การเจ็บ เป็นหนึ่งในวิธีการที่ทำให้มนุษย์ได้เจริญเติบโต แต่ทำไมเรารู้สึกเรื่องหลายเรื่องต้องเกิดกับเราด้วย จะเคลียร์กับเพื่อนก็เคลียร์ไม่เสร็จโดนไล่ออกจากกลุ่มไปก่อน เราโครตเป็นคนน่ารำคาญเข้ากับคนอื่นยากไร้ประโยชน์อีก เราไม่มีความสามารถอะไรเลย เราไม่สำคัญอะไร เราหวังดีกับเพื่อนในกลุ่มตลอดเรายอมทุกอย่างให้เขามีความสุข แต่เราก็เป็นแค่ตัวน่ารำคาญ เพื่อนก๋เคยบอกมรอะไรก็บอก แต่เพื่อนเขาไม่พอใจอะไรในตัวเราเขาก็มาบอกตอนที่เขาอดทนไม่ไหว ทำไมเรื่องแบบนี้ต้องเกิดกับเราตลอดทำอะไรก็แย่ไปหมดทำอะไรก็ผิด เคยปรึกษาพ่อแม่ พ่อแม่ก็ให้เราอดทนไว้อีกนิดก็จะจบแล้วแต่เราไม่ไหวแล้ว ปรึกษาชมรมแนะแนวให้คำปรึกษาก็ไม่ตอบ ปรึกษาครูครูก็บอกจะให้มาเคลียร์กันให้เข้าใจ เราไม่อยากให้เพื่อนลำบากให้เป็นเรื่องใหญ่ ถึงจะเคลียร์เขาก็มองเราไม่เหมือนเดิม ถึงจะเคลียร์เราก็คงเป็นคนน่ารำคาญเหมือนเดิม จะร้องไห้ระบายก็ทำไม่ได้พ่อแม่ไม่ยอมให้เราร้อง พ่อแม่บอกให้เราอดทนเราเป็นคนเก่งตลอด เราไม่รู้จะอดทนได้นานขนาดนี้ไหมเราไม่ใช่คนเก่งแค่นี้ก็ท้อจะเป็นจะตายอยู่แล้ว เราไม่สามารถขัดต่อสิ่งที่จะเกิดขึ้นในอนาคตได้เลย ถึงเราจะไม่รู้ว่าอนาคตจะเกิดอะไรขึ้น อนาคตจะเกิดจากการกระทำในปัจจุบัน แต่แค่ขนาดปัจจุบันเรายังเลือกอะไรไม่ได้เลย ทำไมต้องเกิดเป็นตัวเราเป็นคนแบบนี้ลักษณะแบบนี้ ทำไมต้องเกิดเป็นตัวปัญหา ทำไมต้องเป็นแบบนี้ ถ้าเกิดมามีสุขทั้งทุกข์ เลือกที่จะไม่มีทั้งสองอย่างไม่ดีกว่าหรอ yjiyfdsfvcfr
ขอวิธีแก้ปัญหา หรือฟังเราระบายก้ได้