางานทำ
เนื่องจากเงินที่ใช้เริ่มหมดกับการเปิดโรงแรมนอนทุกคืน เราตัดสินใจเช่าบ้านและผมก็ได้งานทำใกล้ๆบ้านเช่า
ผมทำงานเป็นช่างเขียนแบบ สมแล้วที่เรียนตกวิชานี้ 55 ผมไปสมัครช่างประกอบเป็นช่างทั่วไปแหละครับ เป็นแผนกแฟกแต่เขาเห็นคุณสมบัติว่าเขียนแบบ
ได้เขาเลยให้ผมไปอยู่ อีกแผนกซึ่งเป็นแผนกติดตั้งเครื่องจักร ตอนนั้นอย่างเท่ บริษัทพันกว่าคนมีผมเป็นช่างเขียนแบบคนเดียว ทำไม่เป็นก็ถามเขา
มีไอดอลเป็นถูกพี่เป็นวิศกร เขาเก่งมากและสอนอะไรเราก็เข้าใจไปหมด เราตั้งเป้าหมายของเราไว้ว่าจะเก่งให้ได้เหมือนเขา
ทำงานไปเขาก็เริ่มไม่ค่อยได้เขียนแบบได้มาช่วยช่างทำงาน เราก็พร้อมที่จะให้เขาสอนพี่ช่างคนนี้เก่งมาสอนเรา เราสนิทกับเขามาเป็นทั้งพี่ ทั้งอาจาร์ย
ทั้งเพื่อนเลย เรื่องงานช่างเราทำเป็นหมดทุกอย่าง กลึง เชื่อม บลาๆ เพราะเขาเลย
ยกเว้นไฟฟ้าเนี่ยไม่ค่อยเข้าหัวสักเท่าไหร่ เราทำงานได้ปีกว่า ตัดสินใจขอหัวหน้าเพื่อเรียนต่อ ภาคสมทบ เสาร์ อาทิตย์ หัวหน้าถามว่าถ้าไม่ให้เรียนจะ
ทำไง เราตัดสินใจขอลาออกเขาเลยให้เราเรียนต่อ เดี๋ยวมาต่อแล้วกันครับ เจอกัน ep4