มีคนซื้อ ของจากต่างประเทศมา หลายอย่าง  ให้แต่แม่ เอาไปให้น้องกินเรายังไม่ได้กินสักคำ เพราะเรายังไม่รู้เรื่อง เด็กคนนั้นที่มันกินขนมเราไปมันยังมีหน้ามายิ้มให้เราอีกบอกว่าขนมเราอร่อยนะ ขนม ทั้งหมดนั้น มันหาซื้อยากมากเพราะมันไม่มีขายในไทยในตอนนั้น แค่กินห่อ 2 ห่อไม่เราไม่ว่าหรอกแต่นี่มันกินหมดทุกห่อเลย  ยังไม่พอนะ แม่ชอบเอา เสื้อเราไปให้คนอื่นโดยที่ไม่บอกเอาเสื้อของเราไป ทำผ้าขี้ริ้วโดยไม่บอก เวลาเราป่วย ก็ไม่เคยจะถาม พอเราบอกก็ว่าไม่ดูแลตัวเอง คิดไปเอง จนตอนนี้เรา กลายเป็นโรคซึมเศร้าเพราะพ่อกับแม่ ไม่เคยรับฟังเหตุผลเวลาเราเครียดเลย เวลาเราจะคุยพวกเขาก็ไม่ฟัง ถ้าพี่สาวคุยด้วยเขาจะฟัง เวลาเขาด่าเราเขาไม่คิดจะขอโทษ จนตอนนี้ เขายังคิดไม่ได้เลยว่า ที่เขาทำกับเรามันผิด
ขอบคุณ ทุก กำลัง ใจ นะ คะ ที่ บอก ว่า ให้ ทำ ใจ แต่ เรา ทำ ใจ มา ตั้ง แต่ เด็ก ๆ แล้ว และอย่างเราเรียนจบมาหลายปีนะคะ แม่ไม่ให้เราเรียนต่อเหมือนกระทู้อันแรก แม่บอกเปลืองตังค์ เหมือนที่เราบอก