ตอนนี้พ่อเรารู้สึกโกรธพ่อและมีกำแพงในใจกำพ่อมากเลยค่ะ 
ก่อนหน้านี้เราอยู่บ้านกับพ่อมาตลอดและเราก็เป็นพ่อลูกที่รักกันปกติดีค่ะ
พ่อเราส่งเสียเราทุกสิ่ง อยากได้อะไร อยากไปเรียนหรือไปเที่ยวที่ไหนพ่อเราก็ให้มาโดยตลอดค่ะ
มีเรื่องอะไรก็ปรึกษาและก็คุยกันอยู่เสมอ แต่พอหลังจากที่เราเริ่มทำงาน เราซื้อบ้านใหม่
ใกลัที่ทำงานโดยที่พ่อไม่ได้ย้ายมาอยู่ด้วย
พอพ่ออยู่ที่บ้านโดยไม่มีเราอยู่พ่อก็ติดกัญชาหนักมากค่ะ(ก่อนหน้านี้ติดอยู่แล้วแค่พอเราไม่อยู่เหมือนทางสะดวก) พ่อจะเก็บตัว ชวนไปไหนไม่ไป ชวนให้ย้ายมาอยู่ด้วยกันก็ไม่ยอมมา
สมองเขาจะคิดอะไรไม่ค่อยเหมือนคนอื่น เราเคยคุยเรื่องนี้กับพ่อหลายครั้งแล้ว แต่สุดท้ายก็เหมือนเดิมค่ะ เขาไม่สามารถเลิกได้
และไม่เคยคิดจะเลิกเลยค่ะ โดยที่เขาบอกว่าเขาทำให้เราสุขสบาย มีงานมีเงินแล้ว
การที่เขาเป็นแบบนี้ไม่ได้ทำให้เราเดือดร้อนอะไร แต่ความรู้สึกเราที่รู้สึกกับพ่อไม่เหมือนเดิมแล้วค่ะ
เรารู้สึกเสียใจมาก ไม่อยากคุยด้วย ตอนนี้ก็ไม่ได้มีปฏิสัมพันธ์อะไรกับเขาเท่าไหร่เลยค่ะ
และตอนนี้เขาก็อายุมากแล้ว เราไม่รู้จะควรจัดการความรู้สึกนี้ยังไงดี เราเป็นห่วงเขามากๆ แต่การคุยกันมันไม่เหมือนเดิม
พ่อห่างกับเราไปเรื่อยๆเหมือนกัน