คือเรื่องมันมีอยู่ว่าเราไปสมัครงานร้านร้านอาหารแล้วเราเพิ่งทำงาน ได้สองวันวันแรกก็มีคนสอนตอนเช้าสอนดีมากดีมากเพราะเราเข้ากะบ่ายแล้วคนที่เข้ากะเช้ายังอยู่เค้าก็สอนว่าต้องทำ อะไรบ้างแล้วหน้าบาร์อาหารข้างหน้าเรายังไม่รู้ แล้วก็รู้ด้วยว่าต้องพูดกับลูกค้ายังไงเค้ายังไม่ได้สอนเราแล้วพอคนกะเย็นมา เราก็ไม่รู้พอมีลูกค้ามาเราก็เรียกเค้าบอกว่าลูกค้าเข้าช่วยดูหน่อยเค้าก็เดินมาดูแล้วลูกค้าก็สั่งออเดอร์กับเราแล้วทีนี้เราก็รู้และว่าลูกค้าจะเอาอะไรแล้วพอ เค้าจะคิดตังค์เค้าก็ถามเราว่าไอ้ที่ลูกค้าจะเอาอ่ะเรียกว่าอะไรซึ่งเค้ายังไม่ได้สอนเราเราก็ไม่รู้ว่ามันเรียกว่าอะไรเราก็บอกว่าแล้วก็บอกแค่ว่าอ๋อลูกค้าเอาอันนี้อันนี้เราเราบอกรายละเอียดไปว่ามีอะไรบ้างเพราะเค้าก็คงจะรู้ว่ามันคืออะไร แต่สิ่งที่เขาทำ แต่สิ่งที่เขาทำเค้าอยู่กันสองคนเค้าหันหน้าไปหากันแล้วก็หัวเราะแบบคิกคักกันอยู่สองคน เราก็ไม่เข้าใจว่าเราทำ เราก็ไม่เข้าใจว่าเราทำมันตลกขนาดนั้นเลยหรอก็เราไม่รู้เค้าเห็นข้อผิดพลาดของ เราเป็นเรื่องตลกหรอเค้าไม่บอกเรานิว่ามันต้องพูดยังไงแล้วจะให้เราพูดเองเราจะรู้ไหมแล้วเค้าก็รู้ว่าเราเป็นพนักงานใหม่เพิ่งทำงาน เพิ่งได้ขึ้นมาบาร์แล้วเราห่ออาหารไม่เป็นไม่รู้ว่าห่อยังไง เขาสอนเราเราไม่เข้าใจเราพอเราห่อมันก็จะห่อไม่ค่อยสวยเท่าไหร่เค้าก็หันไปมองหน้ากันแล้วก็ไปหัวเราะคิกคักกันอยู่สองคนเราแค่ไม่เข้าใจ ว่าทำไม ว่าทำไมเค้าไม่บอกถ้าเราผิดพลาดหันไปหัวเราะแล้วก็เอางานไปทำเอง โดยที่ไม่บอกเราว่ามันต้องอย่างนี้อย่างนี้นะเราก็ไม่รู้ แบบนี้มันถูกแล้วหรอหรือเราคิดไปเองแต่ถ้าเราคิดไปเองก็คงเป็นเพราะเราคิดเองแหละเค้าอาจจะหัวเราะกันเพราะ คงเอ็นดูมั้ง แต่จะเป็นเฉพาะตอนเย็นเพราะว่าพี่ที่สอนเราตอนเช้าเค้าเข้าใจเค้าจะค่อยค่อยพูดว่าต้องอย่างนี้นะอย่างนี้นะถ้าเราไม่ถนัดเราอย่างนี้นะอย่างนี้นะเค้าไม่เคยหันไปหัวเราะเราเลยทุกครั้งที่เค้าเห็นเราผิดพลาดเค้าจะค่อยค่อยบอก
เพื่อนรวมงานแบบไหนหรือเราคิดไปเอง