ตามหัวข้อเลยค่ะ
คือมีผู้ชายคนหนึ่งมาชอบเราเราก็ไม่ได้อะไรกับเขานะคะก็ชัดเจนว่าเราไม่ได้ชอบเขา แต่เขาก็ดีค่ะไม่ได้เลวร้ายวันนี้ไปเที่ยวแล้วเขามานั่งด้วยเหมือนจะกำลังได้ที่เขาพูดเรื่องว่าชอบเราพูดแบบติดตลกแล้ว ก็เริ่มไม่ติดตลกเริ่มพูดซ้ำๆคำเดิมๆ แล้วเขาก็พูดขึ้นมาว่าพี่ไม่มีเงินไม่มีอะไรเหมือนคนอื่นเขามีแต่ใจ พร้อมจะลำบากกับพี่ไหมแต่พี่ไม่เจ้าชู้รักจริงนะประมาณนี้ เราเลยตอบกลับว่าไม่ค่าาาาไม่อยากลำบากกับใครที่ผ่านมาก็ลำบากมาเยอะแล้วจะมารักจริงอะไรอยากสบายแล้วค่ะ ถ้าจะให้ไปลำบากกับใครขออยู่คนเดียวดีกว่า เขาก็หน้าจืดๆไปแต่ก็ไม่ได้อะไรกินต่อปกติ ประเด็นคือค่าบ้านค่าใช้จ่ายยังติดส่งตั้งหลายงวดหนี้ที่มีอีกถ้าเราจะครบใครแน่ๆว่าเราต้องช่วยเขาใช่ไหมนั้นแหละเรารู้พื้นชีวิตเขาแบบนี้เราก็ไม่อยากอะไรด้วยเพราะลำพังตอนนี้ก็หาเลี้ยงตัวเองอยู่ถ้ามีก็ต้องให้ดีกว่าเดิมใช่ไหมคะ
......
หลังจากวันนั้นเขาก็เริ่มโพสประมาณว่า อย่างว่าแหละเรามันจนไม่มีเงิน ไม่รวย เขาเลยไม่เลือกเรา บางทีก็ดูจะโพสประมาณนี้บ่อยๆเราเลยงงว่าจะตัดพ้อทำไมในเมื่อมันคือความจริง 
แล้วทุกคนคิดเห็นยังไงเราผิดไหมที่พูดแบบนี้ ทุกคนมีสิทธิ์รักมีสิทธิ์เลือกแต่ก็ใช่ว่าทุกคนจะไม่ผิดหวังหรือเลือกแล้วไม่เลือกผิด และถ้ารู้แบบนี้ยังจะเลือกอยู่ไหม? เรานี่ก็จะ 30 แล้วอีกไม่กี่ปีเอง เรารู้สึกมันไร้สาระมากไม่ใช่เด็กๆใจแลกใจแบบนั้น โตแล้วความรักมันไม่ใช่ทุกอย่างเรื่องเงินยิ่งสำคัญมากกับชีวิตเราจริงไหม!