อาจเพราะว่าโตมากับพี่ผู้ชายสะส่วนใหญ่เลยทำให้รู้สึกแบบนั้น ทำกิจกรรมอะไรก็เหมือนที่เด็ก ผู้ชาย ทำหมด
ตกปลา เดินป่า เล่นฟุตบอล ดูบอล เล่นเกมต่อสู้ รถแข่ง
แต่ตอนประถม - มัธยมต้นก็มีเพื่อนผู้หญิงสะส่วนใหญ่ มีเพื่อนที่เป็นผู้ชายบ้างปะปราย
ได้เจอเหตุการณ์นึงที่ทำให้รู้สึกว่าอยากห่างจากเพื่อนผู้หญิง เพื่อนสนิทที่สนิทจริงๆ นินทาเรากับเพื่อนอีกคน แล้วเพื่อนอีกคนก็มาบอกเรา
ซึ่งเราก็รู้สึกเสียใจมากให้เพื่อนเต็มร้อยเลย ตอนนั้นคือออกห่างออกมาเล่นกับเพื่อนผู้ชายแทนค่ะ
รู้ตัวอีกทีตอนมัธยมปลาย ชอบเล่นกับเพื่อนผู้ชายมาก เหมือนผู้ชายมันใจๆค่ะ มีอะไรไม่พอใจก็พูดออกมากันตรงๆ
แบบที่ก็ยังรักษาน้ำใจอยู่บ้าง ไปไหนกันกันดูแลดี ไม่นินทาลับหลัง บอกก่อนว่าถ้าเพื่อนคนนั้นมีแฟนเราก็เว้นระยะห่างไม่ได้ถึงเนื้อถึงตัวกันค่ะ
พอขึ้นช่วงมหาลัยยิ่งหนักเลยค่ะ เพื่อนกลุ่มเดียวกันนินทาเราเหมือนเดิม นิสัยส่วนตัวของเราไม่ค่อยชอบยุ่งกับใคร
เสาร์อาทิตย์ ต้องไปทำงานพิเศษเลยไม่ค่อยได้ไปไหนมาไหนกับเพื่อน ถามว่าเรารู้ได้ไง เราเล่น ทรส ของเพื่อนอีกคนอยู่ค่ะ 
แล้วแชทคนที่นินทาเราอยู่เด้งขึ้นมา เราก็เปิดไปอ่านพอดี เราก็ยังทำเหมือนว่าเราไม่ได้เห็นไม่รับรู้อะไร
เรื่องที่นินทามีอยู่ว่า เราเอารถไปเรียน เป็นทางผ่านของเพื่อนอีกคน แต่ทำไมเราไม่แวะรับ ทำให้เพื่อนอีกคนมาเรียนสาย
เพื่อนจึงไม่ได้ไปเรียน เราแวะรับเพื่อนคนนี้แทบทุกครั้ง แต่ครั้งนั้นอาอารมณ์ไม่อยากรับค่ะ ก็เลยบอกไปว่าวันนี้ไม่ได้แวะรับนะ
หารถไปเอง เราก็คิดค่ะ ถ้าไม่มีเราจะไปเรียนเองไม่ได้เลยเหรอ ทำไมเราต้องคอยรับส่ง ค่าน้ำมันก็ไม่ได้ช่วยเพราะเป็นทางผ่านอยู่แล้ว
เราก็ตัดจบค่ะ ถ้าคิดได้แค่นี้ก็ต่างคนต่างอยู่ เจอหลายเหตุการณ์มากๆจากเพื่อนผู้หญิง แต่ช่วงมหาลัยไม่มีเพื่อนเป็นผู้ชายเลยค่ะสักคน
เพราะด้วยเราไม่ได้มีเวลาไปสร้างสัมพันธ์กับคนอื่นเพราะวันหยุดต้องไปทำงานเสริม
ปัจจุบันทำงาน พี่ในที่ทำงานที่เป็นผู้หญิง แทงกันยับ ทำงานมาด้วยกันเป็น 10 ปี พอคนนึงเดินออกไปเข้าห้องน้ำ ใส่กันละ
พอเดินกลับมาตีหน้าคุยดี เราเห็นแล้วมันจะอ้วกจริงๆค่ะ แบบทำได้ไง โคตรจะเก่ง ความรู้สึกความเป็นคนเขาต้องทำด้วยอะไรคะ
ที่อยู่ไม่รู้สึกละอายอะไรบ้างเลยเหรอ เราเองก็ไม่รอดค่ะ เนื่องด้วยในที่ทำงานเรามีเพื่อนพี่ๆที่ไปดื่มด้วยกันบ่อยๆ ผู้หญิงส่วนมาก
มีลูก มีครอบครัว อายุ 35+ กันแล้ว ไม่สังสรร ไม่ดื่ม ซึ่งเราอายุ 28 ค่ะ ยังเที่ยวดื่มอยู่ เลยไปกับเพื่อนๆพี่ๆในที่ทำงาน โดยที่ผู้ญิงข้างใน
ไม่มีใครรู้ มีวันนึงเรากลับบ้านแต่ไปทางเดียวกับพี่ผู้หญิง ซึ่งจริงๆบ้านเราไม่ได้อยู่ตรงนั้น แต่เราแวะไปดื่ม พอพี่ผู้หญิงเห็นก็เอาไปประกาศ
ใครคนอื่นๆรู้เลยค่ะว่าเราไปหาใครไปห้องใคร แต่จริงๆเรานัดกันไปบ้านพี่อีกคน 
ในที่ทำงานเราเป็น บ.เล็กๆ ในออฟฟิตมีผู้หญิง 7 คน เข้ากับใครไม่ได้ค่ะเพราะไม่ชอบพูดเรื่องชาวบ้านและไม่ชอบนั่งนินทาใคร
เราตั้งคำถามกับตัวเองเยอะมาก ว่าเขาโตกันมายังไง สังคมที่อยู่เป็นแบบไหน มีปมอะไรกับชีวิตกันขนาดนั้น
เรามีเพื่อน มีพี่เป็นผู้ชาย เยอะมากไม่เจอเพื่อนที่คอยนินทาหรือว่าร้ายอะไรกันเลย ระหว่างผู้ชายกับผู้ชาย นี่แหล่ะคือเหตุผลหลักๆที่เรา
ชอบสังคมของผู้ชายมากกว่าสังคมของผู้หญิงมากๆ