สวัสดีดีค่ะ มีเรื่องความรักที่อยากขอคำปรึกษาจากทุกคนค่ะ ไม่รู้จะพึ่งใครดี อยากปรึกษาเพื่อนก็กลัวเขาจะตัดสินไปต่างๆ นานา ปรึกษากับพี่ก็ไม่กล้าพูดเท่าไหร่ค่ะ เพราะพี่บอกว่ารอให้เกิดก่อนค่อยว่ากัน แต่รอไม่ไหวเลยค่ะ อยากระบายด้วย

หนูอายุ 20 ค่ะ มีแฟนที่คบมาปีกว่าๆ แล้ว ซึ่งรักมาก บอกก่อนว่าแฟนเด็กกว่า 1 ปีค่ะ แต่นิสัยเป็นผู้ใหญ่มากๆ ไม่ toxic เลย เป็นที่พึ่งให้ในหลายๆ เรื่อง เป็นที่ปรึกษาที่ดี ดูแลหนูดีมากๆ คอยพาไปนู่นนี่ที่อยากไป ตามใจตลอด มีปัญหาอะไรก็เล่าให้แฟนฟังได้ทุกเรื่องเลยค่ะ เป็นเซฟโซนที่ดีมาก แถมไม่มีปัญหาเรื่องผู้หญิงด้วย ก็เลยรักมากๆ เพราะเป็นแฟนคนแรกที่เป็นแบบนี้ คนก่อนๆ จะมีกำแพงกับทุกคน ไม่เล่าเรื่องส่วนตัวหรือเรื่องครอบครัวให้ฟังเลย กลัวว่าเขาจะตัดสินนู่นนี่ และมีหลายๆ เรื่องที่เปิดใจให้เขาเป็นคนแรก หนูและแฟนคบกัน ผ่านเรื่องราวอะไรมาเยอะมาก ตอนคบกันแรกๆ ก็มีปัญหากันบ้างเป็นปกติ แต่ก็ผ่านไปได้ด้วยดีค่ะ แฟนเป็นคนใจเย็นมากๆ จะพยายามปรับความเข้าใจกันอยู่ตลอด ไม่เคยทิ้งเวลามีปัญหาหรือทะเลาะกันเลย ไม่เคยทะเลาะกันข้ามวันด้วย แต่พอเข้าเดือนที่ 6-7 ก็ไม่ค่อยมีปัญหาอะไรกัน รักกันดีมากจนจำไม่ได้ด้วยซ้ำว่าทะเลาะกันครั้งล่าสุดตอนไหน จนเมื่อวานนี้ก็มีได้มีปัญหาหนักเลยค่ะ คือเกริ่นก่อนว่าแฟนเริ่มทำงานหารายได้เสริมมาเกือบเดือนแล้ว โดนทำงานควบคู่กับเรียนไปด้วย พอแฟนเลิกเรียน เขาก็จะไปทำงานต่อเลย ทางหนูก็ไม่ได้มีปัญหาอะไรและเข้าใจว่าเขาต้องหาเงิน เนื่องจากที่บ้านไม่ได้ support ขนาดนั้น คือมีพอกิน แต่อาจจะไม่ได้สุรุ่ยสุร่าย เขาจึงทำงาน เพราะมีเงินเหลือดีกว่าติดลบ หนูก็เห็นด้วยและสนับสนุนเขาเต็มที่ แต่เมื่อสองวันที่แล้วเขาเลิกงานและเราก็คุยกัน ถามไถ่เรื่องกินข้าว เรื่องราวของวันนั้นแล้วเขาก็ขอไปเล่นเกม หนูก็โอเค ไปเล่นเถอะ เพราะอยากให้เขาได้มีเวลาส่วนตัวบ้าง แต่แอบน้อยใจหน่อยๆ เพราะเพิ่งคุยได้นิดเดียว หนูรอเขามาทั้งวัน แต่ไม่ได้พูดไปในวันนั้น จนวันต่อมาตอนเขาเลิกงานก็พิมพ์คุยกันแล้วหนูก็กดวิดีโอคอลไป แล้วเราคุยกันนิดหน่อย หนูก็บอกเขาว่าเมื่อคืนนี้หนูน้อยใจเขาหน่อยๆ เพราะเขาขอไปเล่นเกม ทั้งๆที่เราเพิ่งคุยกันได้นิดเดียว เขาก็อ้าว แล้วบอกต่อว่าเขาเห็นว่าคุยแล้วเลยขอไปเล่น คิดว่าจะไม่ได้อะไร หนูก็แบบโอเค เขาก็บอกต่อว่าเอางี้ ถ้าหนูอยากคุยตอนไหนก็ทักเขาได้เลย เพราะปกติเวลาเขาเล่นเกม เขาจะพยายามหาเวลาออกมาตอบมาคุยกับหนู หนูก็โอเค แต่นอยด์ๆ เขาก็ดูออกว่าหนูนอยด์ เพราะเงียบไป เพราะลยบอกว่าถ้างั้นถ้าหนูอยากคุยตอนไหนก็ทักมานะ (ปกติใช้วิธีนี้ถ้าหนูอารมณ์ไม่ดี) หนูก็โอเคแล้ววางสายไป หนูก็ไปหาดูซีรีส์จนดึกแล้วทักหาเขาว่านอนหรือยัง แต่คิดว่าเขาคงหลับไปแล้ว เพราะชอบเผลอหลับ เนื่องจากเหนื่อยมาทั้งวัน เลยบอกฝันดี จุ๊บๆไป จนวันต่อมาก็คือเมื่อวานเขาทักมาตอนเขาตื่น ก่อนไปทำงาน หนูก็ตอบเขาไปแล้วเขาก็หายไปนานมาก ก็เข้าใจว่าวันศุกร์-เสาร์-อาทิตย์ คนที่ร้านจะค่อนข้างเยอะ จึงรอไปเรื่อยๆ จนเขาทักมาว่าอยู่ที่ทำงานแล้ว แต่ไม่ได้บอกเพราะมาถึงก็ทำงานเลย หนูก็ถามนู่นนี่เขา แต่เขายังไม่ตอบและหลังจากนั้นหนูเลยแกล้งตัดพ้อตลกๆ แบบปกติก็ทำนะคะ ว่าเทอไม่รักเค้าแล้วจริงๆสินะ เค้าทำใจไว้แล้วว่าวันนี้ต้องมาถึง แล้วส่ง สตก ร้องไห้ไป แล้วถามต่อว่าทำไมแบบนี้อ่า หลังจากนั้นเขาก็ตอบมาตอนที่ว่างว่าไม่รู้อ่า เขาเพิ่งว่าง พอเขาส่งมาแบบนั้นเลยคิดมากว่าไม่รู้คือยังไง เลยถามว่าไม่รู้คือไม่รู้ว่ารักหรือไม่รักหรอ ตอนนั้นเริ่มซีเรียสแล้ว เขาก็บอกมาประโยคนึงว่า เขากลัวว่าวันนึงเขาจะไม่รักหนูแล้ว ทั้งๆที่หนูรักเขามาก เขาไม่อยากให้หนูเสียใจ หนูก็ไปต่อไม่ถูกเลย เลยคุยกันอยู่แป๊บนึงแล้วเขาก็ไปทำงานต่อ จนเลิกงานก็คุยกันเรื่องนี้ต่อ แล้วเขาก็บอกว่าตอนนี้รู้สึกสับสน เขาไม่รู้ว่าเราจะคบกันไปได้นานแค่ไหน ซึ่งหนูตกใจมาก เลยบอกว่าคุยกันต่อหน้าได้มั้ย เดี๋ยวหนูไปหาเอง แต่เขาบอกจะมาหาหนูเอง แล้วเขาก็มา เขาร้องไห้มาแล้ว หนูเองก็ด้วย หนูกลัวมากๆ ว่าเราจะเลิกกัน หนูไม่เคยคิดว่าจะเลิกเลยค่ะ รักเขามากจริงๆ และเราไม่ได้มีปัญหาคาราคาซังที่แก้ไม่ได้จนต้องเลิกด้วย เลยมองไม่เห็นทางว่าจะเลิกกันด้วย พอเขามาก็ต่างคนต่างร้องไห้หนักมากๆ แล้วพอเราร้องไห้จนพอแล้วก็เลยคุยกัน เขาบอกว่าเขาไม่ได้คิดเรื่องเลิกเลย แค่คิดว่าจะเอายังไงต่อดี เขากลัวทำให้หนูเสียเวลาถ้าในอนาคตต้องเลิกกัน แต่มันทำให้หนูงงมากๆ ว่าเราจะเลิกกันทำไม เอาตอนนี้ก่อนสิ หนูก็ถามว่าเขายังรักหนูมั้ย เขาบอกรักและยังอยากคบกันต่อ แต่กลัวว่าในอนาคตจะเลิก ซึ่งทำให้หนูงงมากจริงๆ แต่เขาตอบไม่ได้ว่าเพราะอะไรที่ทำให้เขาคิดแบบนั้น ซึ่งหนูก็ถามแบบทางที่เป็นไปได้ ว่าเพราะกลัวว่าอนาคตเขาจะเป็นไปได้ไม่ดีหรอ แบบว่าไม่ได้ประกอบอาชีพดีๆ มีเงินเดือนเยอะๆ เขาบอกว่าไม่ใช่ และคำถามอื่นๆ อีก แต่จำไม่ได่ว่าถามอะไรบ้าง แต่ถามเยอะมาก แต่ด้วยความที่สติไม่ค่อยมีเลยจำไม่ได้ค่ะ จนสุดท้ายเขาก็บอกให้หนูหยุดร้องไห้ แล้วทุกอย่างก็หยุดไป จนตอนเช้าวันนี้เราได้คุยกันอีก เพราะตื่นมาหนูยังรู้สึกว่ามันยังไม่เคลียร์ อยากให้ชัดเจนกว่านี้ ก็ถามย้ำว่ายังรักหนูมั้ย เขาบอกรักสิ อยากอยู่ด้วยเหมือนเดิม แต่กลัวทำหนูเสียเวลา ถ้าไปเลิกกันในอนาคต เขาบอกเขารู้สึกว่าเขาอาจจะเหมาะกับชีวิตโสด เพราะเขาเรียน + ทำงาน จนไม่มีเวลาให้หนู ไม่ได้พาไปในที่ที่อยากไป ซึ่งเราเคยงอนกันเรื่องนี้ แต่นานมากแล้ว แต่ตอนนี้หนูไม่ได้มีปัญหานั้นแล้ว เพราะพี่สาวมาอยู่ด้วย เลยไปกับพี่สาวในตอนที่เขาทำงาน เหมือนเขากังวลเรื่องนี้ แต่เขาบอกว่ามันก็มีเหตุผลอื่นอีก แต่เขาไม่รู้จริงๆ ว่าจะทำยังไง หนูพยายามถามเขาเรื่องสาเหตุหลายๆ สาเหตุว่าทำไมเขาคิดว่าเราจะเลิกกันในอนาคต เช่น 1.คนมาพูดว่าเขาไม่เหมาะกับหนูหรือเปล่า เขาบอกว่าไม่ใช่ 2.กลัวว่าในอนาคตถ้าคบไปนานๆ จะทำให้หนูลำบากหรอ เขาบอกอันนี้ก็กลัว แต่เป็นส่วนเล็กๆ 3.หนูเป็นแฟนที่ไม่ดีหรือเปล่า กลัวว่าจะไปทำนิสัยไม่ดีจนเขาไม่โอเค แต่เขาตอบว่าไม่ และคำถามอื่นๆ แต่ก็ตอบไม่ทั้งหมด เขาบอกแค่เขาไม่รู้จริงๆ จนหนูเองก็ไม่รู้ หนูไม่เคยเห็นเขามุมนี้เลย ปกติมีอะไรจะบอกออกมาได้ เลยถามว่าอยากบอกเลิก แต่ไม่กล้าหรอ แต่เขาบอกว่าไม่ใช่ เขาไม่ได้จะเลิก และหนูเช็กโทรศัพท์เขาแล้ว ไม่มีคนอื่นนะคะ และเขาไม่ใช่พวกเจ้าชู้ กะล่อนด้วย จะเงียบๆ ไม่ค่อยพูด ยิ้มอย่างเดียว ข้อนี้เลยตัดออกค่ะ และตอนนั้นเราก็ร้องไห้ หนูก็พูดไปเรื่อยที่คิดว่าจะเป็นไปได้ และบอกด้วยว่าหนูรู้สึกยังไง ตอนนั้นหนูเจ็บหัวใจมากเลยค่ะ ร้องไห้จนเกือบเป็นลม หนูคิดไม่ออกว่าชีวิตที่ไม่มีเขา จะเป็นยังไงเลยค่ะ เอาจริงๆ เขาเป็นต้นเหตุของความสุขหนูเลย ไม่รู้ด้วยซ้ำ ถ้าไม่ได้เป็นแฟนกัน ตอนนั้นชีวิตจะเป็นยังไง เดิมทีเป็นคนเงียบๆ ค่ะ มีความสุขบ้าง ไม่มีบ้าง แต่เป็นคนที่มีเรื่องให้คิดในหัวเยอะ เลยอมทุกข์หน่อยๆ พอเจอเขาก็มีความสุขมากจริงๆ เขาทำให้ทุกวันของหนูมีสีสัน รู้นะคะว่าอายุแค่นี้ยังต้องเจอใครอีกเยอะ แต่หนูจะทำยังไงดีคะ ไม่อยากเลิกกับเขาเลย อยากอยู่ด้วยกันไปนานๆ ยังอยากทำนู่นนี่กับเขาอีกเยอะเลยค่ะในอนาคตข้างหน้า เขาดีมากจริงๆ สาธยายได้ไม่หมดจริงๆ ไม่รู้จะใช้คำไหนมาแทนได้ เขาบอกกับหนูว่าขอเวลาคิดนะ เขาจะคิดดีๆ หนูเลยบอกกับเขาว่าหนูเคารพการตัดสินใจของเขา ไม่ว่าสุดท้ายจะเลิกหรือไปต่อ ถ้าไปต่อ หนูขอให้ไปต่อแบบที่เขาอยากไปต่อจริงๆ ไม่ใช่เพราะสงสารหรือกลัวหนูเสียใจ ถ้าเลิก ยังไงหนูก็เสียใจ แต่ความจริงทำใจไม่ได่เลยค่ะ เป็นแฟนคนแรกเลยที่อยากรั้งไว้ อยากเห็นแก่ตัว ไม่ให้เขาไป เพราะก่อนหน้านี้มีปัญหาอะไร เราจะจับเข่าคุยกันและเคลียร์กันได้เสมอค่ะ แต่ตอนนี้เขาไม่มีคำตอบให้ เหมือนไม่รู้จะพูดยังไง เพราะพูดไม่ค่อยเก่ง ใช้คำพูดไม่ค่อยเป็น

ช่วยให้คำแนะนำหน่อยได้มั้ยคะ หนูอับจนหนทางแล้ว และใช้คำพูดที่ถนอมใจหนูหน่อยนะคะ ร้องไห้มาหนักมากแล้ว ไม่อยากร้องไห้ เพราะโดนแทงใจดำอีก 🙇🏻‍♀️😭