รีวิวการ์ตูนไทย มีดที่ 13 ภาค 4 Extinction อวตาร อมตะ
ชื่อเรื่อง มีดที่ 13 ภาค 4 Extinction
แนวเรื่อง แอคชั่น กำลังภายใน ดาร์กแฟนตาซี
ผู้เขียน(แต่ง) บุญเชิด แช่มประเสริฐ (Ice Hornet)
ผู้เขียน(ภาพ) นพ วิฑูรย์ทอง (Whitecrow)
จำนวน 18 เล่มจบ
สถานะ จบ มีภาคต่อ
ภาค 1 7 เล่มจบ ที่เคยรีวิวไว้แล้ว
https://ppantip.com/topic/43188822?sc=yBj1Z5G
ภาค 2 The Legend 15 เล่ม
https://ppantip.com/topic/43202550?sc=H0biWd6
ภาค 3 Nostalgia 28 เล่ม
https://ppantip.com/topic/43206300?sc=8Pw7jVM
ภาค 4 Extinction 18 เล่ม (สำนักพิมพ์ยกเลิก การตีพิมพ์ ช่วงที่ยกเลิกเป็นช่วงที่นิตยสารการ์ตูนรายสัปดาห์ของไทยปิดตัวไป ช่วงนั้นการ์ตูนไทยโดนตัดจบกันหลายเรื่องเลย)(ผมอ่านถึงเล่มที่ 14 นะ)
ภาค 5 Extinction Kill 13 เล่มจบ(จัดจำหน่ายผ่านระบบพรีออเดอร์โดยทีมงานผู้วาดเอง)(ยังไม่ได้อ่าน)
+เรื่องนี้ขอลงรูปไม่เยอะนะครับ ผมถ่ายรูปไม่สวย เลยลงแค่นี้ละ
+อ่านถึงเล่มที่ 14 นะ ยังไม่ได้ตามต่อ
**พล็อตเรื่องและเนื้อเรื่อง**
ต่อจากภาค 3 หลังจากที่เซพัลทูล่า ได้กองทัพกะโหลกแดงมา ก็ถึงเวลาลุยเกาะมรกต
+เล่ม 0-10 (เล่ม0 เป็นตอนพิเศษหลายๆตอนนะครับ บางตอนก็ไม่เกี่ยวกับมีดที่13)
ช่วงนี้จะเป็นเนื้อเรื่องของกลุ่มนักสู้หัวกะโหลก นักฆ่า 12 วานร พร้อมกับกองทัพกะโหลกแดงบุกเกาะมรกต
พวกจัสตินเอง ก็เตรียมพร้อมกับการรับศึกครั้งนี้ มีการป้องกันทางน้ำ ใช้เรือลาดตระเวน มีการวางกับระเบิด เตรียมบ่อน้ำมัน ต้านรับพวกหัวกะโหลก
ด้านเซพัลทูล่าและมาร์คัส การต่อสู้ของสองคนส่งผลไปถึงมิติอวตาร จนทั้งสองได้ไปพบกับตัวแทนพลังอวตารขาวและดำ ได้รับตำแหน่งเทวทูตขาวและดำพร้อมคำสั่งให้ทำตาม
พวกเขาไม่ได้ต่อสู้กันเพื่อความแค้นหรือแย่งชิงอำนาจอีกแล้ว แต่สู้เพื่อชะตาของมวลมนุษย์
+เล่ม 11-14 (อ่านถึงแค่นี้ละ)
เซพัลทูล่ากับมาร์คัส เริ่มไปตามทางของตัวเอง มาร์คัสไปรวมรวบมีดธาตุ เซพัลทูล่าไปตามหากุญแจ ระหว่างทางก็ได้เจอกับพ็อยซั่นและจูดาส ด้วย
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
**รีวิว**
บอกก่อนว่าผมอ่านไม่จบนะครับ ถึงแค่เล่ม 14 ยังไม่มั่นใจว่าจะตามต่อไหม มารีวิวไว้ก่อน
ผมอ่านรวดเดียวแล้วรู้สึกว่า ความไม่ชอบภาค 3 มันพาลมาถึงภาค 4 ด้วย แล้วเหตุผลที่ไม่ชอบก็คล้ายๆกัน คือ ยืด รายละเอียดไม่จำเป็นเยอะ แต่โดยรวมแล้วผมชอบภาคนี้มากกว่า ภาค 3 นะ
+เนื้อเรื่อง
เปิดเรื่องมาด้วย โอนาร์อัส เจ้าของดาบมังกรขาว คิม กันส์ คนของสำนักจักรทอง ผู้เคยเป็นองครักษ์ของกองทัพเทวดา…ใครอ่ะ?
ผมแปลกหรอ ที่อยากเห็น มาร์คัส จัสติน ไมเดน อย่างน้อยก็นักสู้หัวกะโหลก ขอตัวที่เรารู้จักและสำคัญหน่อยไม่ได้หรอ?
อ่านภาค 3 จบ กองกำลังกะโหลกแดง เตรียมเปิดศึกเกาะมรกต ขึ้นภาค 4 สามเล่ม(0-2)แล้ว ยังไม่ได้ขึ้นเกาะเลย
สิ่งที่ผมไม่ชอบในภาค 3 ก็ยังไม่ชอบในภาค 4 คือเนื้อเรื่องตัวรองมากไป ตัวละครที่ไม่สำคัญเยอะมากกกกกก รวมถึงพลังอวตารที่ขยายความไปไกลถึงระดับจักรวาล ส่วนตัวแล้วผมไม่ค่อยอิน
70% ของตัวละครที่มีบทบาทในต้นเรื่อง คือตัวละครที่มาใหม่ มีประวัติแนะนำตัว พร้อมกับระดับพลังยุทธ ให้รู้ว่าเก่งระดับไหน…ไม่เวิร์คอ่า ไม่อินเลย
คงเพราะผมไม่รู้จักตัวละครเหล่านี้มาก่อน พอให้มามีบทสำคัญๆยังไง มันก็ไม่อิน ขอยกตัวอย่าง โฮลี่ทรี ในภาค 2 มือขวาของคิง เราไม่รู้จัก มีแนะนำตัวนิดหน่อย แต่เรารู้ว่าเก่งจริง เพราะสู้มารดำ กับ มารขาว 2 คนพร้อมกันได้ แถมชนะด้วย เรารู้ฝีมือ มารดำ มารขาว เราอ่านแล้วเรารู้สึกได้ว่า โฮลี่ทรี เก่งจริง แต่พวกตัวละครใหม่ ทั้งฝั่งดี ที่มีเป็นสิบ หรือ 12วานร ที่มีบทบาทสำคัญในเรื่อง เราไม่รู้จักเลย อ่านแล้วไม่อินกับการต่อสู้หรือความเก่งอ่ะ
ผู้เขียนพยายามให้ข้อมูลตัวละครกับเรามากที่สุด แต่ตัวละครมันเยอะเกินไป รายละเอียดมันล้นๆ ไม่มีการโชว์ฝีมือให้เราเห็น มีแต่คำบอกเล่า อ่านแล้วแปลกๆ คือมันไม่ได้แย่นะ แต่ไม่ได้รู้สึกลุ้นตาม หรือ เอาใจช่วยอะไร อ่านแล้วก็โอเค สู้กันไป ใครแพ้ชนะ ก็ไม่ค่อยรู้สึกอะไรอ่ะ
แต่! พอขึ้นเกาะจริงๆจังๆแล้ว สนุกขึ้นเยอะนะ เราจะได้เห็นวิธีการต่อสู้กับกะโหลกแดง มีกลยุทธ์การรับมือทางทหาร แบบระเบิดไฟ บ่อน้ำมัน โจมตีจุดอ่อนของคู่ต่อสู้ รวมถึงการต่อสู้กับตัวละครแนวหน้าอย่างนักสู้หัวกะโหลกรุ่นเก่า ใหม่ ตรงนี้คือมันส์ สนุก
ผมชอบการต่อสู้ระหว่างตัวเอก กับ การใช้กะโหลกแดง แมงมุมนิลกาฬ มากเลยนะ คือถ้าลดตัวละครรองๆลง ลดบทบาทพวก 12 วานรลด เอานักสู้หัวกะโหลกเน้นๆ มาต่อสู้กับตัวเด่นอย่างจัสติน ไมเดน แบบนำทัพกันไปเลย ผมว่าอย่างมันส์อ่ะ แต่ก็นะ เกินครึ่งของเนื้อเรื่อง คือการต่อสู้ของตัวละครที่เราไม่รู้จัก มันเลยไม่อินไปกับการต่อสู้ การตายของคนในเกาะมรกต อ่านแล้วไม่รู้สึกอะไร เสียดายจัง
ภาคนี้พยายามจะทำให้เป็นการ์ตูนกำลังภายในเหมือนเดิม โดยการใช้ระดับพลังปราณมาเป็นตัวบอกว่าตัวไหน เก่งระดับไหน ถือว่าดีนะ สำหรับตัวละครส่วนใหญ่ เราอ่านแล้วรู้สึกว่าพวกนี้เป็นจอมยุทธมากขึ้น แต่เนื้อเรื่องด้านอวตารอันนี้คือไปไกล
พลังอวตารภาคนี้จะไปในระดับจักรวาล เป็นตัวแทนของความดีและความชั่ว เซพัลทูล่า กลายเป็นตัวแทนอวตารสีดำ แม้จะใช้พลังไม่ได้ แต่มีความมืดคุมกาย ทำให้เป็นอมตะ ส่วนมาร์คัส ตัวแทนอวตารสีขาว มีมีดอวตารธาตุต่างๆ มีคุณสมบัติต่างไป อย่างธาตุลม ใช้สะท้อนการโจมตี…อืม ผมไม่ชอบแหะ ไม่ได้ไม่ดีนะ เรียกว่าไม่ใช่ทางดีกว่า ผมชอบกำลังภายใน ดวลกระบวนท่า ไม่ชอบพลังเซียน พลังจักรวาล สร้างร่างอมตะ แต่อันนี้ไม่ชอบส่วนตัวนะ คิดว่าหลายคนน่าจะชอบ
เนื้อเรื่องช่วงนี้(เล่ม5-11) มีความชัดเจน มีเป้าหมาย เราเห็นชัดว่าตัวละครไหน อยากทำอะไรดี ช่วงต้นเรื่องจะเน้นไปที่เรื่องราวของเกาะมรกต หลังจากนั้นก็ไปเรื่องของพลังอวตาร มาร์คัสและเซพัลทูล่า ต่างก็ต้องไปทำหน้าที่เป็นตัวแทนของพลังอวตารขาวและดำ หากุญแจ หามีดธาตุกันไป
แต่! พอหลังจากนั้น เข้าทำนองเดิมอีกละ เอามาร์คัสไปเป็นลูกน้องพ็อยซั่น เจอกับจูดาส พรีตย์ ทายาทคิง เหมือนจะยืดไปเรื่อยๆอีกละ หลังจากนี้ผมก็หยุดอ่านไป ไม่ได้ตามต่อเลย
+การต่อสู้
สนุกนะ ไม่เน้นภาพนิ่ง ระเบิดพลังแบบภาคก่อน เพราะพลังอวตารหมดด้วย ภาคนี้เน้นกระบวนท่ามากขึ้น เราจะได้เห็นเซพัลทูล่า ต่อสู้ของจริงๆจังๆ ไม่ได้เน้นพลังอวตารอีกแล้ว
ผมบอกเลยว่าช่วงตัวละครหลักอย่างนักสู้หัวกะโหลกกับมาร์คัส จัสติน สู้กันคือมันมาก เซพัลทูล่า คิดค้นวิชาใหม่ เจ๋งดี ภาคนี้ชอบเซพัลทูล่ามากกว่ามาร์คัสอีก รู้สึกเป็นตัวละครที่เราได้เห็นอะไรเยอะดี
แต่! มันไม่ใช่เนื้อเรื่องส่วนใหญ่อ่า ส่วนใหญ่ก็ยังเป็นตัวละครรองๆ 12วานร นักปราชญ์เสื้อรุ้ง พวกซอมบี้ ชุดเกราะ สู้กัน บอกตามตรงว่าแอบเบื่อแล้วอ่า ตอนตัวหลักสู้กันคือมันมากนะ แต่กลับไม่ได้เห็นบ่อยๆ
ช่วงเกาะมรกต ตัวละครหลักสู้กัน กับพวกกะโหลกแดง แมงมุม เข้าโจมตีปราการ คือมันสุดละ
+ตัวละคร
จุดที่ไม่ชอบก็บ่นไปเยอะละน่า คือตัวละครรองๆ ไม่บ่นละ
ตัวละครอย่างมาร์คัส ภาคนี้มาเป็นฝ่ายดีเต็มตัว มาอย่างหล่อ ขาวมาเลย รูปลักษณ์เปลี่ยน ได้อยู่นะ แล้วแต่คนชอบ นิสัยก็ดูเป็นพระเอกมากขึ้น ไม่ได้บ้าล้างแค้นแบบภาคก่อน คงเพราะเป็นตัวแทนอวตารฝั่งดีด้วย
เซพัลทูล่า ภาคนี้คือชอบขึ้นมาก ดูเป็นตัวละครที่มีมิติดี มีวิชาเพิ่ม ไม่ได้เอะอะพลังอวตารแบบก่อนๆ เราจะได้เห็นว่าตัวแทนอวตารฝั่งร้าย ก็มีหัวจิตหัวใจเหมือนกัน เพราะภาคนี้เซพัลทูล่า ได้มาลงลุยแบบจริงๆจังๆ นอกจากได้เห็นวิชาแล้ว เรายังได้เห็นทักษะความเป็นผู้นำด้วย
ส่วนพ็อยซั่นกับจูดาส บอกตรงๆว่าผมเบื่อละ คืออยากให้มีบทสรุปสองตัวละครนี้สักที จะให้ดีหรือเลว จะรอดหรือตาย เก่งแค่ไหน บรรลุอะไร จบสุดท้ายแบบไหน อยากให้ไปสุดสักที ผมไม่ได้อ่านจนจบ เลยไม่รู้ว่ามันสุดไหม แต่อยากให้มันบทหมดไป เพราะช่วงสุดท้ายอยากให้เป็นตัวละครหลักที่คัดมาเพียวๆพอ สองตัวนี้ลากมายาวมาก ไม่ค่อยมีอะไรให้เล่นแล้วอ่ะ
+ลายเส้น
ผมชอบลายเส้นนะ ละเอียดดี ไม่มีอะไรให้บ่น
สำหรับภาคนี้ ผมชอบกว่าภาค 3 พอสมควร เนื้อเรื่องให้ความรู้สึกคล้ายกับภาค 2 ที่มีเป้าหมายชัดเจนดี บอกเลยว่าถ้าตัดเนื้อเรื่องตัวรองๆไป มันจะสนุกขึ้นเยอะ การต่อสู้ก็ดูท่วงท่า มีการใช้พลังปราณ คงจะพยายามเอาความเป็นการ์ตูนกำลังภายในกลับมา แต่ยังใส่ความแฟนตาซีลงไปในโลกที่มีการพูดถึงอวตาร โอเคนะ ถึงผมจะไม่ชอบพลังอวตารระดับจักรวาล แต่ก็ไม่ชอบส่วนตัวละ มันไม่ได้แย่อะไร
ผมบอกเลยว่า เรื่องนี้ถ้าเน้นเนื้อเรื่องแน่นๆ กระชับๆ ตัดตัวละครรองๆออกไป เน้นแค่ตัวละครหลัก อย่างภาคนี้ โซโลม่อนอ่ะ ตัดออกไปเลย จูดาสกับพ็อยซั่นขอแค่เป็นตัวประกอบพอ เอาแค่ตัวละครหลัก เซพัลทูล่า จัสติน มาร์คัส ไมเดน เหล่าอวตาร เอาเนื้อเรื่องตัวเด่นอย่างเดียว มันจะกลายเป็นการ์ตูนที่สนุกมากกกก เพราะเล่มไหนที่มีตัวละครพวกนั้นคือมันตลอด น่าเสียดายที่ไปใช้เวลากับตัวรองๆมากไป จนไม่สนุกเท่าที่ควร
คะแนน 7.5/10 อ่านไม่จบ เลยให้ครึ่งๆกลางๆ
รีวิวการ์ตูนไทย มีดที่ 13 ภาค 4 Extinction อวตาร อมตะ
ชื่อเรื่อง มีดที่ 13 ภาค 4 Extinction
แนวเรื่อง แอคชั่น กำลังภายใน ดาร์กแฟนตาซี
ผู้เขียน(แต่ง) บุญเชิด แช่มประเสริฐ (Ice Hornet)
ผู้เขียน(ภาพ) นพ วิฑูรย์ทอง (Whitecrow)
จำนวน 18 เล่มจบ
สถานะ จบ มีภาคต่อ
ภาค 1 7 เล่มจบ ที่เคยรีวิวไว้แล้ว
https://ppantip.com/topic/43188822?sc=yBj1Z5G
ภาค 2 The Legend 15 เล่ม
https://ppantip.com/topic/43202550?sc=H0biWd6
ภาค 3 Nostalgia 28 เล่ม
https://ppantip.com/topic/43206300?sc=8Pw7jVM
ภาค 4 Extinction 18 เล่ม (สำนักพิมพ์ยกเลิก การตีพิมพ์ ช่วงที่ยกเลิกเป็นช่วงที่นิตยสารการ์ตูนรายสัปดาห์ของไทยปิดตัวไป ช่วงนั้นการ์ตูนไทยโดนตัดจบกันหลายเรื่องเลย)(ผมอ่านถึงเล่มที่ 14 นะ)
ภาค 5 Extinction Kill 13 เล่มจบ(จัดจำหน่ายผ่านระบบพรีออเดอร์โดยทีมงานผู้วาดเอง)(ยังไม่ได้อ่าน)
+เรื่องนี้ขอลงรูปไม่เยอะนะครับ ผมถ่ายรูปไม่สวย เลยลงแค่นี้ละ
+อ่านถึงเล่มที่ 14 นะ ยังไม่ได้ตามต่อ
**พล็อตเรื่องและเนื้อเรื่อง**
ต่อจากภาค 3 หลังจากที่เซพัลทูล่า ได้กองทัพกะโหลกแดงมา ก็ถึงเวลาลุยเกาะมรกต
+เล่ม 0-10 (เล่ม0 เป็นตอนพิเศษหลายๆตอนนะครับ บางตอนก็ไม่เกี่ยวกับมีดที่13)
ช่วงนี้จะเป็นเนื้อเรื่องของกลุ่มนักสู้หัวกะโหลก นักฆ่า 12 วานร พร้อมกับกองทัพกะโหลกแดงบุกเกาะมรกต
พวกจัสตินเอง ก็เตรียมพร้อมกับการรับศึกครั้งนี้ มีการป้องกันทางน้ำ ใช้เรือลาดตระเวน มีการวางกับระเบิด เตรียมบ่อน้ำมัน ต้านรับพวกหัวกะโหลก
ด้านเซพัลทูล่าและมาร์คัส การต่อสู้ของสองคนส่งผลไปถึงมิติอวตาร จนทั้งสองได้ไปพบกับตัวแทนพลังอวตารขาวและดำ ได้รับตำแหน่งเทวทูตขาวและดำพร้อมคำสั่งให้ทำตาม
พวกเขาไม่ได้ต่อสู้กันเพื่อความแค้นหรือแย่งชิงอำนาจอีกแล้ว แต่สู้เพื่อชะตาของมวลมนุษย์
+เล่ม 11-14 (อ่านถึงแค่นี้ละ)
เซพัลทูล่ากับมาร์คัส เริ่มไปตามทางของตัวเอง มาร์คัสไปรวมรวบมีดธาตุ เซพัลทูล่าไปตามหากุญแจ ระหว่างทางก็ได้เจอกับพ็อยซั่นและจูดาส ด้วย
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
**รีวิว**
บอกก่อนว่าผมอ่านไม่จบนะครับ ถึงแค่เล่ม 14 ยังไม่มั่นใจว่าจะตามต่อไหม มารีวิวไว้ก่อน
ผมอ่านรวดเดียวแล้วรู้สึกว่า ความไม่ชอบภาค 3 มันพาลมาถึงภาค 4 ด้วย แล้วเหตุผลที่ไม่ชอบก็คล้ายๆกัน คือ ยืด รายละเอียดไม่จำเป็นเยอะ แต่โดยรวมแล้วผมชอบภาคนี้มากกว่า ภาค 3 นะ
+เนื้อเรื่อง
เปิดเรื่องมาด้วย โอนาร์อัส เจ้าของดาบมังกรขาว คิม กันส์ คนของสำนักจักรทอง ผู้เคยเป็นองครักษ์ของกองทัพเทวดา…ใครอ่ะ?
ผมแปลกหรอ ที่อยากเห็น มาร์คัส จัสติน ไมเดน อย่างน้อยก็นักสู้หัวกะโหลก ขอตัวที่เรารู้จักและสำคัญหน่อยไม่ได้หรอ?
อ่านภาค 3 จบ กองกำลังกะโหลกแดง เตรียมเปิดศึกเกาะมรกต ขึ้นภาค 4 สามเล่ม(0-2)แล้ว ยังไม่ได้ขึ้นเกาะเลย
สิ่งที่ผมไม่ชอบในภาค 3 ก็ยังไม่ชอบในภาค 4 คือเนื้อเรื่องตัวรองมากไป ตัวละครที่ไม่สำคัญเยอะมากกกกกก รวมถึงพลังอวตารที่ขยายความไปไกลถึงระดับจักรวาล ส่วนตัวแล้วผมไม่ค่อยอิน
70% ของตัวละครที่มีบทบาทในต้นเรื่อง คือตัวละครที่มาใหม่ มีประวัติแนะนำตัว พร้อมกับระดับพลังยุทธ ให้รู้ว่าเก่งระดับไหน…ไม่เวิร์คอ่า ไม่อินเลย
คงเพราะผมไม่รู้จักตัวละครเหล่านี้มาก่อน พอให้มามีบทสำคัญๆยังไง มันก็ไม่อิน ขอยกตัวอย่าง โฮลี่ทรี ในภาค 2 มือขวาของคิง เราไม่รู้จัก มีแนะนำตัวนิดหน่อย แต่เรารู้ว่าเก่งจริง เพราะสู้มารดำ กับ มารขาว 2 คนพร้อมกันได้ แถมชนะด้วย เรารู้ฝีมือ มารดำ มารขาว เราอ่านแล้วเรารู้สึกได้ว่า โฮลี่ทรี เก่งจริง แต่พวกตัวละครใหม่ ทั้งฝั่งดี ที่มีเป็นสิบ หรือ 12วานร ที่มีบทบาทสำคัญในเรื่อง เราไม่รู้จักเลย อ่านแล้วไม่อินกับการต่อสู้หรือความเก่งอ่ะ
ผู้เขียนพยายามให้ข้อมูลตัวละครกับเรามากที่สุด แต่ตัวละครมันเยอะเกินไป รายละเอียดมันล้นๆ ไม่มีการโชว์ฝีมือให้เราเห็น มีแต่คำบอกเล่า อ่านแล้วแปลกๆ คือมันไม่ได้แย่นะ แต่ไม่ได้รู้สึกลุ้นตาม หรือ เอาใจช่วยอะไร อ่านแล้วก็โอเค สู้กันไป ใครแพ้ชนะ ก็ไม่ค่อยรู้สึกอะไรอ่ะ
แต่! พอขึ้นเกาะจริงๆจังๆแล้ว สนุกขึ้นเยอะนะ เราจะได้เห็นวิธีการต่อสู้กับกะโหลกแดง มีกลยุทธ์การรับมือทางทหาร แบบระเบิดไฟ บ่อน้ำมัน โจมตีจุดอ่อนของคู่ต่อสู้ รวมถึงการต่อสู้กับตัวละครแนวหน้าอย่างนักสู้หัวกะโหลกรุ่นเก่า ใหม่ ตรงนี้คือมันส์ สนุก
ผมชอบการต่อสู้ระหว่างตัวเอก กับ การใช้กะโหลกแดง แมงมุมนิลกาฬ มากเลยนะ คือถ้าลดตัวละครรองๆลง ลดบทบาทพวก 12 วานรลด เอานักสู้หัวกะโหลกเน้นๆ มาต่อสู้กับตัวเด่นอย่างจัสติน ไมเดน แบบนำทัพกันไปเลย ผมว่าอย่างมันส์อ่ะ แต่ก็นะ เกินครึ่งของเนื้อเรื่อง คือการต่อสู้ของตัวละครที่เราไม่รู้จัก มันเลยไม่อินไปกับการต่อสู้ การตายของคนในเกาะมรกต อ่านแล้วไม่รู้สึกอะไร เสียดายจัง
ภาคนี้พยายามจะทำให้เป็นการ์ตูนกำลังภายในเหมือนเดิม โดยการใช้ระดับพลังปราณมาเป็นตัวบอกว่าตัวไหน เก่งระดับไหน ถือว่าดีนะ สำหรับตัวละครส่วนใหญ่ เราอ่านแล้วรู้สึกว่าพวกนี้เป็นจอมยุทธมากขึ้น แต่เนื้อเรื่องด้านอวตารอันนี้คือไปไกล
พลังอวตารภาคนี้จะไปในระดับจักรวาล เป็นตัวแทนของความดีและความชั่ว เซพัลทูล่า กลายเป็นตัวแทนอวตารสีดำ แม้จะใช้พลังไม่ได้ แต่มีความมืดคุมกาย ทำให้เป็นอมตะ ส่วนมาร์คัส ตัวแทนอวตารสีขาว มีมีดอวตารธาตุต่างๆ มีคุณสมบัติต่างไป อย่างธาตุลม ใช้สะท้อนการโจมตี…อืม ผมไม่ชอบแหะ ไม่ได้ไม่ดีนะ เรียกว่าไม่ใช่ทางดีกว่า ผมชอบกำลังภายใน ดวลกระบวนท่า ไม่ชอบพลังเซียน พลังจักรวาล สร้างร่างอมตะ แต่อันนี้ไม่ชอบส่วนตัวนะ คิดว่าหลายคนน่าจะชอบ
เนื้อเรื่องช่วงนี้(เล่ม5-11) มีความชัดเจน มีเป้าหมาย เราเห็นชัดว่าตัวละครไหน อยากทำอะไรดี ช่วงต้นเรื่องจะเน้นไปที่เรื่องราวของเกาะมรกต หลังจากนั้นก็ไปเรื่องของพลังอวตาร มาร์คัสและเซพัลทูล่า ต่างก็ต้องไปทำหน้าที่เป็นตัวแทนของพลังอวตารขาวและดำ หากุญแจ หามีดธาตุกันไป
แต่! พอหลังจากนั้น เข้าทำนองเดิมอีกละ เอามาร์คัสไปเป็นลูกน้องพ็อยซั่น เจอกับจูดาส พรีตย์ ทายาทคิง เหมือนจะยืดไปเรื่อยๆอีกละ หลังจากนี้ผมก็หยุดอ่านไป ไม่ได้ตามต่อเลย
+การต่อสู้
สนุกนะ ไม่เน้นภาพนิ่ง ระเบิดพลังแบบภาคก่อน เพราะพลังอวตารหมดด้วย ภาคนี้เน้นกระบวนท่ามากขึ้น เราจะได้เห็นเซพัลทูล่า ต่อสู้ของจริงๆจังๆ ไม่ได้เน้นพลังอวตารอีกแล้ว
ผมบอกเลยว่าช่วงตัวละครหลักอย่างนักสู้หัวกะโหลกกับมาร์คัส จัสติน สู้กันคือมันมาก เซพัลทูล่า คิดค้นวิชาใหม่ เจ๋งดี ภาคนี้ชอบเซพัลทูล่ามากกว่ามาร์คัสอีก รู้สึกเป็นตัวละครที่เราได้เห็นอะไรเยอะดี
แต่! มันไม่ใช่เนื้อเรื่องส่วนใหญ่อ่า ส่วนใหญ่ก็ยังเป็นตัวละครรองๆ 12วานร นักปราชญ์เสื้อรุ้ง พวกซอมบี้ ชุดเกราะ สู้กัน บอกตามตรงว่าแอบเบื่อแล้วอ่า ตอนตัวหลักสู้กันคือมันมากนะ แต่กลับไม่ได้เห็นบ่อยๆ
ช่วงเกาะมรกต ตัวละครหลักสู้กัน กับพวกกะโหลกแดง แมงมุม เข้าโจมตีปราการ คือมันสุดละ
+ตัวละคร
จุดที่ไม่ชอบก็บ่นไปเยอะละน่า คือตัวละครรองๆ ไม่บ่นละ
ตัวละครอย่างมาร์คัส ภาคนี้มาเป็นฝ่ายดีเต็มตัว มาอย่างหล่อ ขาวมาเลย รูปลักษณ์เปลี่ยน ได้อยู่นะ แล้วแต่คนชอบ นิสัยก็ดูเป็นพระเอกมากขึ้น ไม่ได้บ้าล้างแค้นแบบภาคก่อน คงเพราะเป็นตัวแทนอวตารฝั่งดีด้วย
เซพัลทูล่า ภาคนี้คือชอบขึ้นมาก ดูเป็นตัวละครที่มีมิติดี มีวิชาเพิ่ม ไม่ได้เอะอะพลังอวตารแบบก่อนๆ เราจะได้เห็นว่าตัวแทนอวตารฝั่งร้าย ก็มีหัวจิตหัวใจเหมือนกัน เพราะภาคนี้เซพัลทูล่า ได้มาลงลุยแบบจริงๆจังๆ นอกจากได้เห็นวิชาแล้ว เรายังได้เห็นทักษะความเป็นผู้นำด้วย
ส่วนพ็อยซั่นกับจูดาส บอกตรงๆว่าผมเบื่อละ คืออยากให้มีบทสรุปสองตัวละครนี้สักที จะให้ดีหรือเลว จะรอดหรือตาย เก่งแค่ไหน บรรลุอะไร จบสุดท้ายแบบไหน อยากให้ไปสุดสักที ผมไม่ได้อ่านจนจบ เลยไม่รู้ว่ามันสุดไหม แต่อยากให้มันบทหมดไป เพราะช่วงสุดท้ายอยากให้เป็นตัวละครหลักที่คัดมาเพียวๆพอ สองตัวนี้ลากมายาวมาก ไม่ค่อยมีอะไรให้เล่นแล้วอ่ะ
+ลายเส้น
ผมชอบลายเส้นนะ ละเอียดดี ไม่มีอะไรให้บ่น
สำหรับภาคนี้ ผมชอบกว่าภาค 3 พอสมควร เนื้อเรื่องให้ความรู้สึกคล้ายกับภาค 2 ที่มีเป้าหมายชัดเจนดี บอกเลยว่าถ้าตัดเนื้อเรื่องตัวรองๆไป มันจะสนุกขึ้นเยอะ การต่อสู้ก็ดูท่วงท่า มีการใช้พลังปราณ คงจะพยายามเอาความเป็นการ์ตูนกำลังภายในกลับมา แต่ยังใส่ความแฟนตาซีลงไปในโลกที่มีการพูดถึงอวตาร โอเคนะ ถึงผมจะไม่ชอบพลังอวตารระดับจักรวาล แต่ก็ไม่ชอบส่วนตัวละ มันไม่ได้แย่อะไร
ผมบอกเลยว่า เรื่องนี้ถ้าเน้นเนื้อเรื่องแน่นๆ กระชับๆ ตัดตัวละครรองๆออกไป เน้นแค่ตัวละครหลัก อย่างภาคนี้ โซโลม่อนอ่ะ ตัดออกไปเลย จูดาสกับพ็อยซั่นขอแค่เป็นตัวประกอบพอ เอาแค่ตัวละครหลัก เซพัลทูล่า จัสติน มาร์คัส ไมเดน เหล่าอวตาร เอาเนื้อเรื่องตัวเด่นอย่างเดียว มันจะกลายเป็นการ์ตูนที่สนุกมากกกก เพราะเล่มไหนที่มีตัวละครพวกนั้นคือมันตลอด น่าเสียดายที่ไปใช้เวลากับตัวรองๆมากไป จนไม่สนุกเท่าที่ควร
คะแนน 7.5/10 อ่านไม่จบ เลยให้ครึ่งๆกลางๆ