พอดีว่าสงสัยมานานแล้วก็หลายปีแล้วค่ะว่าเด็กต่างจังหวัดไม่ว่าภาคไหนเวลาไปอยู่ที่กรุงเทพฯหรือไปเรียนหรือทำงานนี้พอไปอยู่สักพักดัดจริตอันนี้ก็ไม่เป็นอันนั่นก็ไม่เป็น เอาแต่ใจตัวเองเอาตัวเองเป็นจุดศูนย์กลางยกตัวอย่างเราเคยมีคนคุยเขาทำงานที่กทมแต่เป็นคนบุรีรัมย์ถามว่าหล่อไหมก็ไม่หล่อนะแต่เราชอบเขาตรงที่ว่ามายเซ็ทเขาโอเคแต่พอคุยไปนานๆรู้สึกว่าเขาอีโก้สูงมากย้อนแย้งมาก ถ้าเปรียบเทียบคือเราทำดี 10 ครั้งเราผิดพลาดครั้งเดียวก็คือเรา ไปเลย ถ้าเราทำอะไรที่ไม่ถูกใจนิดๆหน่อยๆก็ไม่โอเคก็จะหยิ่งใส่ ในมุมของเราคือมันไร้สาระ อยากทราบเขาว่ามีใครเจอแบบนี้บ้างและอยากรู้เหตุผลว่าทำไมคนประเภทแบบนี้ถึงเป็นแบบนี้กัน