คือเรื่องมันเป็นยังงี้คือเราเป้นคนไม่ชอบบุหรี่เเต่ว่ายายเราดูดเราตื่นขึ้นมาทุกเช้าจะได้กลิ่นบุหรี่ตลอดเพราะเขาดูดกลางบ้านเลยพอบอกให้เขาไปดูดข้างนอกได้ไหมเขาก็บอกไม่พอใจก้ไปอยุ่ที่อื่นเเละเขาบอกว่าเขาเเก่ที่สุดไม่มีสิทธิไปเถียงเขาเเละไม่มีสิทธิว่าเขาเราก็ทนมาส่วนตาเราอยากรู้ทุกเรื่องเป็นห่วงเราเข้าใจเเต่อันนี้เขาเป็นห่วงเเบบมากเกินเกินเลยเขาเป็นเขาเอาเเต่ใจมากไม่ได้อยากที่เขาต้องการเขาก้จะไม่ฟังพร้อมบอกอย่าพูดไร้สาระส่วนเรื่องอนาคตที่เราจะเรียนต่อเขาก้อยากให้เราเป็นตำรวจเป็นทหารเราบอกเราไม่ชอบเราอยากเป็นนายธนาคารเขาก้ไม่รับฟังพร้อมยังดูถูกเป็นเเค่นายธนาคารมันจะไปดีอะไรยังจะเป็นอะไรได้เราก้ไม่ได้ฉลาดอะไรเเต่เราก้ว่าเขาพูดเกิดไปเขาทวงบุญคุณทุกอย่างเขาบอกเราโตขึ้นต้องเลี้ยงเขาต้องดูเเลเขาเรารุ้สึกเข้ากับพวกเข้าไม่ได้เลยเราจึงคิดอยากออกไปอยุ่คนเดียวเราไม่อยากขอเงินครอบครัวเราเเล้วเราพอมีงานทำส่งตัวเองอยุ่
คุณลืมตอบคำถามที่ * จำเป็นต้องตอบ
คิดยังไงกับครอบครัวที่ไม่ฟังเหตุผลเรา? ควรทำยังไงต่อดี
* กระทู้นี้สามารถใช้งานได้เฉพาะผู้ที่มี Link นี้เท่านั้นค่ะ