หลักการของการจ้างแรงงาน

สัญญาจ้างแรงงานแตกต่างกับสัญญาจ้างทำของ ที่ความรับผิดในความสำเร็จของงาน 
โดยที่สัญญาจ้างแรงงานสาระสำคัญอยู่ที่การเป็นแรงงานและนายจ้างจ่ายสินจ้างหรือค่าจ้างตลอดเวลาที่ทำงานให้ โดยไม่คำนึงถึงผลสำเร็จของงาน 

ส่วนสัญญาจ้างทำของ ผู้รับจ้าง ทำงานตามที่ตกลงกันจนสำเร็จ และผู้ว่าจ้างมีหน้าที่ให้สินจ้างเพื่อผลสำเร็จของการที่ทำ

แต่มีข้อกฎหมายหลายข้อที่ตีความได้ว่าสัญญาจ้างแรงงานดูเรื่องความสำเร็จของงานที่ทำด้วย 
เช่น (ป.พ.พ)  ม.580 : ถ้าไม่มีกำหนดโดยสัญญาหรือจารีตประเพณีว่าจะพึงจ่ายสินจ้างเมื่อไร ท่านว่าพึงจ่ายเมื่อได้ทำงานแล้วเสร็จ ถ้าการจ่ายสินจ้างนั้นได้กำหนดกันเป็นระยะเวลา ก็ให้พึงจ่ายเมื่อสุดระยะเวลาเช่นนั้นทุกคราวไป 

หรือ ตาม (พ.ร.บ. คุ้มครองผู้บริโภค พ.ศ. 2541)  ม.118 วรรคสี่ : การจ้างงานที่มีกำหนดระยะเวลาตามวรรคสามจะกระทำได้สำหรับการจ้างงานในโครงการเฉพาะที่มิใช่งานปกติของธุรกิจหรือการค้าของนายจ้างซึ่งต้องมีระยะเวลาเริ่มต้นและสิ้นสุดของงานที่แน่นอน หรือในงานที่มีลักษณะเป็นครั้งคราวที่มีกำหนดเวลาสิ้นสุด หรือความสำเร็จของงาน หรือในงานที่เป็นไปตามฤดูกาลและได้จ้างในช่วงเวลาของฤดูกาลนั้น ซึ่งงานนั้นจะต้องแล้วเสร็จภายในเวลาไม่เกินสองปี โดยนายจ้างและลูกจ้างได้ทำสัญญาเป็นหนังสือไว้ตั้งแต่เมื่อเริ่มจ้าง 

สงสัยเรื่องนี้มากเลยค่ะว่าสรุปแล้วสัญญาจ้างแรงงานให้ความสำคัญกับความสำเร็จของงานหรือไม่ 
หรือถ้าเราตีความกฎหมายผิดไปช่วยชี้แจงด้วยค่ะ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่