คือหนู อยู่ม.4 ค่ะ หนูอยากเข้ามหาลัยรังสิต คณะนิเทศการกีฬา ซึ่งค่าเทอมหลักหมื่น ครอบครับหนูไม่ได้มีปัญหาเรื่องเงินนะคะ ขอบอกไว้ก่อน หนูเนี่ยก็ได้ไปคุยเรื่องนี้กับแม่ของหนู ซึ่งแม่ไม่เห็นด้วยค่ะเขาได้ตอบตัดบทว่า ล้มเลิกความคิดนั้นได้เลยและเขาให้เหตุผลว่า เขาไม่ชอบกรุงเทพ ไม่อยากให้ไป อีกอย่างกลัวหนูดูแลตัวเองไม่ได้ ให้หนูเรียนมหาลัยในจังหวัดเท่านั้น ซึ่งมหาลัยในจังหวัดหนู มันไม่มีคณะที่หนูเข้าเลยค่ะ เขาให้เหตุผลต่าง ๆในความคิดของเขา เขาคิดไปเองทุกอย่าง หนูห่วงผู้ชาย ? หนูห่วงโซเซียล หนูไม่รู้ว่ามันเกี่ยวอะไรกัน หนูน้อยใจมากๆที่แม่มองหนูเป็นคนแบบนั้น ที่หนูอยากเรียน หนูไม่ได้อยากเรียนเพราะผู้ชาย หรือ เรียนตามผู้ชายแต่ไม่ใช่เลยค่ะ เพราะหนูชื่นชอบด้านกีฬาอยู่แล้ว แล้วเขาก็บอกว่า แค่ไม่ให้เงินหนู หนูก็ไปไม่ได้แล้ว ซึ่งมันบอกทุกอย่างจริงๆ ว่าหนูไม่มีวันได้เรียนในสิ่งที่อยากเรียน และเขาไม่ได้อยู่กับหนูตั้งแต่หนูอยู่ป5 แล้วทำไมเขาต้องมาตัดสินหนูแบบในด้านที่เขาเห็นมุมเดียว และเขาบอกอีกว่าเขาพูดเพราะเป็นห่วง อยากให้หนูรู้ อยากให้รู้รักตัวเอง ห่วงตัวเอง  หนูฟังนะคะ เป็นห่วงหนูได้ แต่อย่ามาบังคับเรื่องการเรียนหนูเลย และเขาบอกว่า หนูจะไหวหรอ หนูจะไปอยู่ได้หรอ อะไรประมาณนี้ค่ะ ละที่เขาจะให้หนูเรียนในสิ่งที่เขาบอก หนูจะไหวหรอ เขาไม่ได้คิดเลย หนูจะชอบหรอ เขาไม่ได้คิด เขาคิดแค่ว่า เขาเป็นห่วงหนูมาก เขาเห็นหนูมองโลกในแง่ดีไปหมดอะค่ะ แต่หนูไม่ได้เป็นแบบนั้นซะตลอด บางคำพูดของเขาอะค่ะ หนูเสียความรู้สึกมาก ๆ หนูไม่รู้จะทำยังไงแล้ว