สวัสดีครับ สำหรับกระทู้นี้ผมแค่อยากจะใช้เป็นที่แลกเปลี่ยนประสบการณ์และแนวทางของแต่ละคนหลังจากจบสายที่ตัวเองเรียนมาแล้วรู้สึกว่ามันไม่ใช่แนวทาง☺️

(คือส่วนตัวผมเป็นเหมือนคนเก็บตัวอยู่หน่อยๆ ผมสามารทำได้ทุกอย่างเหมือนคนทั่วไปสังสรรค์ ทำงาน เข้าสังคมได้ปกติ แต่แค่ไม่ชอบ)

คือผมเป็นนักศึกษาชั้นปีที่4 เรียนสายอาหารหรือที่หลายๆคนเรียกว่าเรียนเชฟ ซึ่งนี่ก็เป็นปีสุดท้ายแล้วซึ่งผมได้จบการฝึกงานครั้งสุดท้ายและรอใบจบเท่านั้น ซึ่งผมไม่ได้มีปัญหากับสายที่ผมเรียนเพราะผมชอบมันมากและชอบมาตลอดจนเรียนจบ แต่ปัญหาคือหลังจากได้ฝึกงานกหลายๆที่ผมกลับรู้สึกว่าผมไม่เหมาะกับงานสายนี้เท่าไหร่ ผมมีความรู้สึกเหมือนผมกำลังทำบางอย่างที่ตัวเองไม่ต้องการอยู่ตลอดเวลา แต่ผมมีความสุขมากๆนะระหว่างที่ได้ทำorder แต่มันก็มีความรู้สึกเหมือนแบบนี่มันไม่ใช่สิ่งที่เราต้องการเลย และผมก็ได้เข้าใจหลังจากใช้เวลาอยู่กับตัวเองในระหว่างฝึกงาน คือ ผมเกลียดการเจอผู้คน ผมเกลียดการเจอเพื่อนร่วมงาน เกลียดการมีหัวหน้าที่ต้องเจอหน้ากันทุกวัน เกลียดการที่จะต้องเจอคนนู้นคนนั้นคนนี้อยู่ในทุกวันที่ได้ทำงาน กลายเป็นว่าผมรู้สึกเหมือนตัวเองกลายเป็นโรคอะไรบางอย่างที่ต้องการอยู่คนเดียวเป็นส่วนใหญ่ เป็นเหมือนพวกงานหลังครัวที่แค่ทำออเดอร์ไปไม่ต้องเจอใครเยอะแยะ มันกลายเป็นว่าเพราะความรู้สึกแบบนั้นมันทำให้ผมทำงานสายนี้ต่อไปไม่ได้ ผมมีความรู้สึกเหมือนกับว่าผมกำลังใช้ชีวิตอยู่ในนรกตลอดเวลา จนตอนนี้ผมกลับรู้สึกว่าหรือจริงๆแล้วผมจะไม่เหมาะกับงานไหนเลยเพราะpersonalityของตัวเอง จริงๆผมอาจจะไม่สามารถทำงานอะไรได้สักอย่างเพราะเกลียดการพบปะผู้คน ยิ่งจำนวนคนมากเท่าไหร่ยิ่งทรมานมากเท่านั้น ตอนนี้ผมรู้สึกอยากหนีไปให้ไกล ไกลจากเมือง ไกลจากผู้คน ไกลจากทุกสิ่ง หาที่สงบๆที่ๆแม้ว่าผมจะหายไปก็ไม่เป็นอะไร