อย่างแรก สินค้าขายตัวมันเองได้
แม้แต่คนที่ไม่ได้เป็นสมาชิก ก็พยายามสรรหาไปซื้อมาใช้ ซื้อมากิน
เช่น ยาสีฟัน เครื่องกรองน้ำ อาหารเสริม
เรียกง่ายๆว่าเป็นแบรนด์ระดับโลกไปแล้ว

ความจริงระบบ mlm ไม่ได้มีอะไรซับซ้อน มันก็เหมือนการขายส่งขายปลีกธรรมดานี่แหละ
อย่างผมผลิตสินค้า คุณมารับสินค้าไปขาย ก็ได้ส่วนแบ่งกำไรไป
แต่ถ้าคุณไปหาเครือข่ายเช่น มีตัวแทนรับไปขายต่ออีก คุณก็ได้ส่วนแบ่งตรงนี้ไปด้วย
มันเรียบง่ายไม่มีอะไรซับซ้อนเลย
แต่สิ่งสำคัญคือ สินค้าต้องขายได้

ลักษณะหนึ่งที่ต้องคิดไว้เสมอก็คือ ต้องไม่มีการสต็อกสินค้า
ไม่มีการทุ่มเงินซื้อ
แน่นอนว่าถ้าเรามีออเด้อ 10-20 ชิ้นจะซื้อไปขายก็ได้
แต่มันคือการที่เรารู้แล้วว่าจะเอาไปขายใคร
ไม่ใช่ซื้อมาแล้วหวังจะขายได้แบบไม่มีเหตุไม่มีผล ไม่มีคนรับซื้อต่อ

ลักษณะตามข่าวที่ได้ฟังมาคือ การคุยกันเรื่องสร้างตัวแทนทั้งนั้น
แทบจะไม่มีการพูดถึงการขายสินค้าเลย
มีการขายรายชื่อคนที่สนใจในราคาหลักพันต่อรายชื่อ
มันบ้ามาก

ไม่รู้จะสงสารหรือสมเพชยังไงดี
แต่ในอนาคตก็จะเกิดอะไรแบบนี้อีกไม่ยาก
เพราะมันหมุนด้วยความโลภของคน และความไม่มีเหตุมีผล ไม่รู้จักคิดของคน
คุณกำลังเสียเงิน 250000 โดยที่ไม่รู้อะไรแน่ชัดเลยว่าจะได้คืนมายังไง
มันเพ้อเจ้อมากจริงๆ
กำเงิน 250000 ไปทำร้านน้ำชงยังมีอนาคตมากกว่าอีก

จนถึงตอนนี้ ผมก็ยังไม่เคยเห็นโปรดักส์เลย