เวลาแม่ผมพูดว่าอะไรผมทำให้ผมระแวง พูดนิดหน่อยก็หาว่าแม่ว่าอะไรเราเสมอแบบร้อนตัวก่อน
ตอนหลังเหมือนเปลีย่นแปลงตัวเอง ใจเย็นขึ้นจะไม่ร้อนตัวอะไรจนกว่าจะโดนว่าตรงๆ
สุดท้ายแม่ก็ทำเป็นมาพูดอ้อมๆผมก็เฉยๆตอบแบบนิ่งๆกลับไป คุยไปคุยมาแม่เห็นผมนิ่งๆ สุดท้ายพูดตรงๆจนผมต้องทะเลาะกับแม่เลย
สุดท้ายผมก็กลายเป็นคนร้อนตัวเหมือนเดิม พอนึกขึ้นได้พยายามควบคุมตัวเองจนหายร้อนตัว แม่ก็จะมาแกล้งพูดอ้อมๆก่อนพอลองเชิงแล้วผมนิ่งก็พูดตรงๆใส่ซะเลย จนทะเลาะ
สุดท้ายผมก็กลับมาร้อนตัวอีกรอบเป็นวัฎจักรไม่หายสักที
แม่ผมเวลาเห็นผมไม่ร้อนตัวจะพยายามกระตุ้นด้วยการพูดตรงๆมากขึ้นเรื่อยๆจนทะเลาะกัน
ขอคำแนะนำหน่อยครับ
ทำยังไงใม่ให้เป็นคนขี้ระแวงครับ
ตอนหลังเหมือนเปลีย่นแปลงตัวเอง ใจเย็นขึ้นจะไม่ร้อนตัวอะไรจนกว่าจะโดนว่าตรงๆ
สุดท้ายแม่ก็ทำเป็นมาพูดอ้อมๆผมก็เฉยๆตอบแบบนิ่งๆกลับไป คุยไปคุยมาแม่เห็นผมนิ่งๆ สุดท้ายพูดตรงๆจนผมต้องทะเลาะกับแม่เลย
สุดท้ายผมก็กลายเป็นคนร้อนตัวเหมือนเดิม พอนึกขึ้นได้พยายามควบคุมตัวเองจนหายร้อนตัว แม่ก็จะมาแกล้งพูดอ้อมๆก่อนพอลองเชิงแล้วผมนิ่งก็พูดตรงๆใส่ซะเลย จนทะเลาะ
สุดท้ายผมก็กลับมาร้อนตัวอีกรอบเป็นวัฎจักรไม่หายสักที
แม่ผมเวลาเห็นผมไม่ร้อนตัวจะพยายามกระตุ้นด้วยการพูดตรงๆมากขึ้นเรื่อยๆจนทะเลาะกัน
ขอคำแนะนำหน่อยครับ