หนุ่มๆสาวๆ 20 ยังไม่ 30 เด็กจบใหม่ อยากให้เตือนในวัยทำงานกัน เคยเห็นกระทู้ตั้งนะ ก็เขียนอะไรหน่อยนึง

คนเรา มีอีโก้ กันทุกคน คนยี่งเก่ง อีโก้ยี่งสูง แต่... มันต้องมีที่เราเจอเรื่องที่ หมดหนทาง เข้าสักวัน

แบบ มันไม่มีทางเลือกแล้วนะ นอกจาก เอาหูไปนา เอาตาไปไร่ เอายายไปสวน ( เล่น 1 มุก )

คือ สถานการณ์ ก็เรื่องนึง และ อายุ กับ เรื่องไม่คาดฝัน เช่น อยู่ๆเจอ ว่า ป่วย หนัก จบหมดทุกสถานการณ์ เท่าที่ผมเคยเห็นมากับรุ่นพี่นะ

เขาบอกว่า เมื่อก่อนก็หยี่งเพราะเก่งทำได้ แต่พอป่วยปั๊ป เหลือทำใจอย่างเดียว ต้องพึ่งพาคนอื่น ( เขาเคยเก่งมากๆ ) 

ผมนึกแล้วนะ เหมือนบางที เราเอาใจ คนตัวเล็กๆ อ่อนแอ หรือ พวกผู้หญีง แรงน้อยๆนะ เขาจะไปต่อกรใครได้ เขาก็ต้องเลี่ยง และ ยอมไปตามสถานการณ์ หมายถึงส่วนใหญ๋ อาจมียกเว้นบางคน

ก็แค่จะมาบอกว่า คนเรา ไม่เก่งไปตลอดหรอก มองไกลๆเผื่ออนาคตไว้บ้าง มันมีวันของเรา เวลาของเรา แต่ถ้าโชคดีเราอายุยืน เราก็จะได้เจอ วันที่ ตอนนั้นก็เป็นวันของหนุ่มสาว ถ้าโชคไม่ดี ตายไปก่อนก็อีกเรื่องนะ ( หรือใครบอกว่า โชคดีที่ตายก่อน แบบ อยู่ต่อทรมาน )

คนป่วยเบาหวาน 
คนป่วยฟอกไต
คนป่วยตีดเตียง
เส้นเลือดในสมองแตก 

คือที่ผมเคยเห็นนะ ไม่มีใครมีอาการบอกเลย อยู่ก็เจอ ยังไม่นับ มะเร็ง ที่เรียกว่าเป็นมือหนึ่งของเพชรฆาตเงียบ บางรายเจอก็ ระยะ 4 เลย 

แล้ว รพ รักษาถูกๆแบบ ฟรีน่ะ ก็แล้วแต่ดวงนะ ( บอกได้แค่นี้ เพราะ ดีๆก็มี ) แต่ถ้ารักษาเอกชน คือ เท่าไหร่ จะพอไหม คีโม ผ่าตัด ฉายแสง โอย สภาพใจคนป่วยสำคัญสุดครับ ถ้าคุณจะดูแลนะ ต้องให้ใจคนป่วย

นอกเรื่องไปไกล แค่จะบอกว่า ถ้าคุณกำลังเก่งๆ ถ้าคุณกำลังมือขึ้น ถ้าคุณกำลังส่องแสง คุณทำอะไรก็ เผื่ออนาคตไว้บ้าง แค่นั้นแหล่ะครับ เพราะ มือหนึ่ง คนเก่ง ไม่เป็นได้ตลอดไปแน่ๆ ทำให้คนรักบ้าง ลดอีโก้ลงหน่อย ( มีบ้าง เพราะต้องมี แต่ ลดหน่อย ) 
พระเดช น่ะมันภูมีใจนะ แต่เอาพระคุณ วางให้คนอื่นบ้าง คุณจะเมตตา แต่เด็กๆกว่าคุณ หรือ ถ้าคุณยังหนุ่มสาวแล้วเก่ง คุณจะเมตตา รุ่นพี่อาวุโส ก็ได้ แล้วแต่ เพราะคุณก็ต้องแก่สักวันและ รับรอง ไม่เก่งแล้วตอนนั้น

ปราถนาดี แบบไม่มีแอบแฝงนะ โดยเฉพาะ หนุ่มๆสาวๆ