เราโดนคนรอบตัวมองว่าเป็นผู้หญิงร่าน เพียงเพราะเลิกกับแฟนเก่า เรื่องนี้เกิดขึ้นเมื่อ3ปีที่แล้ว แต่ยังส่งผลกับเราถึงปัจจุบัน และเกี่ยวกับเรื่องเวรกรรมล้วนๆ เป็นเรื่องที่เกิดขึ้นจริงในชีวิตของเราและอยากมาเล่าให้เพื่อนๆได้ฟังกัน และนำไปพิจารณาในการเลือกแฟนค่ะ เรื่องของเรื่องคือ เราคบกับผู้ชายคนหนึ่งได้ประมาณ 3 เจอกันในที่ทำงานในจังหวัดระยอง เขาเป็นผู้ชายลูกติดพึ่งเลิกกับเมียเพราะเมียเก่าเขามีแฟนใหม่ เขาเป็นผู้ชายหน้าตาดี ผิวขาว รูปร่างสมส่วน ตอนคบแรกๆเขาดูเป็นคนดีมากเปย์เราทุกอย่าง แต่ติดปัญหาเดียวคือเหมือนเขายังเลิกกับเมียเก่าไม่ขาด เขาไม่ได้จดทะเบียนสมรสกันนะคะ ด้วยความที่เราชอบเขามาก พูดภาษาบ้านๆเลยคือยากได้จนตัวสั่น เราเลยให้เขาเลือกค่ะ ว่าจะคบกับเราหรือจะกลับไปหาเมียเก่า สุดท้ายเขาก็เลือกเรา แต่ก็ยังแอบโทรคุยกับเมียเก่าเรื่อยๆ จนอยู่ๆเขาก็โดนไล่ออกจากงานเพราะขาดงานบ่อย เขาเลยกลับไปอยู่บ้าน ที่ต่างจังหวัด เราเองก็ทนไม่ไหวที่ต้องอยู่ไกลจากเขา เพราะช่วงนั้นเรามีปัญหากับคนที่ทำงานแล้วก็มีปัญหากับครอบครัว(พ่อเลี้ยง)ด้วย สถานะการมันเลยดูอึดอัดไปหมด สุดท้ายเราเลยตัดสินใจหนีตามผู้ชายคนนั้นไป ช่วงนั้นแม่เราพยายามโทรหาเราเป็นสิบๆสายแต่เราก็ไม่กล้ารับสายแม่เลย เรื่องนี้มันทำให้เรารู้สึกผิดมาจนถึงทุกวันนี้เลยค่ะ  หลังจากที่หนีมาอยู่กับผู้ชายคนนี้ได้สักพักเราก็โทรกลับไปหาแม่แล้วบอกความจริงและปัญหาที่เกิดขึ้นให้แม่ฟังแม่เราก็เข้าใจถึงแม่จะโกรธเราอยู่ก็ตาม เราอยู่ที่บ้านผู้ชายเราก็ทำงานหาเงิน เงินที่เราทำงานค้างไว้จากที่ทำงานเก่า ผู้ชายก็ขอเอาไปจ่ายค่าเทอมลูกเขาเพราะเขาส่งลูกเรียนเอกชน ในขณะที่เราไปอยู่บ้านผู้ชายพ่อแม่ตายายเขาก็ชอบมาด่าเราทั้งๆที่เราก็ไม่เคยไปทำอะไรให้ เราอยู่ด้วยกันกับผู้ชายคนนั้นได้ประมาณ3เดือน เราก็จับได้ว่าเขายังแอบคุยกับเมียเก่าอยู่ เราก็ทนไม่ไหวเลยตัดสินใจหนีขึ้นไปทำงานกับพี่ชายเราที่สมุทรปราการ แต่ผู้ชายคนนี้ก็ยังโทรมาตามง้อเราแล้วก็โทรไปหาแม่เราเพื่อขอโอกาสแม่เราเลยยอมแต่มีข้อแม้ว่าต้องเลิกยุ่งกับเมียเก่า จากนั้นเขาก็ขึ้นมาอยู่กับเรา แล้วเราก็พึ่งได้รู้ว่าเราท้องตอนที่ประจำเดือนไม่มาแค่วันเดียว แค่นั้นยังไม่พอค่ะเพราะเราพึ่งทำงานได้แค่4วันเอง เราเลยเลือกที่จะบอกผู้จัดการและเพื่อนร่วมงานของเราไว้ว่าเราท้อง และชีวิตของเราหลังจากนี้นี่แหละคือนรกของจริง ในขณะที่เราท้องไปด้วยทำงานไปด้วย แฟนเราเองก็ทำงานกับพี่ชายเราเหมือนกันค่ะ แต่ทำงานตอนกลางคืน เขาเริ่มจากการยืดโทรศัพท์ของเรา ไม่ให้เราจับโทรศัพท์เลยตอนไปทำงานก็ไม่มีสิทธิ์เอาโทรศัพท์ไปด้วย เริ่มมีอาการหึงหวงรุนแรง ไม่ให้เราทาแป้งทาลิป ครีมทาผิวก็ไม่ให้เราทา อย่างมากเราทำได้แค่หวีผมกับทาโคโลญไปทำงาน เงินที่เราทำงานมาได้เขาก็ขอเราเดือนละ4,000บ. เป็นค่าทำงานบ้านทั้งที่งานบ้านก็ช่วยกันทำ แล้วก็อ้างว่าจะเก็บไว้ให้เราเป็นค่าทำคลอด แต่ค่าอยู่ค่ากินค่าใช้จ่ายทั้งหมดเป็นเงินของเราทั้งหมดเงินส่งให้ลูกเขาก็ยังเป็นเงินเรา มีครั้งหนึ่งที่เขาไปซื้อตู้เย็นเข้าห้องมา แล้วก็โพสต์เฟสโชว์ว่าซื้อให้เรา แล้วญาติเขาก็มาเม้นประมาณว่าเอ็นดูเขาเอ็นเราขาด ทั้งที่โพสต์รูปลงเฟสเสร็จเขาก็มาเอาเงินกับเราไป7,000บ. บอกค่าตู้เย็น ทั้งที่ซื้อมาแค่5,000บ. นี้ยังไม่รวมพัดลมแอร์ที่นอนค่าซ่อมรถ ค่าเทอมลูกเขาเดือนละ 7,500 บ. ที่เราต้องเป็นคนจ่าย ทุกคนคงมีคำถามใช่ไหมคะว่าแล้วเงินผู้ชายไปไหน เพราะผู้ชายก็ทำงาน เราอยากจะบอกทุกคนว่า ผู้ชายคนนี้ทำงานก็จริงค่ะแถมได้เงินเดือน 20,000+ด้วย แต่เราไม่เคยเห็นเงินกับเขาเลยค่ะ เพราะเงินถูกโอนผ่านบัญชีธนาคาร ซึ่งเราเองก็ไม่มีสิทธิ์จับโทรศัพท์เลยด้วยซ้ำ แค่จะโทรหาแม่เรายังต้องขออนุญาตเขาเลยค่ะ หรือถ้าแม่โทรมาเขาก็ด่าแม่เราด้วย เหตุการณ์ยังหนักขึ้นเรื่อยๆค่ะเหมือนกับท้องเราที่เริ่มโตขึ้นเรื่อยๆเหมือนกัน เพราะเงินที่เขาหามาได้มันก็หายไปกับสล็อต ใช่ค่ะเขาปั่นสล็อตจนไม่มีเงินกินข้าวแล้วยังขโมยเงินเราไปปั่นสล็อตจนหมด แล้วเขาก็เริ่มทำร้ายร่างกายเรา เราเข้างาน7โมงกลับห้องก็ประมาณ5โมงเย็น หลังจากที่เรากลับมาห้องกินข้าวอาบนํ้าเสร็จผู้ชายคนนี้ก็ลากเราไปทำงานด้วยตอนกลางคืน เราได้นอนเต็มที่แค่วันละ4ชม. ที่ทำงานเขาเป็นเขตก่อสร้างตรงถนน เขาก็ให้เราไปนั่งเฝ้ากฏคือห้ามเล่นโทรศัพท์แล้วก็ห้ามนอน แต่ถ้าวันไหนเขาอารมณ์ดีเราจะได้เล่นโทรศัพท์แต่ห้ามเข้าเฟสบุ๊คโดนเด็ดขาด ถ้าไม่ทำตามเข้าก็จะด่าท้อเราเสียๆหายๆให้คนที่เดินผ่านไปผ่านมาได้ยิน จนเรื่องถึงหูหัวหน้าของเขา หัวหน้าเขาก็ห้ามให้เราไปทำงานด้วย ดังนั้นเขาเลยเลือกที่จะขังเราไว้ในห้องด้วยการล็อกประตูด้านนอกไว้ ที่ที่เราอยู่ลักษณะจะเป็นแคมป์คนงานห้องน้ำและห้องอาบน้ำจะเป็นแบบส่วนรวม เราเลือกที่จะอยู่ในแคมป์เพราะค่าห้องค่านํ้าค่าไฟคือทุกอย่างฟรีหมด เราเลยเลือกที่จะอยู่ที่นั้นแทนที่จะไปเช่าห้องอยู่ข้างนอก เวลาที่เราปวดท้องหรอปวดฉี่เราก็ต้องแอบปีนหน้าต่างออกไปเราเคยขอให้พี่เราช่วยเราบอกว่าเราถูกขัง แต่ผู้ชายคนนี้ก็ไปบอกพี่เราว่าแค่ลืมเฉยๆปกติเขาจะล็อกห้องไว้แบบนี้ประจำพี่เราเขาเลยไม่เชื่อเราแถมบอกว่าเรานี่เง่า ยิ่งนับวันเราก็ยิ่งทะเลาะกันหนักขึ้นเรื่อยๆ ส่วนใหญ่จะเป็นเรื่องหึงหวงกับเรื่องเงิน เราขอบอกไว้ก่อนเลยว่าเราไม่เคยมีเรื่องชู้สาวเลยสักครั้งเขาเองก็เป็นคนพูดกับเราว่าที่ระแวงเราแบบนี้เพราะกลัวเราเป็นเหมือนเมียเก่า บางครั้งเราคุยกับคนรู้จักที่เป็นผู้ชายหรือมีผู้ชายมองเรามันก็ทำให้เขาลงไม้ลงมือกับเราได้เลย หรือบางทีก็ยืนด่าเรากลางตลาดหรือในเซเว่นก็มี ด่าเราประมาณว่าร่านหรือบางทีก็ไล่เราให้ไปอยู่กับผู้ชายที่มองเราก็มี  จนถึงวันคลอด เราคลอดก่อนกำหนด1เดือนเพราะถูกเขาทำร้ายร่างกาย เขาใช้เท้าถีบเราจนตกที่นอน เราทำให้เราเจ็บท้องคลอด เราอยากบอกทุกคนว่าตั้งแต่เราท้องเขาไม่เคยลูปท้องเราหรือคุยกับลูกในท้องเราเลย มันเป็นอะไรที่เจ็บใจมากค่ะเพราะเขาบังคับให้เรามีลูกเองไม่ยอมให้เรากินยาคุมด้วยเขาพูดคำว่าลูกกับเมียกูดูแลได้แล้วจะดูแลให้ดี เพราะคำๆนี้มันถึงทำให้เราปล่อยตัวเองท้อง ตอนคลอดลูกเขาก็ไม่ยอมลางานมาเฝ้าลูกกับเมียเลยด้วยซ้ำ เงินค่าทำคลอด6,000บ.เขาจ่ายให้เราก่อน พอได้เงินประกันสังคมเขาก็มาเอากับเราไป10,000บ. เขาบอกว่าก็มันคือเงินกู พร้อมกับขอเงินเราไปจ่ายค่าเทอมลูกเขาอีก และแล้วจุดแตกหักของเราก็มาถึงหลังจากที่เราคลอดลูกได้1เดือน เขาไม่เคยเลี้ยงลูกช่วยเราเลยแม่นแต่อุ้มลูกตอนร้องก็ยังไม่เคย เราจำได้ว่าวันนั้นแม่เราโทรมาบอกว่า ปีใหม่แม่อยากให้เรากับลูกกลับบ้านที่ต่างจังหวัด อยากพาหลานไปผูกแขนรับขวัญ แต่ผู้ชายคนนี้กลับไม่พอใจที่เราจะกลับบ้าน เขาพูดกับเราว่า ถ้ากลับก็เลิกกับกูไปเลยแล้วเอาลูกไปด้วยนะ ตอนแรกเราก็คิดว่าเราจะไม่กลับเพราะกลัวลูกเราไม่มีพ่อ แต่พอเขาคิดว่าเราจะไม่กลับเขายิ่งไล่เรา ไล่ทุกวันแถมเอาลูกเราไปทรมาน ช่วงนั้นมันเป็นช่วงหน้าหนาวเขาเอาลูกเราไปไว้ที่กลางที่นอนแล้วเอาผ้าห่ม ผ้าขนหนูที่ห่อตัวลูกเราออก แล้วเปิดพัดลมแอร์เบอร์3ล็อกพัดลมไว้ที่ลูกเรา เรากำลังเก็บเสื้อผ้ากลับบ้านอยู่เพราะเราทนไม่ไหวอีกแล้ว แล้วตอนนั้นลูกเราร้องเสียงดังมากจนเราเดินมาดู ภาพด้านข้างที่เราเห็นตอนแรกเราคิดว่าเขากำลังนอนกอดลูกเราอยู่เพราะเราเห็นเขานอนห่มผ้าหนาๆบังลูกเราไว้แต่พอเราเดินไปเห็น เรารีบเอาผ้าห่มมาห่อลูก เราสั่นไปทั้งตัวด้วยความโกรธเลยค่ะ เราถามเขาว่า  ไม่รักลูกบางเลยหรอมีความเป็นพ่อคนบ้างไหม ขนาดหมามันยังรักลูกมันเลยทำแบบนี้ทำไม แต่คำตอบเขาทำให้เราอึ้งมากเลยค่ะ เขาบอกกับเราว่า ก็จะไปจากกูไง รักลูกมากกว่ากูไง นั้นแหละค่ะทมาเป็นฟางเส้นสุดท้ายของเรา เราพูดกับตัวเองเสมอว่าถ้าเขาทำกับเราไม่เป็นไรแต่อย่าทำลูกเรา ตอนนั้นเราถึงรู้สึกตัวว่าเราไม่ควรให้ลูกอยู่กับผู้ชายคนนี้เราเองสามารถที่จะมีความสุขกับลูกได้มากกว่านี้เราเลยเลือกที่จะกลับบ้าน แล้วแม่เราก็มารบเรากลับ แถมตอนกลับเขายังพูดกับแม่เราว่า แม่ไม่ต้องเอามันมาคืนนะผมไม่เอามันแล้ว แม่เราก็พยายามพูดกับเขาว่าแม่ไม่ได้ให้เลิกกันนะลูกแม่แค่จะเอาหลานไปผูกแขนรับขวัญที่บ้านเสร็จแล้วแม่จะขึ้นมาส่ง แต่เขาก็บอกว่าไม่เอา ในใจเราตอนนั้นคือเราก็จะไม่กลับมาเหมือนกัน พอเรากลับไปถึงบ้านเขาก็โทรตามบอกอยากคืนดีกับเราเพราะคิดถึงเรากับลูกแล้วก็บอกเราว่าขอยืมเงินไปซื้อข้าวกินเราโอนไปให้3ครั้งรวมๆก็ประมาณ 4,800บ. ตอนนั้นเราก็สงสัยตอนเองอยู่เหมือนกันว่าทำไมตองไปใจดีกับคนแบบนี้ด้วย สรุปคือเขาเอาเงินเราไปปั่นสล็อตค่ะทุกคน มาบอกเราเองกับปากว่าปั่นมาได้5,000บ. พอเราขอคืนเขาก็บอกว่ากูไม่ให้ไม่พอใจก็วางสายไปเลยเลิกกันไปเลย เราเลย กดวางสาย แล้วก็บอกกับตัวเองว่าพอกันทีเพราะความอดทนเรามันถึงขีดจำกัดแล้ว วันต่อมาเราเลยบอกคนในครอบครัวเรา แล้วก็พอดีกับมีคนเข้ามาจีบเราเลยคุยกับผู้ชายคนใหม่แต่ยังไม่ได้คบกันแค่เป็นเพื่อนในเฟส เราก็เล่าเรื่องของเราให้ผู้ชายคนใหม่ฟังแล้วเขาก็ให้กำลังใจเรา แต่ก็ไม่ได้มีข้อความบอกรักหรือคิดถึงอะไรในทำนองชู้สาวเลยแต่บังเอิญผู้ชายคนนั้นมีรหัสเฟสเราเขาก็เข้ามาดูแล้วก็แคปหน้าจอประจานเราในเฟส ให้ญาติพี่น้องเขามารุมด่าเรา ด่าว่าเราร่านบาง บาง ด่าว่าเราไปเกาะน้องเขากิน แล้วหนักที่สุดคือพี่สาวเขาโพสต์ด่าเราในเฟสแล้วชวนเพื่อนผู้ชายมาลงแขกเราแถมโดนคนรอบข้างมองว่าเป็นผู้หญิงร่าน ลูกยังไม่ทันได้หย่านมก็ทำตัวเป็น แต่ฝั่งผู้ชายคนนั้นก็ไม่ได้แก้ต่างอะไรให้เราเลย แถมยังมีหน้าโทรมาหาครอบครัวเราเพื่อจะขอคืนดีกับเราอีกครั้งแต่ครั้งนี้เราตัดสินใจอย่างเด็ดขาดว่าจะไม่มีทางกลับไป ทุกคนรู้ไหมคะว่าหลังจากที่เราเลิกกับผู้ชายคนนั้นชีวิตของเราดีขึ้นมากเลยค่ะ ผ่านช่วงเวลานั้นมา3ปี เราได้บทเรียนกับเรื่องนี้เยอะมาก เราได้เจอผู้ชายดีๆเข้ามาในชีวิต1คนค่ะ เขาดูแลเราไม่ต่างอะไรกับเจ้าหญิงเลยค่ะ ที่สำคัญเขารักลูกเรามาก เขาอาจจะไม่ได้หน้าตาดีเหมือนผู้ชายคนนั้น แต่เขาทำให้เรามีความสุขได้ในทุกๆวัน และไม่เคยทำให้เราลำบากเลยค่ะ ส่วนผู้ชายคนนั้นพี่ชายเราก็ส่งข่าวกับแม่เราเรื่อยๆ ว่าผู้ชายคนนั้นมีเมียใหม่ ติดยาเสพติดกินนํ้ากระท่อมจนเบลอทำงานไม่ได้จนต้องย้ายงานหนีเพราะมีแต่คนเกลียด เอาของในห้องที่เราซื้อไว้ไปขายจนหมด แล้วล่าสุดก็ทำร้ายร่างกายเมียให้จนพ่อแม่ผู้หญิงทนไม่ไหวเลยต้องเอาลูกเขาหนีออกมาแล้วผู้หญิงก็ไปมีผัวใหม่ก็ตามคาดเลยค่ะผู้หญิงคนนั้นก็มีจุดจบไม่ได้ต่างจากเราเลยค่ะโดนพ่อแม่ญาติพี่น้องของผู้ชายรุมสาปฉํ่า  จริงๆผู้ชายคนนี้มีวีรกรรมเยอะกว่านี้อีกนะคะแต่เราเล่าเรื่องย่อได้ประมาณนี้ค่ะ แต่อย่างน้อยผู้ชายคนนี้ก็ได้รับผลกรรมของเขา และเราเองก็ได้รับผลกรรมของเราที่ทำไว้กับแม่เหมือนกันค่ะ เราอยากจะฝากถึงเพื่อนทุกคนที่เข้ามาอ่านเรื่องของเรานะคะ ในการเลือกใครสักคนมาเป็นคู่ชีวิตบางที่เราควรเลือกให้ดีๆอย่าใช้อารมณ์และความหลงในการตัดสินใจคู่ชีวิตมันใช้อะไรหลายๆอย่างมากกว่าความรักหรือความหลงนะคะ สุดท้ายนี้เราขอบคุณเพื่อนๆมากนะคะที่เข้ามาอ่านเรื่องราวของเราจนจบ