ขันธ์5 เป็นอนัตตา อัจฉริยมนุษย์ได้กล่าวไว้ หมายความว่า เรารู้ทุกอย่าง แต่ควบคุมอะไรไม่ได้ซักอย่าง ขัดกับความรู้สึกสามัญธรรมดาของปุถุชนมาก ผมเข้าใจถูกไหมครับ จิตเป็นธาตุรู้ ทำหน้าที่แค่รู้กระบวนการในขั

กำหนด สภาวะของสัญญาที่ปรากฏเด้งมาเรื่อยๆ เป็น ธัมมุทธัจจะ กับ กุกกุจจะ จิตก็ว่างจากสัญญา สมาธิก็พุ่งคันเร่งขึ้นเหนือ อรูปฌานไปแล้ว แต่ว่า มันก็ว่าง ก็นั่งเพ่งไปมาอยู่แบบนั้น จนอายตนะดับสนิท แต่แล้ว ทำ

สงสัยเหลือเกินว่า จิต 17ขณะที่เกิดในอติมหันตารมณ์นั้นเป็นเชาวนะจิตเสีย7 ขณะนั้นได้มีกล่าวไว้ในพระไตรปิฎกหรือเปล่าครับถ้ามีกล่าวไว้ก็สงสัยต่อว่าทำไมเชวนะจิตถึงต้องเกิดซ้ำๆกันถึง 7ขณะจะมากหรือน้อยกว่านี

ถ้าจิตสูญ จิตเกิด-ดับ ทุกวินาที เป็นคนละดวงกัน กายก็คนละอัตภาพกัน ใครเป็นผู้บำเพ็ญบารมี 20 40 80 อสงไขย เป็นมหาโพธิสัตว์เพื่อตรัสรู้เป็นพระพุทธเจ้า…???! จากพระสูตรนี้ เห็นได้ชัดพระเวสสันดรและพ

คนที่เป็นพระปัจเจกพระพุทธเจ้า มีนิสัยไม่สั่งสอน แต่บำเพ็ญบารมีไปทำไมครับทั้งที่ก็เสมอกันที่นิพพาล เป็นโสดาบันไม่ดีกว่า หรือง่ายยังกว่าอีก

การดิ้นรน เพราะถูกความ ไม่เที่ยง บีบคั้นเพื่อจะไปมีความ เที่ยงแท้ถาวร นั้นคือ สัญญาวิปลาส ที่ถูกต้องก็คือ ดับความ ไม่เที่ยง นั้น