คืออย่างงี้คับ
เรื่องมีอยู่ว่า เเฟนผมเค้าสนิทกับเพื่อนมาก เเละเพื่อนทั้งหมดของเค้าก็เป็น "ผู้ชาย" ซึ่งผมไม่ชอบเพื่อนเค้าสักคน เเต่ไม่ได้อะไรนัก 
เพื่อนเค้าชอบเเชทมาชวนเเฟนผมเล่นเกมหลังเลิกงานประจำ ผมก็ไม่ได้ว่าอะไรก็เเค่เพื่อนชวนเพื่อนเกมอีกอย่างเค้าทำงานมาทั้งวันได้พักผ่อนบ้างได้มีสังคมบ้าง
พอเวลาผ่านไปเค้าบ่นหงุดหงิดเหนื่อย..ผมถามเป็นอะไรก็บอกเงียบไม่คุยเริ่มถามคำตอบคำผมก็คอยพูดให้กำลังใจตลอดคอยเอาใจตลอด
พอหลังจากนั้นมาทะเลอะกันเรื่องความงี้เง่าของผม
ผมหึง+อิจฉา ที่เค้าลงขอความเเละเเท็กเพื่อนเค้าว่า
"ขอบคุณนะที่คอยอยู่ข้างที่คอยให้กำลังใจตลอด"
ผมเสียใจมากที่ตัวเองทำให้เค้าสบายใจไม่ได้ถึงต้องไปปรึกษาคนอื่น เสียใจมากที่เค้าไปไว้คนอื่นมากกว่าผมและหลังจากนั้นก็เป็นจุดที่ทำให้ผมใจ
เเตกอีกครั้งที่รู้ว่าเพื่อนเค้าไม่ให้เกียรติผมถึงขนานมาบอกชอบแฟนผมหลังจากนั้นผมบอกให้เค้าเลิกติดต่อกันเพราะผมไม่พอใจ เเฟนผมเสียใจมาก
พอผ่านไปไม่กี่วันเค้าบอกดีกันเเล้ว ผมงงมาก
เเต่ก็ไม่ได้ถามอะไรมากนักเเต่ก็ไม่ไว้ใจเพื่อนเค้า
เเละไม่ชอบส่วนตัว ผมพยายามบอกให้เค้าเลิกติดต่อกันได้ไหมเค้าเงียบกลบเกลื่อน ผมเสียใจ
ผมไม่รู้จะทำยังไงดีเเล้ว ถ้าบอกว่าอยู่ไม่มีความสุข
ก็ต่างคนต่างไป เหมือนง่ายนะเเต่ผมรักของผมไง
ไม่อยากพูดออกไปมากเพราะมันจะทำให้เค้าหาว่าเรางี่เง่าเอาเเเต่ใจขี้หึง เพราะเค้าเคยบอกเเค่เพื่อน
หรือผมเห็นเเก่ตัวเกินไปเอง ขอความเเนะนำ ติได้
บวก ลบ ผมควรจัดการความรู้สึกตัวเองยังไงดี