ผมรู้สึกไม่มีความสุขในชีวิตแบบบอกไม่ถูก รู้สึกกลัวความผิดพลาด กลัวความผิดหวัง ยิ่งโตขึ้น เราก็ยิ่งเพิ่มความรอบคอบ ละเอียดในชีวิตมากขึ้นเพราะกลัวผิดพลาด แต่แล้วชีวิตจริงมันก็จะมีความผิดพลาดเกิดขึ้น แล้วทุกครั้งที่มันเกิดขึ้นจิตใจผมก็แย่ลงไปเรื่อยๆ ๆ
ผมพยายามแล้วจริง ๆ ที่จะคิดว่าเป็นเรื่องธรรมดาที่เราก็ผิดพลาดกันได้ เป็นทุกข์กันได้ ตอนนี้กลายเป็นว่าไม่กล้าทำอะไรเลยที่คิดว่าจะเกิดความผิดพลาด
เวลาเห็นคนอื่นประสบความสำเร็จ พอกลับมาดูตัวเอง ทำไมเราทำไม่ได้แบบเขานะ เรามันแย่จริงๆ อยากจะหายๆ ไป
เป็นแบบนี้มา1-2 ปีละ ผมจินตนาการตัวเองหลายครั้งว่าขอให้พรุ่งนี้เราตาย แต่ให้ตายแบบสงบๆ หรือเกิดอุบัติเหตุก็แว๊ปตายไปเลยไม่ต้องทรมาณ
ผมไม่รู้จะคุยกับใคร พออายุเยอะขึ้น เพื่อนสนิทๆ ก็มีครอบครัวไปกันหมด ไม่ได้มีเวลาพูดคุยกันเหมือนเดิม กับครอบครัวก็ไม่กล้าพูดคุยด้วย ไม่อยากให้เขาไม่สบายใจ กับภรรยายิ่งแล้วใหญ่ ไม่อยากให้เขารู้สึกแย่ เสียใจ…
ผมว่าผมอาจจะไม่ควรอยู่บนโลกนี้แล้วจริงๆ ครับ
ทำไมรู้สึกไม่อยากมีชีวิตอยู่ต่อแล้ว
ผมพยายามแล้วจริง ๆ ที่จะคิดว่าเป็นเรื่องธรรมดาที่เราก็ผิดพลาดกันได้ เป็นทุกข์กันได้ ตอนนี้กลายเป็นว่าไม่กล้าทำอะไรเลยที่คิดว่าจะเกิดความผิดพลาด
เวลาเห็นคนอื่นประสบความสำเร็จ พอกลับมาดูตัวเอง ทำไมเราทำไม่ได้แบบเขานะ เรามันแย่จริงๆ อยากจะหายๆ ไป
เป็นแบบนี้มา1-2 ปีละ ผมจินตนาการตัวเองหลายครั้งว่าขอให้พรุ่งนี้เราตาย แต่ให้ตายแบบสงบๆ หรือเกิดอุบัติเหตุก็แว๊ปตายไปเลยไม่ต้องทรมาณ
ผมไม่รู้จะคุยกับใคร พออายุเยอะขึ้น เพื่อนสนิทๆ ก็มีครอบครัวไปกันหมด ไม่ได้มีเวลาพูดคุยกันเหมือนเดิม กับครอบครัวก็ไม่กล้าพูดคุยด้วย ไม่อยากให้เขาไม่สบายใจ กับภรรยายิ่งแล้วใหญ่ ไม่อยากให้เขารู้สึกแย่ เสียใจ…
ผมว่าผมอาจจะไม่ควรอยู่บนโลกนี้แล้วจริงๆ ครับ