ผมตอนนี้เรียนอยู่วิศวะ เป้าหมายตอนแรกคืออยากไปเรียนเซฟแต่ตอนนี้เรียนคล้ายๆกันเกี่ยวกับอาหารนี่ละครับ แต่ว่าเกรดไม่ดีเลย เสี่ยงโดนรีไทรอยู่
เหตุผลอาจจะมาเพราะผม ไม่ถนัดบ้าง ไม่สนใจแบบ100%ด้วย และก็ไม่ได้จบสายนี้มาโดยตรงด้วย ทำให้เวลาเรียนไม่รู้เลยว่ามันคืออะไรทำให้ไม่ค่อยอยากเรียนตอนนี้ปี 2 เทอม 1 ผมก็เสี่ยงโดนรีไทร ขาดแค่1 เองก็จะไม่โดนโปรต่ำแล้ว(T_T) แต่ว่าก็ยังโดนโปรสูงอยู่ดี เทอมนี้ก็ลงตัวเสรีเอาเกรดไปอยู่แต่ว่าที่ผมกลัวเลยคือหัวผมนี่ไม่เอาตกทั้ง ฟิสิกส์ เคมี แคล คำนวนเลยนั่งอ่านไปนั่งทำโจทย์ไปก็ลืมหมดเวลาเข้าห้องสอบทำให้คะแนนมมิดเทอมออกมาไม่ดีเท่าที่อยากได้เลยแต่ก็ต้องยอมรับตัวเองด้วยที่ไม่ได้ตั้งใจเรียนมาเน้นอ่านเอาช่วงใกล้สอบ1-2สัปดาห์ก่อนสอบแล้วมาเน้นอีกช่วงก่อนสอบอีกทีอ่านถึงตี5ค่อยนอนเลยยิ่งเคลียดง่ายไปอีกตอนนี้ก็เลยเริ่มมีความคิดแล้ว ว่าอยากเปลี่ยนคณะ ไปเรียนสิ่งที่ตัวเองไหวที่ชอบที่ถนัดมากกว่า แต่ว่าเราควรเสียดายเวลา2ปีดีไหม ส่วนตัวไม่ได้เสียดายเพราะอายุยังน้อยอยู่ แต่คนที่บ้าน บ้างคนก็ไม่ได้ว่า แต่พ่อบอกให้พยายามออีกเขาบอกว่าคนอื่นทำได้เราก็ทำได้พอได้คำนี้มายิ่งกดดันอีกจากตอนแรกเหมือนจะตัดสินใจได้แล้ว กลับค้างใจเลยต้องมาเขียนโพสต์นี้ ส่วนตัวรู้ตัวเองดีอยู่ว่าเป็นคนแบบไหนเลยไม่อยากเรียนให้ตัวเองมีความกังวลในใจไปตลอดสู้เอาเราไปอยู่จุดที่เราชอบเราถนัดดีกว่า รึว่าเราควรเรียนมันไปต่อดีเพราะเพราะที่เรียนรายได้ก็ดีอยู่ กลัวอย่างเดียวคือกลัวไปได้ไม่ถึงฝั่งกลัวเรียนไปแล้วทำไม่ได้เราจะทำให้คนที่บ้านผิดหวังมากกว่านี้ ทุกคนคิดว่า 2 ปีเราควรเสียดายไหม ควรเปลี่ยนคณะไหม ถ้าการสอบไฟนอลแล้วเราได้เกรดดีขึ้นควรเรียนต่อคณะนี้รึเปล่า ใจเราไม่ได้อยากเข้าวิศวะแต่แรกแต่แค่ลองยื่นใส่ไว้แต่ดันติด(ต้องยอมรับตรงนี้ด้วยว่าไม่ได้ดูหลักสูตรไม่รู้ว่าจะต้องไปเจอ ฟิสิกส์ แคล เคมี ชีวะ เยอะกว่าที่คิดตอนแรกว่าจะลาจากไอ้วิชาพวกนี้แล้วส่วนตัวเคยเรียนแค่เทอม1ตอนม.ปลายก่อนจะย้ายห้อง) แล้วเราควรบอกพ่อยังไงตอนนี้สับสนมากครับ ใจเรามีสิ่งที่อยากทำแต่สิ่งที่อยากทำมันไม่ได้เป็นที่ยอมรับครอบครัวขนาดนั้นเพราะเราก็ไม่ได้เด่นแต่เราก็มั่นใจว่าถ้าเราชอบอะไรเราจะพยายามกับมันสุดๆ