สวัสดีค่ะ เริ่มจากล่าสุดนี้ไปเจอน้องเพื่อนสนิทคนหนึ่ง(น้องเป็นผช.นะคะ) เรื่องมันเกิดจากเพื่อนเราชงเรากับน้องเขาค่ะ ส่วนตัวเริ่มมีใจนิสสสนึงแบบนิดนึงจริงๆนะคะตอนแรก พอนานๆเข้าก็เยอะกว่าเดิมนิดหน่อย555 มีไปดริ้งกันด้วยครั้งนึง(เพื่อนพาน้องมาร่วมวงด้วยค่ะ) พอเจอน้องปุ๊ป ค่อนข้างทำตัวไม่ถูกเลยค่ะ น้องโตไวจริงๆ แบบวัยรุ่นคนนึงเลย จากเมื่อก่อนเคยเล่นเกมด้วยกันเสียงน้องตอนนั้นยังไม่แตกหนุ่มเลยด้วยซ้ำ แล้วแบบดูตอนนี้สิสูงยาวเข่าดี เราก็เริ่มกรึ่มๆนิดนึงเริ่มพูดถึงอดีตละ ว่าน่าจะจีบน้องมาตั้งนานละนะ เผลอๆอาจจะได้คบกันด้วยซ้ำ ก็แซวกันไป หลังจากนั้น น้องก็เริ่มชวนมาอีกผ่านทางเพื่อน ไอ้เราก็มีใจก็ไป สุดท้ายมันดันเลยเถิดนิดหน่อย ก็ไม่นิดหรอกค่ะ ก็คือได้กัน😅 แล้วมารู้อีกทีว่าน้องเค้ามีแฟนแล้ว เหมือนอกหักเลยค่ะ ทั้งๆที่ยังไม่ได้รักเลยด้วยซ้ำ รู้สึกเหมือนหลงมากกว่า แต่ก็งงนะคะ ว่าชอบน้องเขาได้ไง ทั้งๆที่ปกติชอบแต่คนอายุเยอะกว่าตัวเอง ไม่เคยชอบเด็กกว่าหรือรุ่นราวคราวเดียวกันเลย ก็นั่นแหละค่ะ สุดท้ายก็คือชอบเขา แต่...เขามีเจ้าของแล้วน่ะสิ เราควรรอโอกาสหรือพอแล้วดีคะ มันงงไปหมด สับสนตัวเอง เล่าให้ใครฟังไม่ได้เลย อายตัวเอง ที่ได้กับน้องเพื่อนสนิท สนิทกระทั่งครอบครัวเขา(ฝั่งแม่เพื่อนสนิทอ่ะค่ะ) เคยคิดเหมือนกันนะคะ ถ้าคบกันแล้วจะบอกที่บ้านเขายังไง แต่เราก็ห้ามใจไม่ได้เลยค่ะ คิดถึงน้องเขาตลอด ทุกช่วงเวลาในการใช้ชีวิต โดยเฉพาะตอนนั้น มันรู้สึกถึงใจแบบไม่เคยเป็นมาก่อนเลยค่ะ หายใจเข้าออกก็เป็นน้องไปหมดเลยค่ะ นี่เรียกว่าตกหลุมรักหรือหลงคะ ลืมเล่าค่ะ หลังจากวันนั้นน้องไม่ทักมาซ้ำเลยนะคะ น้องกลัวแฟนจับได้ หรือได้แล้วได้เลยคะ ฟีลแบบใช้แล้วทิ้ง แต่ก็เฟลนะคะ แบบน้องไม่คิดถึงเราบ้างเลยหรอ ช่วงเวลาที่เคยใช้ด้วยกันไม่แว๊บหาน้องบ้างเลยรึไง แต่หลักๆคือ ควรจัดการความรู้สึกตัวเองยังไงคะ