อ่านย้อนหลัง Ep.3 : Takayama >> https://ppantip.com/topic/43011871

Day 4 : 25/05/2024 > Kamikochi

- วันนี้ตื่นแต่เช้า เพื่อรีบไปขึ้นรถบัสไปคามิโคจิรอบ 07.00น. วันนี้อากาศดี 11 องศา
- ขึ้นรถบัสที่ Takayama Nohi Bus Center ช่องหมายเลข 5


- ตั๋วรถบัสต้องเก็บให้ดี จะมี 4 ส่วน ต้องใช้ตั้งแต่ขึ้นรถบัสที่ทาคายาม่า ต่อรถที่ Hirayu Onsen และรวมขากลับด้วย
- คนขับจะฉีกตั๋วแต่ละจุดตอนขึ้นรถบัส


- ตั๋วรถบัสไม่มีระบุที่นั่ง ตอนไปจาก Takayama-Hirayu Onsen คนไม่เยอะ ได้นั่งริมหน้าต่าง แต่ตอนไปต่อรถที่ Hirayu Onsen จะเป็นจุดขึ้นรถที่คนมาจากหลายที่ เลยได้นั่งที่ติดทางเดินเพราะคนเยอะ และมีที่นั่งเสริมตรงกลางทางเดินด้วย เหมือนรถทัวร์ที่ไทยสมัยก่อนเลย (ไม่รู้ตอนนี้ยังมีไหมไม่ได้ขึ้นนานแล้ว)
- รถจาก Hiroyu Onsen-Kamikochi มีทุกครึ่งชม. 


Kamikochi Walking Map

- รถบัสถึงป้าย K-28 เรายังไม่ลงป้ายนี้ ไปลงป้าย Kamikochi Bus Terminal No.6 เพราะครั้งนี้เรากะว่าจะเดินไป-กลับจาก No.4 - No.5


- จากจุดลงรถบัส เดินไปสะพานกัปปะไม่ไกล วิวระหว่างทางคือสวยมาก ฟ้าสวย น้ำใส ต้นไม้สีเขียว และบนยอดเขายังมีหิมะสีขาวปกคลุมอยู่บ้าง
- อุณหภูมิ 11 องศา


- ก่อนเริ่มเดินเข้าป่า ขอแนะนำให้เตรียมเสบียง น้ำและอาหาร หรือขนมติดตัวไปด้วย เผื่อหิวระหว่างทาง 

- ส่วนใหญ่เกือบทุกคนจะมีกระดิ่งติดกระเป๋ากัน จะเรียกกันว่ากระดิ่งไล่หมี (Bear Bell) ซึ่งเสียงไม่ดังมาก เราชอบนะเพราะเวลาได้ยินเสียงทำให้การเดินไม่เงียบ และรู้ว่ายังมีคนอยู่ใกล้ๆ ถ้าเมื่อไหร่เสียงกระดิ่งเงียบ เราจะเร่งสปีดรีบเดินให้ทันคนข้างหน้า

- ระหว่างทางจะมี Bear Bell ให้สั่นเป็นระยะๆ


 - บึงดาเกะซาวะ (Dakesawa Marshland) และวิวระหว่างทางไปบึงเมียวจิน


- มีป้าย Beware of Bear รอต้อนรับ


-  บึงเมียวจิน (Myojin Pond) ไม่ได้เข้าไปข้างใน มีค่าเข้า 500 เยน 


- รูปด้านในจากเว็บ Alpico
- สุดปลายท่าน้ำที่ยื่นเข้าไปในบึงมีระฆังและกล่องทำทานวางไว้ ให้เราสามารถทำทานและบูชาเทพเจ้าได้


- หน้าทางเข้าบึงเมียวจิน จะมีร้านอาหาร พึ่งมารู้ว่ามีประวัติ
- ร้านคะมอนจิโคะยะ ซึ่งได้รับการขึ้นทะเบียนให้เป็นมรดกทางวัฒนธรรมที่สามารถจับต้องได้ “คุณคะมิโจ คะมอนจิ” ซึ่งเป็นรุ่นทวดของเจ้าของรุ่นปัจจุบันเป็นเพื่อนและผู้นำทางให้กับ “วอลตัน เวสเตอร์” ผู้ที่ทำให้เจแปนแอลป์เป็นที่รู้จักในโลกตะวันตก สามารถนั่งพักเพื่อพักผ่อนรับประทานของว่างได้ที่นี่ได้ เมนูยอดฮิตคือ “ปลาอิวานะย่างเกลือ”


- ข้ามสะพานเมียวจินไปอีกฝั่ง


- ดอก Forget Me Not ไหมนะ


- จุดแวะพักระหว่างทาง มีโรงแรม และร้านอาหาร


- พักดื่มน้ำ กินของว่างที่พกติดตัวมาเสร็จก็ไปกันต่อค่ะ
- น้ำใส และเย็นมาก


- และเมื่อเราเดินกลับมาถึงสะพานกัปปะเกือบ 13.00น.ภาพที่เห็น


- คนเยอะมาก เหมือนมีทัวร์ลง ร้านอาหารไม่ต้องพูดถึงคิวยาวทุกร้าน จะซื้อน้ำคิวจ่ายเงินก็ยาวจนต่อไม่ไหว

- เลยตัดสินใจเดินไปสะพาน Tashiro Bridge (Tashirobashi) ต่อ

- ระหว่างทางเจอคนต่างชาติเอาเก้าอี้ผ้าใบมากางนอนอาบแดด


- ตอนถึงสะพาน Tashiro Bridge (Tashirobashi) เจอฝรั่งครอบครัวนึง พ่อ แม่ ลูกชาย 3 และลูกสาวคนเล็ก แม่พยายามจะถ่ายรูปลูก 4 คน แต่ไม่พร้อมถ่ายกันสักที คนโตตั้งท่ารอ คนที่สองยังเล่น พอ 3 คนแรกทำท่าพร้อมให้ถ่าย น้องคนเล็กก็ร้องไห้ สงสารแม่คนถ่ายรูปเลย เรายืนดูลุ้นไปกับคุณแม่ สุดท้ายก็ได้รูปสำเร็จ น่าเอ็นดูมาก 


- ตอนเดินข้ามสะพานไปอีกฝั่ง เดินสวนกับช่างที่เป็นคนญี่ปุ่น น่าจะเพิ่งเสร็จงานกัน เดินผ่านเราทีละคน แต่ทุกคนจะโค้ง และกล่าวคำว่า คอนนิจิวะ กันหมดเลย 

-  แม่น้ำอะซุสะ (Azusa River) แม่น้ำแสนสวยสายนี้มีต้นน้ำมาจากภูเขายาริ “Mt. Yari” ไหลผ่ากลางหุบเขาคามิโคจิ และเปลี่ยนชื่อไปตามแต่แม่น้ำที่ไหลไปรวม


- เดินกลับมาถึงสะพานกัปปะเกือบบ่ายสามโมง ซึ่งคนยังเยอะเหมือนเดิม เลยตัดสินใจไปขึ้นรถบัสกลับทาคายาม่า คิวรอรถยาวเลย คันแรกเต็ม ได้ขึ้นเป็นคันที่ 2 

- ตามแผนที่คามิโคจิจากจุดที่ 4 ไปจุดที่ 5 และกลับมาจุด 4 ระยะทาง 5.5km.จะใช้เวลาประมาณ 2 ชม. 

- ถ้าใครชอบถ่ายรูป และชอบธรรมชาติแบบเรา จะใช้เวลามากกว่านั้น เพราะทั้งแวะถ่ายรูป แวะพักระหว่างทาง และนั่งชิลล์ชื่นชมธรรมชาติ 

- ตอนถึงทาคายาม่า กะว่าจะเอาของไปเก็บที่โรงแรมแล้วจะออกมาเดินเล่น หาอะไรกิน แต่วันนี้เดินทั้งวันตั้งแต่เช้า พอเอนลงเตียงกะพักหลัง แต่กลายเป็นหลับยาวไปเลย

- ติดตาม Ep.5 ต่อได้ที่ >> https://ppantip.com/topic/43033545