สวัสดีค่ะ ตอนนี้หนูอยู่ปี 3 หนูเรียนคณะที่ตัวเองไม่ได้ชอบแต่ซิ่วไม่ได้แล้ว ย้อนกลับไปตอนก่อนเข้ามหาลัยหนูมีสิทธิ์สอบสัมภาษณ์คณะที่ใช่สาขาที่ชอบ แต่แม่บอกไม่อยากให้เรียนเพราะเอาไปทำอะไรไม่ได้ แม่คัดค้านหนักมาก รับความกดดันไม่ไหว เลยต้องเข้าคณะที่ไม่ชอบและสาขาที่ไม่ชอบ พอเรียนไปได้ปีนึงแม่บอกว่าทำไมตอนนั้นหนูถึงไม่เลือกเรียนคณะที่สัมภาษณ์ติด จบไปคงได้เงินดี หนูก็รู้สึกว่าทำไมถึงย้อนแย้งทั้งๆที่ตอนนั้นกดดันจนท้อ ถึงตอนนี้หนูปี 3 รู้สึกเหนื่อยๆและเสียใจกับเรื่องตอนนั้นแต่ไม่สามารถพูดคุยหรือระบายกับครอบครัวได้เลย เคยเปิดใจคุยกันนะคะแต่ฝั่งพ่อกับแม่ค่อนข้างจะหัวโบราณ เราเคยบอกเขาว่าหนูเหนื่อยจัง แต่เขาก็ตอบกลับมาว่าเหนื่อยอะไรมีหน้าที่แค่เรียนพ่อกับแม่เหนื่อยกว่าเราอีก เราเข้าใจนะคะว่ายังไงพ่อกับแม่ก็ต้องเหนื่อยกว่าแต่แค่รู้สึกเสียใจว่าเราเองไม่สามารถจะเหนื่อยได้เลยหรอ เราทนแบบนี้มา 20 ปี ต้องทำเป็นเข้มแข็ง เพราะต่อให้มีเรื่องอะไรในใจเราก็ไม่สามารถจะบอกกับเขาได้เลย บางทีเราอยากหันไปแล้วอย่างน้อยก็มีครอบครัวที่ยังรับฟัง รู้สึกอยากหายไปมากๆเลยค่ะ