คือเราเป็นคนใจแตกตั้งแต่เด็ก มีแฟนตั้งแต่ม.1 ตอนคบเราทั้งโดนทำร้ายร่างกาย แล้วก็เลิกกันไป พอขึ้นม.2เราก็คบกันเพื่อนรุ่นเดียวกัน แรกๆที่โรงเรียนดีมาก แต่พอคุณครูรู้ว่าเรามีแฟน คุณครูก็ชอบพูดแซะ ว่านั่นว่านี่เรา ช่วงนั้นเราเรียนพิเศษคุณครูก็พูดใส่เราว่าแค่เรียนอยู่โรงเรียนยังไม่ไหว เรียนพิเศษจะรอดหรอ แต่คือเราเรียนพิเศษกับครูฝึกสอนเรียนสนุกมากค่ะ แล้วเราก็รู้สึกว่าเรามีปมกับสังคมคุณครูในโรงเรียนไปเลย หลังจากนั้นเราเป็นคนที่อ่อนไหวง่ายมากค่ะ ใครพูดอะไรกระทบจิตใจเราจะน้ำตาคลอเลย บางคนที่เป็นญาติเขาใช้คำรุนแรงกับหนูมาก จนรู้สึกว่า หนูเป็นขยะรึป่าว เหมือนเป็นภาระทุกคนเลยค่ะ