ตามหัวข้อเลยคะ คื่อปีนี้เราอายุ 20 ปี น้ำหนักก็อยู่ประมาณ 65 กิโล ตอนโสดก็ไม่ได้คิดมากอะไรกับเรื่องร่างกายรึหุ่นของตัวเอง อยากจะกินอะไรก็กิน เพราะเราก็อ้วนมาตั้งแต่เด็กแล้วอะ แต่พอมีแฟนคนนี้เข้ามาในชีวิต เขาก็เริ่มอยากให้เราเปลี่ยนแปลงตัวเองให้มันดีขึ้น แฟนไม่อ้วนนะ หุ่นดี มีกล้าม พูดง่ายๆ ก็คือน่ารักเลย เขาเป็นคนที่ดูแลร่างกายตัวเองอะ ออกกำลังกายทุกวัน บางวันก็จะลากเราไปด้วย เราจากที่เป็นคนกินข้าววันละหลายๆ มื้อ ก็เปลี่ยนเป็นกินข้าววันละ 3 มื้อ ทุกคนอาจจะคิดว่าเราอึดอัด แต่มันก็ไม่เชิงหรอก ทุกครั้งที่โดนลากไปยิมเราก็สนุกแล้วก็เต็มที่ไปกับมัน แต่บางวันมันก็มีบ้างที่เราจะรู้สึกเหนื่อยแล้วก็ขี้เกียจ ถึงจะเป็นแบบนั้นเราก็ไม่เคยบ่นมีแต่งอแงนิดๆ ตามภาษาผู้หญิง เรายินดีที่จะเอาเวลาว่างของตัวเองไปให้แฟนหมดอะ เขาอยากให้เล่นเกมอะไรก็เล่นด้วย อยากพาไปยิมไปออกกำลังกายด้วยกันก็จะไปด้วย พูดง่ายๆ ก็คือถ้าเขามีความสุขเราก็พร้อมที่จะทำให้เขาอย่างเต็มที่ แต่บางครั้งก็รู้สึกกดดัน แฟนบอกทุกวันเลยว่าอยากให้เราผอมลง เพราะมันดีต่อสุขภาพ คนอ้วนมักจะมีโรคเยอะๆ ตามเข้ามา แล้วเรามันก็เป็นคนที่ชอบกินของหวาน ทุกครั้งที่โดนแฟนจับได้ว่ากินเยอะรึแอบกินของหวาน แฟนก็ไม่เคยด่าไม่เคยว่าอะไรเลย แต่ก็รู้อยู่แก่ใจว่าเขาไม่พอใจ นั้นก็คงเป็นสาเหตุนึงที่ทำให้เรารู้สึกกดดัน แล้วที่สำคัญ ตั้งแต่ที่คบกันมาน้ำหนักของเราก็ไม่เคยลดลงเลย มีแต่ย้ำอยู่กับที่
เพื่อนๆ ที่เคยฟังเราเล่าเรื่องแฟนให้ฟังก็มีแต่บอกให้เลิกกับเขา เพราะสำหรับเพื่อน แฟนเข้ามาเพื่อเติมเต็มชีวิต ไม่ใช่เข้ามาเพื่อเปลี่ยนแปลงอะไรในตัวเรา แต่เราไม่อยากเลิกกับเขาเพียงเพราะเขาอยากให้เราลดน้ำหนักเพื่อตัวเราเอง ส่วนเพื่อนที่รู้จักเราทั้งคู่ พอได้ยินบัญหาของเราก็ไม่ได้พูดอะไรหนอกจากฟัง อันที่จริงแฟนของเราก็ไม่ใช่คนเลวรายอะไร เผลอๆ เขาอาจจะดีเกินไปสำหรับเราด้วยซ้ำ และผู้ชายที่เพอร์เฟคก็อยากจะคู่กับผู้หญิงที่เพอร์เฟคเป็นธรรมดา
ก่อนที่เราจะมาคบกันเราก็เคยเป็นเพื่อนกันมาก่อน (เพื่อนที่คุยได้แต่ไม่สนิท) เขาเป็นคนที่ขึ้นชื่อว่าเรียนเก่งที่สุดในมหาลัย ขนาดอาจารย์ยังนับถือเลย แล้วเขาก็เคยคบกับผู้หญิงคนนึง ซึ่งเราก็เคยได้ยินผ่านหูมาบาง ว่าผู้หญิงคนนี้เจ้าชู้และทั้งมหาลัยเรียกผัวได้ครึ่งตึก โดนแฟนจับได้ว่าไปนอนกับคนอื่นแต่ก็ให้โอกาสเธอซ้ำๆ จนสุดท้ายโดนบอกเลิกเอง (อันนี้ฟังจากคนที่เล่าต่อๆ กันมาและจากปากของแฟนตัวเอง) เรารู้จักกับแฟนตอนที่เขาพึ่งโดนบอกเลิกใหม่ๆ ตอนนั้นมันเป็นช่วงที่ใกล้สอบพอดี ไอเรามันก็เป็นคนที่เรียนโง่พอสมควร เลยเข้าหาเขาเพื่อที่จะให้เขามาติวหนังสือ แรกๆ ก็ไม่มีอะไร ส่วนมากที่คุยกันก็จะเป็นเรื่องเรียนมากกว่า พอผลสอบของตัวเองออกมาก็ตกใจ จากคนที่สอบได้แค่ผ่านพอก็กลายเป็นได้เกรดเอสะงั้น เราก็เลยออกไปกินข้าวกันเพื่อเลี้ยงข้าวขอบคุณเขาที่ช่วยติวหนังสือให้ จากนั้นไปก็นัดเขามาติวให้บ่อยขึ้น พอได้คุยกันทุกวันก็รู้สึกว่าผู้ชายคนนี้เพอร์เฟคจริงๆ จนเริ่มเสียดายแทนแฟนเก่าของเขาที่ปล่อยให้ผู้ชายดีๆ แบบนี้หลุดออกจากมือ แล้วไม่เคยคิดเลยว่าผู้ชายเพอร์เฟคแบบนี้จะมาสนใจคนอย่างเรา เพราะมันเกินเอื้อมจริงๆ ทั้งฐานะบ้านรวย เรียนเก่ง แล้วก็เล่นกีฬาเก่ง แถมยังเป็นสุภาพบุรุษอีก พูดเพราะ ไม่เคยมีคำหยาบออกจากปากเขาเลย ไม่เคยใส่อารมณ์ ไม่เคยขึ้นเสียง ไม่เคยมีนิสัยเสียใส่ให้เราเห็นเลยสักครั้ง มันจึงทำให้เรารู้สึกกดดันเพราะเราไม่อยากเสียเขาไป แล้วเราอยากจะทำตัวให้ดีขึ้นเพื่อที่จะคู่ควรกับเขา การเรียนของเราดีขึ้นก็เพราะเขา แต่ปัญหาหลักคือการลดน้ำหนักมันทำยากจริงๆ คะ
แฟนอยากให้เราลดน้ำหนัก แต่เราเป็นคนชอบกิน (อยากระบาย)
เพื่อนๆ ที่เคยฟังเราเล่าเรื่องแฟนให้ฟังก็มีแต่บอกให้เลิกกับเขา เพราะสำหรับเพื่อน แฟนเข้ามาเพื่อเติมเต็มชีวิต ไม่ใช่เข้ามาเพื่อเปลี่ยนแปลงอะไรในตัวเรา แต่เราไม่อยากเลิกกับเขาเพียงเพราะเขาอยากให้เราลดน้ำหนักเพื่อตัวเราเอง ส่วนเพื่อนที่รู้จักเราทั้งคู่ พอได้ยินบัญหาของเราก็ไม่ได้พูดอะไรหนอกจากฟัง อันที่จริงแฟนของเราก็ไม่ใช่คนเลวรายอะไร เผลอๆ เขาอาจจะดีเกินไปสำหรับเราด้วยซ้ำ และผู้ชายที่เพอร์เฟคก็อยากจะคู่กับผู้หญิงที่เพอร์เฟคเป็นธรรมดา
ก่อนที่เราจะมาคบกันเราก็เคยเป็นเพื่อนกันมาก่อน (เพื่อนที่คุยได้แต่ไม่สนิท) เขาเป็นคนที่ขึ้นชื่อว่าเรียนเก่งที่สุดในมหาลัย ขนาดอาจารย์ยังนับถือเลย แล้วเขาก็เคยคบกับผู้หญิงคนนึง ซึ่งเราก็เคยได้ยินผ่านหูมาบาง ว่าผู้หญิงคนนี้เจ้าชู้และทั้งมหาลัยเรียกผัวได้ครึ่งตึก โดนแฟนจับได้ว่าไปนอนกับคนอื่นแต่ก็ให้โอกาสเธอซ้ำๆ จนสุดท้ายโดนบอกเลิกเอง (อันนี้ฟังจากคนที่เล่าต่อๆ กันมาและจากปากของแฟนตัวเอง) เรารู้จักกับแฟนตอนที่เขาพึ่งโดนบอกเลิกใหม่ๆ ตอนนั้นมันเป็นช่วงที่ใกล้สอบพอดี ไอเรามันก็เป็นคนที่เรียนโง่พอสมควร เลยเข้าหาเขาเพื่อที่จะให้เขามาติวหนังสือ แรกๆ ก็ไม่มีอะไร ส่วนมากที่คุยกันก็จะเป็นเรื่องเรียนมากกว่า พอผลสอบของตัวเองออกมาก็ตกใจ จากคนที่สอบได้แค่ผ่านพอก็กลายเป็นได้เกรดเอสะงั้น เราก็เลยออกไปกินข้าวกันเพื่อเลี้ยงข้าวขอบคุณเขาที่ช่วยติวหนังสือให้ จากนั้นไปก็นัดเขามาติวให้บ่อยขึ้น พอได้คุยกันทุกวันก็รู้สึกว่าผู้ชายคนนี้เพอร์เฟคจริงๆ จนเริ่มเสียดายแทนแฟนเก่าของเขาที่ปล่อยให้ผู้ชายดีๆ แบบนี้หลุดออกจากมือ แล้วไม่เคยคิดเลยว่าผู้ชายเพอร์เฟคแบบนี้จะมาสนใจคนอย่างเรา เพราะมันเกินเอื้อมจริงๆ ทั้งฐานะบ้านรวย เรียนเก่ง แล้วก็เล่นกีฬาเก่ง แถมยังเป็นสุภาพบุรุษอีก พูดเพราะ ไม่เคยมีคำหยาบออกจากปากเขาเลย ไม่เคยใส่อารมณ์ ไม่เคยขึ้นเสียง ไม่เคยมีนิสัยเสียใส่ให้เราเห็นเลยสักครั้ง มันจึงทำให้เรารู้สึกกดดันเพราะเราไม่อยากเสียเขาไป แล้วเราอยากจะทำตัวให้ดีขึ้นเพื่อที่จะคู่ควรกับเขา การเรียนของเราดีขึ้นก็เพราะเขา แต่ปัญหาหลักคือการลดน้ำหนักมันทำยากจริงๆ คะ