เรื่องมีอยู่ว่าเรากับแฟนไม่ได้เจอกันทุกวัน ในหนึ่งอาทิตย์เจอกันประมาณสองถึงสามวัน ทุกครั้งที่เจอกันก็จะต้องพาหมาของเขาขึ้นเตียงมานอนด้วยทุกครั้ง แรกแรกเราก็พอทนไหวแต่นับวันเริ่มจะไม่โอเคเพราะหมามีกลิ่นและไม่ได้ทำความสะอาด แรกแรกเราก็พอทนไหวแต่นับวันเริ่มจะไม่โอเคเพราะหมามีกลิ่นและไม่ได้ทำความสะอาดทุกครั้งที่ขึ้นมาบนเตียง อีกอย่างขนร่วงเยอะมากแต่แฟนก็ดูเหมือนไม่เข้าใจเราว่าทำไมถึงไม่โอเค ทั้งๆที่เขารู้ว่าเราเป็นภูมิแพ้ ปอดไม่ค่อยดี แถมยังเป็นโรคหัวใจอีก แฟนก็ดูเหมือนยังไม่เข้าใจเราว่าทำไมเราถึงนอนกับหมาไม่ได้ ประเด็นมีอยู่ว่าเราคบกันปีที่สาม นับวันอาการรักหมามากกว่าเราก็มากขึ้นอย่างทวีคูณเรื่องนี้เราไม่ได้ติดใจมากนะคะถ้าจะรักหมา แต่ควรมีขอบเขต ที่น่าโมโหมากๆก็คือเค้ายอมให้เรานอนคนเดียวแล้วเค้าไปนอนกับหมาอีกห้อง แล้วหมาของเค้าไม่ยอมนอนคนเดียวเลย แม้แต่แฟนเดินออกมาส่งเราเข้านอนมันก็เห่าอยู่ในห้องนั้น เราเลยเริ่มสับสนว่ามันเกิดอะไรขึ้นเราสำคัญน้อยกว่าหมาแกอีกนะ เลยเริ่มสับสนว่ามันเกิดอะไรขึ้นเราสำคัญน้อยไปกว่าหมาเรียบร้อย ถ้าเป็นเพื่อนเพื่อนจะทำยังไงกับเรื่องนี้คะ คืนนี้เจอเหตุการณ์นี้ครั้งแรกบอกตามตรงนอนไม่หลับเลยค่ะ ไม่รู้จะพูดยังไงเสียใจที่แฟนเลือกที่จะทำแบบนี้ไปอีกห้องนอนกับหมา บอกว่ามันอยู่คนเดียวไม่ได้ เรานอนไม่หลับเลยค่ะไม่รู้จะพูดยังไงเสียใจที่แฟนเลือกที่จะทำแบบนี้
ปัญหาโลกแตก!!!!