ตามหัวข้อเลย ใครเจอดีก็ดีไป แต่สำหรับเราขอทำงานบอไทยดีกว่า

งานที่ทำเป็นซื้อเข้าส่งออก (รับของจากญป.ขายออกในไทย) วันสัมภาษณ์ตัวผู้บริหารมาเอง มีการออกตัวว่ายอดขายดี ต่อให้ประเทศไทยมีปัญหา บอเขาก็ยังรายได้ไม่ตก 

วันทำงาน โดนแจ้งว่าเป็นระบบเขียนทั้งหมด คำนวณด้วยการกดเครื่องคิดเลข เพราะไม่เชื่อว่า excel คำนวณถูก (แต่เชื่อมือคนกดเครื่องคิดเลขเนี่ยนะ) ตบท้ายด้วยการบอกว่า อย่าคิดว่าเราล้าหลังนะ

ที่ทำงานมีออกกำลังกายตอนเช้าทุกวัน มีทำความสะอาด ถูพื้น เช็ดกระจก โต๊ะ ประตู บลา ๆ ก่อนเลิกงานต้องเก็บขยะของตัวเองและของเจ้านาย 

เจ้านายมาทำงานสาย ทุกครั้งที่นายเข้าบอ ทุกคนต้องลุกยืน แล้วโค้งงามๆ ทำความเคารพงามๆ 45 องศา 

นายพร่ำบอกว่าบอเราพูดตรงๆ มีอะไรไม่ปิดบัง แต่ถ้าคุณเป็นพนักงานใหม่ จะโดนไล่ให้กลับไวๆ แล้วเขาจะไปจับกลุ่มประชุมกันเกี่ยวกับคุณในวันนั้น (ถามว่ารู้ได้ไง เพราะวันต่อไปเราโดนเรียกสอบปากคำเลยน่ะสิ)

ประเด็นที่เราโดนคือ "เมื่อวานทำอะไรไว้" ซักไปซักมา คือเราพูดเสียงดัง ทำให้พี่คนนึงตกใจกลัว เลยต้องขอโทษกันให้นายดู 

การกินข้าว ต้องกินในออฟฟิศเท่านั้น ออกไปกินข้างนอกมีปัญหาทันที ถ้าคุณไม่ได้เอาข้าวมาแล้วอยากลงไปซื้อก็ได้ แต่ก่อนจะไปไหนนั้น คุณต้องไล่บอกทุกคนว่าจะไป....นะ ฝากซื้ออะไรไหม (และใช่ คุณต้องเป็นคนรับหิ้วของให้รุ่นพี่ทุกท่าน)  ตั้งแต่อยู่มา ไม่มีใครที่แบบว่า "อ๋อเดี๋ยวลงไปด้วย" หรือ "เดี๋ยวลงไปเอง" สักคน ซึ่งแต่ละท่านอ้างว่างานเยอะเพราะเป็นคนเก่า 

(ในมุมมองเรา งานมันไม่ยาก แต่ด้วยความที่พนักงานต้องคัดลายมือและกดบวกเองกันทั้งวัน มันก็โหลดสิ) 

โทรศัพท์ แน่นอนว่าใช้ได้เฉพาะตอนพัก แต่ ! เวลาพัก รุ่นพี่ชวนคุย ต่อให้ข้าวเต็มปาก คุณก็ต้องตอบ ไม่งั้นจะโดนเรียกตักเตือน หาว่าไร้มารยาทที่ไม่ตอบกลับ 

และการตักเตือนของที่นี่ พนักงานเก่าจะไม่เตือนอะไรคุณ แต่เขาจะไปฟ้องให้นายญป.มาด่าคุณเลย 

ที่นี่ห้ามคุยจอกแจก (แต่มันไม่ใช่ขั้นปกติ เพราะแม้แต่หายใจดังคุณยังโดนตักเตือน) เวลาทำงานถ้าคุณเป็นคนใหม่ รุ่นพี่จะมายืนเฝ้าเหมือนสัมภเวสีตามตัว ถ้าคุณทำอะไรผิดนิดนึง วันถัดไปนายญป.จะมาด่าคุณว่าทำรุ่นพี่เสียเวลา (เรื่องที่เราเคยผิดคือ ตีเส้นบรรทัดไม่ตรง)

ใช่ ที่นี่คุณต้องถอดสมองทิ้งไป เพราะแม้แต่วิธีการตีเส้นสมุดหรือตัดกระดาษ เขาก็คิดมาให้คุณแล้ว ! 

ข้อดีก็มีนะ มีขนมให้ตอนเจ้านายออกไปข้างนอกแล้วกลับมา แต่ ! ตอนกินคุณต้องไปนั่งที่กินข้าว ซึ่งอยู่กลางออฟฟิศนั่นแหละ ไม่ได้มีฉากกั้นอะไร แค่โต๊ะโง่ๆ แปลว่าถ้าคุณอยากกินขนม คุณต้องไปนั่งเป็นจุดเด่นอยู่อย่างนั้น ละใครจะกล้า555 แถมทุกครั้งที่กินอะไร คุณต้องเช็ดโต๊ะเก้าอี้ใหม่หมด (อ่อ ตอนหลังกินข้าวเที่ยงก็ต้องเช็ด)

ป.ล. คนในบอมีมายเซ็ตว่า "พวกที่เล่นพันทิป คือพวกผิดหวังในชีวิต" 

แหมก็คงจะถูกล่ะมั้ง ฉะนั้นคงจะไม่มาอ่านก็หรอกเนาะ :p 
เดี๋ยวใต้คอมเม้นจะแชร์บอปัจจุบันที่ แ ฮ ป ปี้ ก ว่ า ม า ก ๆ ให้ฟังนิดนึงฮะ เพื่อพรูฟว่าทำไมไม่อยากกลับไปหาบอญป.ประสาทแบบนั้นอีก ห้าห้าห้า