สวัสดีค่ะ เราขอใช้พื้นที่ตรงนี้ในการเล่าเรื่องราวของเรากับเพื่อนด้วยนะคะ

*ปัจจุบันเรากับเพื่อนเลิกคบหากันแล้วนะคะ* 

เราขอใช้ชื่อสมมติเพื่อน ว่า A , C ประมาณนี้ค่ะ

เรามีเพื่อนสนิทอยู่คนนึงชื่อ A ค่ะเราเริ่มต้นความสัมพันธ์ที่ไม่ค่อยดีนักค่ะ ไม่ค่อยชอบขี้หน้ากันสักเท่าไหร่ แต่เราเป็นคนชอบวาดรูปมากๆจนเขาเริ่มสนใจและมาเป็นเพื่อนกันในที่สุดค่ะ A มีเพื่อนสนิทอยู่แล้วชื่อ C คบหากัน3คนจน เรียนจบชั้น ป.6เลยค่ะ คบกันมาจน7เกือบ8ปี

 

เข้ามัธยมปลาย เราเริ่มมีปัญหากับเพื่อนมากขึ้นเรื่อยๆ ทั้งเรื่องแฟน ของเรา เรื่องการตีตัวออกห่างกันค่ะ ก่อนที่จะทะเลาะกันรุนแรงมีปัญหา

หลายอย่างมากๆ

(เราไว้ใจเพื่อนAมากค่ะสนิทกันมากกว่าCเพราะมีความชอบที่ไม่เหมือนกันเลยค่ะแต่ก็พอไปกันได้ เราไว้ใจAมาก เราเล่าทุกอย่าง ทั้งเรื่องแฟน ครอบครัว รึคนที่ทำให้เรารู้สึกไม่ดี รวมถึง เรื่องบนเตียงกับแฟนค่ะ อันนี้จะมาเล่าตอนท้ายนะคะว่าทำไมถึงกล้าเอาไปบอกเพื่อน ทั้งที่เป็นเรื่องส่วนตัว )

ต่อค่ะ เราน้อยใจเพื่อนเรื่องเล็กๆน้อยตามประสาเด็กติดเพื่อนค่ะ เช่น ไม่รอเราตอนเก็บของบ้าง ไปไหนไม่ค่อยจะบอก หรือเวลาเรามีปัญหาไม่มีเพื่อนคนไหนรับฟังเราได้เลยประมาณนี้ค่ะ ที่เรากล้าน้อยใจเพราะ เราทำเพื่อเขาได้ แต่กับเราเขาทำไม่ได้  แต่เขาสามารถทำกับเพื่อนคนอื่นได้ค่ะ

เราเลยน้อยใจอยู่พักใหญ่

เราก็เล่าก็บอกเขาว่าเราน้อยใจเราไม่โอเค A ก็ว่าเรา ช้าบ้าง ต่างๆนาๆ แต่กลับเพื่อนคนอื่นเขาทำได้โดยไม่บ่นสักคำเลยค่ะแต่เป็นเราเขาพูดเขาด่าตลอดค่ะ เราที่รู้ว่าเป็นที่เราเราเลยไม่ขอให้เขารอหรือปรึกษาแล้วเราก็เริ่มไปไหนมาไหนคนเดียว จนคิดว่าเราน่าจะมีแฟน เราเลยเริ่มมีแฟนค่ะ 

คบกันมาจะเกือบปีพอดีเพื่อนก็เริ่มพูดไม่ดีให้แฟนเรามากขึ้นเรื่อยๆ ว่าเราติดแฟนบ้าง สนใจแต่แฟน 

เรากล้าพูดเลยค่ะว่าเราสนใจเขามากกว่าแฟนอีก เพราะเรากลัวว่าจะไม่มีเพื่อน เพื่อนไปไหนเราก็เอาแฟนไปด้วย ยอมรับเลยค่ะว่าติดเพื่อนเกินไปจริงๆ แต่เพื่อนก็ยังโทษว่าเราติดแฟนจนไม่คุยไม่สนใจเขา

เรางงเลยค่ะ ทั้งA,C และเพื่อนคนอื่นๆ ก็มาพูดถึงหน้าตาแฟนเราว่าไม่ดีบ้าง หน้าเหมือน... ต่อหน้าเราในตอนที่แฟนไม่อยู่ เขาพูดลัดไว้ว่า "จะให้ทุกคนมองแฟนในแบบที่ต้องการไม่ได้หรอก" เราอึ้งทั้งคำพูดพวกเขาจนเราเงียบไม่พูดอะไรต่อ ทั้งที่พวกทำมันคือการบูลลี่หน้าตา คนอื่น มันคนละเรื่องกับสิ่งที่เขาพูดเลย 

จนมันมีปัญหากันมาเรื่อยไปจนเราไม่อยากไปต่อรึคบเขาเป็นเพื่อนต่อไปได้แล้วจริงๆค่ะ จนเราตัดสินใจออกมาเอง เราอยู่คนเดียว เป็นอาทิตย์เกือบ2อาทิตย์ เพื่อนเพิ่งจะมาถามว่าเราเป็นอะไร เราตัดใจที่จะไม่พูดอะไร เราเลยบอกว่า ก็เฉยๆนะ 

จน Cเริ่มเขียนโน๊ตด่าเราในไอจีค่ะ ด่าสารพัดเลยค่ะ

ในไอจีมีแค่เรากับCค่ะที่เห็น A เล่นแค่แมสเซนเจอร์ค่ะเลยไม่รู้ว่าเพื่อน2คนทะเลาะกันอยู่  

เขาเขียนด่าเราเป็นอาทิตย์เราเริ่มใช้อารมณ์ที่ไม่ดีค่ะ เขียนกลับบ้าง จนเราเจอเพื่อนใหม่2คน เขาก็ยังตามมาด่าเพื่อนใหม่เรา เราก็อดทน จนมันปรี๊ดแตกค่ะที่เพื่อนทั้งกลุ่ม เขาเอาเรื่องของเราไปเล่าเสียๆหายๆ ว่าเราไปพูดไม่ดีให้A,Cบ้างและเขียนโน๊ตด่าทั้งกลุ่มเลยค่ะ ด่าเราลามไปถึงเพื่อนใหม่ แฟน รุ่นน้องที่เขาสนิทกับเราและพวกเขาค่ะและลามไปถึงพี่สาวเราค่ะ พี่สาวเราอายุ 20+แล้วค่ะ มีวุฒิภาวะมากพอที่เรากลามั่นใจค่ะ ที่จะเอาพี่สาวมาเป็นคนกลางค่ะ เพื่อเคลียร์ปัญหาทั้งหมด 

เรากับรุ่นน้องและพี่สาว ตัดสินใจ บอกครูที่ปรึกษาและขอเคลียร์ปัญหากันตรงๆ แต่ปัญใหญ่เกิดจากตรงนี้ค่ะ ครูให้คุยกันในห้องเรียน ที่มีเพื่อนๆคนอื่นอีก40ค่ะ ซึ่งตอนนั้นเขารับรู้หมดเลยค่ะ จากปากเพื่อนA เพื่อนคนๆอื่นทั้งCเงียบไม่พูดอะไรเลยค่ะ ปล่อยให้Aพูดแทน ครูไปถึงเขาแร็ปเลยค่ะว่าเราไปทำไรให้เขาบ้าง จนตอนนั้นเราคุมสติและอารมณ์ไม่ได้จนได้ด่าได้ตะโกนใส่กัน

เรายอมรับค่ะว่าไม่มีสติเลย พี่สาวพูดแทนทุกอย่าง ว่าเราเสียใจขนาดไหน

และก็พูดว่าเราไม่ดีตรงไหนบอกเราได้ พี่สาวเราไม่ได้เข้าข้างเราไปหมดนะคะ แก บอกให้เราใช้คำพูดที่ดี แกเป็นคนคอยคุมสติเรา แกบอกว่าแกรู้นิสัยเราดีว่าเราดีไม่ดีตรงไหนแกบอกเพื่อนเราหมดค่ะ แต่เพื่อนไม่ค่อยจะรับฟังเท่าไหร่ เขาก็ถอนหายใจละเถียงกะพี่สาวเราฉอดๆเลยค่ะ เรากัดฟัน แทบจะร้องไห้ที่คนทั้งห้องต้องมาได้ยินเรื่องของเรา ไหนจะเคลียร์กันแบบไม่เคลียร์อีก ไหนจะมีใครก็ไม่รู้ว่าเราเอาพี่สาวมาทำเป็นเรื่องใหญ่ มาจิกตาใส่เรากับพี่ทั้งที่เราทำไปเพราะเราแค่ต้องการปกป้องตัวเอง ขอแค่จุดยืนให้เราได้พูดแค่นั้นเองค่ะ

เราก็อดทนไปถึงวันใหม่และเขามาขอเคลียร์รอบสองค่ะ นั่นแหละจนเราได้รู้ทุกอย่าง วันที่2 รอบนี้ไม่มีพี่หรือครูค่ะ เขาเอาเรื่องของเรามาพูดต่ออหน้าคนทั้งห้องค่ะ รวมถึงเรื่องบนเตียงของเรา เขาว่าเราไปพูดให้เขาไม่ดีต่างๆนา ทั้งที่เราอดทนกับคำพูดเขามาตลอด A เป็นคนเล่าและพูดเองทั้งหมดเลยนะคะ Cและคนอื่นๆเงียบ เพื่อนๆในห้องก็เริ่มขำเราพูดไม่ดีขึ้นเรื่อยๆจนเราเคลียกันเสร็จ

เขาทักไปขอโทษพี่สาวเรา ตัดสินใจเองทุกอย่างทั้งที่เรานั่งอึ้งอยู่ค่ะ พอทุกคนแยกย้ายเรานั่งกัดฟันร้องไห้ ว่าทำไมเพื่อนเอาเรามาขายแบบนี้ เราผิดหวังที่เพื่อนสนิทที่เราไว้ใจมากทำกับเราแบบนี้แถมยังมีคนเข้าข้าง  เรารู้สึกไม่ยุติธรรมเราวิ่งหนีไปร้องไห้ แล้วเราก็ขาดเรียนไปสักพักเลยค่ะ เราเริ่มต้นกับเพื่อนใหม่มีเพื่อนเป็นรุ่นน้อง ทุกคนช่วยปลอบเรา

จนมีน้องคนนึงมาบอกว่าAเคยเอาเรื่องของเรามาพูดหลายรอบมากค่ะแต่เราไม่เคยรู้เลย เรามารู้ทีหลังเราผิดหวังไปหมด เขาขอลดสถานะจากเพื่อนสนิทเป็นเพื่อนเฉยๆ แต่เราขอตัดขาดถาวรค่ะ

( สาเหตุที่เราบอกเรื่องนั้นกับเพื่อนนะคะ เราลองมี พสพ ครังแรกค่ะด้วยความตกใจความพลาดมาเลยเอาไปบอกค่ะว่ากลัวมันพลาดรึอะไรมากลัวเพื่อนไม่เข้าใจค่ะ เราเลยตัดสินใจบอกไปเพราะกลัว อันนี้แน่นอนค่ะที่เเพื่อนตกใจ เพราะมีเรื่องแบบนี้ ไว เกินไปกว่าวัยของตัวเองค่ะ อันนี้เป็นความโง่ของตัวเองล้วนๆเลยค่ะ เรานึกว่าเขาจะเข้าใจเราที่สุดเลยกล้าบอกค่ะ แต่สุดท้ายเราก็ไม่ได้พลาดท้องค่ะ แฟนเราซื้อทั้งถุงยางอนามัย ทั้งยาคุมให้ แต่ด้วยความกลัวเราเลยไปบอกเพื่อน โดยที่แฟนไม่รู้เลยค่ะ เรารู้สึกผิดมากที่ทำแบบนั้น ที่ตัดสินใจทำไป เพราะความต้องการของตัวเองทั้งนั้นเลยค่ะ )

ถ้ายาวไปต้องกราบขออภัยด้วยนะคะขอพื้นที่นี้ระบายจริงๆค่ะเรา คิดมากจนนอนไม่ได้ บางครั้งแพนิคเลยค่ะ เหตุการณ์ที่เพื่อนขายเราต่อหน้าคนทั้งห้อง

เราก็หากิจกรรมทำเพื่อให้ลืมๆไปแต่ทำไม่ได้เลยค่ะ

บางครั้งไม่ได้นึกถึงก็ฝันเห็นเลยค่ะ ว่าเราไปคุยกับเขาบ้าง จนฝันมันรุนแรงขึ้นครั้งล่าสุดฝันว่าพวกเขามาไล่ฆ่าเรา จนเราไปเจอเขาข้างนอกเราสดุ้ง

เราเลยอยากสอบทราบว่าเราสามารถทำอะไรให้เรารู้สึกดีขึ้นหรือกิจกรรมอย่างอื่นบ้างมั้ยคะ 

ยังไงก็คอมเม้นกันอย่างสุภาพด้วยนะคะ

ขอบคุณค่ะ