เรื่องมีอยู่ว่า เมื่อเดือน ม.ค 2567 เมียผมได้นอกใจผมไปครบกับน้องที่ผมสนิท ผมจับได้วันที่31ม.ค2567(เขาตกลงเป็นแฟนกัน กอดจูบกัน แต่เมียบอกไม่มีอะไรกัน) ผมกับเมียมีลูก2คน 7-11ขวบ (สาเหตุที่เมียนอกใจผมเขาบอกว่าผมไม่ค่อยใส่ใจพอเจอเด็กเอาใจเลยเผลอไป) นี้คือเหตุการณ์ก่อนหน้า
แต่ตอนนี้ก็ผ่านมาจะครบปีแล้ว ผมยังทำใจไม่ได้ เมียผมขอโอกาสไห้ปรับปรุงตัวแหละรับปากจะไม่ทำแบบนี้อีก ขอโอกาสครั้งเดียวขอไห้ได้ดูแลผมและลูก ผมก็ลงไห้โอกาส แต่ตอนนี้ผมไม่ได้รู้สึกรักเมียเหมือนเดิมเลยแม้แต่น้อย แต่ก็ยังอยากไห้เขาอยู่ด้วยดูแลลูกนะ แต่เรื่องความรักเหมือนผมไม่มีไห้เขาเลย ผมนอนคิดถึงเรื่องที่เขานอกใจผมตลอด คิดว่าผมจะรักคนที่เขาทำร้ายได้จริงๆหรอ ผมก็คุยกับเมียผมตรงๆ เมียผมก็ร้องไห้ผมเองก็ร้องไห้ เพราะผมรักเขาไม่ได้ ไม่รู้ว่าจะเอายังไงกับชีวิตต่อดี ตอนนี้ เวลาออกไปเจอเพื่อนๆก็ไม่ค่อยกล้าแสดงออกว่ารักเมีย เพราะว่าอายเพื่อน กลัวเพื่อนจะมองว่าเราโง่ ว่ารักคนที่ทำร้ายผมทำไม (แต่เพื่อนๆก็ไห้กำลังใจผมดีทุกคนเพียวแต่ความคิดผมมันแย่) แนะนำผมทีผมจะเอาไงต่อดี ผมหาทางออกไม่เจอ
หลังถูกนอกใจ
แต่ตอนนี้ก็ผ่านมาจะครบปีแล้ว ผมยังทำใจไม่ได้ เมียผมขอโอกาสไห้ปรับปรุงตัวแหละรับปากจะไม่ทำแบบนี้อีก ขอโอกาสครั้งเดียวขอไห้ได้ดูแลผมและลูก ผมก็ลงไห้โอกาส แต่ตอนนี้ผมไม่ได้รู้สึกรักเมียเหมือนเดิมเลยแม้แต่น้อย แต่ก็ยังอยากไห้เขาอยู่ด้วยดูแลลูกนะ แต่เรื่องความรักเหมือนผมไม่มีไห้เขาเลย ผมนอนคิดถึงเรื่องที่เขานอกใจผมตลอด คิดว่าผมจะรักคนที่เขาทำร้ายได้จริงๆหรอ ผมก็คุยกับเมียผมตรงๆ เมียผมก็ร้องไห้ผมเองก็ร้องไห้ เพราะผมรักเขาไม่ได้ ไม่รู้ว่าจะเอายังไงกับชีวิตต่อดี ตอนนี้ เวลาออกไปเจอเพื่อนๆก็ไม่ค่อยกล้าแสดงออกว่ารักเมีย เพราะว่าอายเพื่อน กลัวเพื่อนจะมองว่าเราโง่ ว่ารักคนที่ทำร้ายผมทำไม (แต่เพื่อนๆก็ไห้กำลังใจผมดีทุกคนเพียวแต่ความคิดผมมันแย่) แนะนำผมทีผมจะเอาไงต่อดี ผมหาทางออกไม่เจอ