สวัสดีค่ะตามหัวข้อเลย เราแค่อยากจะระบายและหาคนรับฟัง ไม่ได้เบียวอะไรทั้งสิ้นครอบครัวรักเราดีมากๆ แต่บางครั้งก็เป็นเราเองที่น้อยใจมากๆๆ เราสอบได้เกรดดี เกรดดีของเราคือ 3.78 ส่วนพี่ชายเราตอนที่ยังเรียนอยู่เกรดม.ต้น 3.95 เมื่อกับเราที่แค่3.78แล้วมันน้อยใจมาก ไม่ใช่น้อยใจที่เกรดน้อยกว่า แต่น้อยใจที่พี่เราทำมาตรฐานของทุกอย่างไว้สูงมากๆ เราเทียบไม่ติดเลยค่ะ เวลาเราอยากอวดเกรดอวดคะแนนทุกคนแทบจะเมินหรือไม่ก็แค่ยิ้มส่งๆ หรือเพราะว่าพี่เราเคยได้มาเยอะมากกว่านั้น พอมาเจอคะแนนเรา มันเลยเบ้ๆค่ะ 

พี่เราเก่งทุกอย่างเลยทำงาน ทำอาหาร เข้าสังคม เราพยายามตลอดจนเหมือนตอนนี้เลียนแบบพี่ตัวเองเลยค่ะ เรามีอย่างเดียวที่เก่งกว่าพี่นั้นคือการวาดรูป แต่สุดท้ายแล้ว ทุกคนก็ไม่สนใจอยู่ดี เพราะผู้ใหญ่ส่วนใหญ่ชอบเด็กเก่งเรียน เก่งกีฬา เก่งอาหารใช่มั้ยคะ เรามักถูกปัดออกจากบทสนทนาตลอดเลย

แต่ทุกคนในบ้านก็รักเราคอยซัพพอร์ตทุกอย่าง พี่เราเองก็แสนดีกับเรามาก หรือเป็นเพราะเราที่เข้าใจผิดเองหรือเพราะเราขี้น้อยใจ หนูเองก็ไม่รู้ แต่ก็อยากให้สนใจฟังเรื่องหนูเหมือนสนใจฟังเรื่องพี่บ้าง อยากให้ทำหน้า_ดีใจยิ้มกว้างให้บ้าง อยากให้พูดเรื่องหนูกับคนอื่นเยอะๆเหมือนที่พูดเรื่องพี่บ้าง ก็แค่นี้เอง