เราเป็นคนเกิดมาที่บ้านไม่รวย ค่อนข้างมีปัญหาด้านการเงินบ่อยๆ
ช่วงสมัยเรียนเลยทำให้เรามีปัญหาเรื่องจ่ายค่าเทอม เราเลยทำงานไปด้วยเรียนไปด้วย
จนถึงตอนนี้เราจบ ม.6 แต่ยังไมได้เข้ามหาลัย
เราเลยเลือกทำงานเก็บๆไปก่อนเพื่อที่จะส่งตัวเองเรียนต่อให้จบ
เพราะว่าทำงานประจำไปตลอดชีวิต ผมว่าคงไม่มีอะไรพัฒนาในชีวิตครับ
เพราะถ้าวันนึงเราได้เป็นพ่อคน เราเองก็ไม่อยากอายลูก
เราช้ากว่าเพื่อนๆเรื่องเรียน เราเลือกมหาลัยใกล้บ้าน ไม่เลือกที่ กทม. เพราะว่ามันไกล
เเละค่าใช้จ่ายสูงมาก ต่างจากต่างจังหวัด
เราโดนเพื่อนที่ได้ไปเรียนต่อต่างประเทศพูดใส่ว่า เรียนแค่จังหวัดนี้มันไม่ได้เปิดกว้างขนาดนั้น
โลกแคบ ความรู้ก็ไม่ได้กว้างเท่าเรียนที่ กทม หรอก
มันไม่กว้างก็จริง ถ้าผมมีเงินผมเองก็อยากเลือกมหาลัยดีๆเช่นกัน
ไม่มีอะไรแค่อยากระบายครับ ไม่อยากบอกให้ใครฟัง
ผมไม่เคยอิจฉา แต่บางช่วงแอบรู้ท้อใจครับ ว่าทำไมเราไม่เกิดมามีต้นทุนชีวิต
เหมือนกับคนอื่นๆบ้าง ทั้งส่งตัวเองเรียนแต่มัธยม รู้สึกเหนื่อยมากเลยครับ
โดนเพื่อนสมัยเรียนด้วยกันแต่เด็กโตมาได้ดีกว่าเราแล้วพูดจาดูถูกเรา
ช่วงสมัยเรียนเลยทำให้เรามีปัญหาเรื่องจ่ายค่าเทอม เราเลยทำงานไปด้วยเรียนไปด้วย
จนถึงตอนนี้เราจบ ม.6 แต่ยังไมได้เข้ามหาลัย
เราเลยเลือกทำงานเก็บๆไปก่อนเพื่อที่จะส่งตัวเองเรียนต่อให้จบ
เพราะว่าทำงานประจำไปตลอดชีวิต ผมว่าคงไม่มีอะไรพัฒนาในชีวิตครับ
เพราะถ้าวันนึงเราได้เป็นพ่อคน เราเองก็ไม่อยากอายลูก
เราช้ากว่าเพื่อนๆเรื่องเรียน เราเลือกมหาลัยใกล้บ้าน ไม่เลือกที่ กทม. เพราะว่ามันไกล
เเละค่าใช้จ่ายสูงมาก ต่างจากต่างจังหวัด
เราโดนเพื่อนที่ได้ไปเรียนต่อต่างประเทศพูดใส่ว่า เรียนแค่จังหวัดนี้มันไม่ได้เปิดกว้างขนาดนั้น
โลกแคบ ความรู้ก็ไม่ได้กว้างเท่าเรียนที่ กทม หรอก
มันไม่กว้างก็จริง ถ้าผมมีเงินผมเองก็อยากเลือกมหาลัยดีๆเช่นกัน
ไม่มีอะไรแค่อยากระบายครับ ไม่อยากบอกให้ใครฟัง
ผมไม่เคยอิจฉา แต่บางช่วงแอบรู้ท้อใจครับ ว่าทำไมเราไม่เกิดมามีต้นทุนชีวิต
เหมือนกับคนอื่นๆบ้าง ทั้งส่งตัวเองเรียนแต่มัธยม รู้สึกเหนื่อยมากเลยครับ