เราอยู่กับแม่เราและลูกเราและสามี  เมื่อก่อนเราทำงานหาเงินเข้าบ้านช่วยกันกับสามี แต่เราลาออกมาดูลูกเพราะช่วงที่เราทำงานเราลาออกมาดูลูกกะทันหันตลอดจนเกรงใจหัวหน้าเลยลาออกเลยดีกว่า เหตุที่ออกมาดูลูกเพราะลูกเราอยู่กับแม่เราซึ่งขี้เมาแล้วชอบทำความรุนแรงไม่ว่าจะด่าบางทีก็ปาข้าวของเรียกหลานไปด่าทั้งที่ไม่ได้ทำอะไรบางครั้งทำร้ายแบบไม่รู้ตัวเพราะพิษเหล้ากัญชา เรามีลูกชาย 2 คน คนโต8ขวบ คนเล็ก5 ขวบ ตอนนี้ลูกเราเป็นเหมือนเด็กเก็บกดไม่ค่อยพูด ส่วนคนเล็กก็ไม่พูดเลยพูดไม่รู้เรื่อง เราตัดสินใจออกจากงานมาเพื่อดูลูกเอง เราเองออกมาก็กดดันทุกๆวันเราจะอยู่แต่ในห้องรอตอนเที่ยงถึงออกมาเพราะบางที่แม่เราจะเมาหลับ ถ้าตื่นมาเจอกันจะมีปากเสียงกันตลอด เราก็เหมือนจะเป็นโรคประสาทแล้ว จนมาวันนี้แม่เราตามมาด่าในห้องซึ่งเป็นเซฟโซนเดียวที่เรากะลูกว่าปลอดภัย แต่วันนี้ไม่ เค้าเข้ามาด่าแล้วเราก็เริ่มทะเลาะกันหนักจนลงไม้ลงมือ เราผลักแม่เราแม่เราก็กะชากเสื้อเราก็สู้กันจนเราผลักเค้าไล่เค้าออกไปให้พ้นจากห้องเรา เค้าก็ไม่ยอมดันประตูจนเราผลักสุดแรงจนเค้าล้มแล้วปากแตกแล้วเค้าก็ร้องโวยวายว่าเราทำร้ายเค้า เราไม่ไหวจริงๆเลยพาลูกหนีออกมาจากตรงนั้นก่อน เราไม่รู้ว่าสิ่งที่เราทำลงไปมันบาปไหม แต่เราไม่ไหวจริงๆ เราออกมาได้แต่ยังไงเราก็ต้องกลับไปเพราะมันเป็นบ้านที่เราซื้ออยู่เราไม่รู้ต้องกลับไปเจออะไรอีก เราไม่รู้ต้องทำยังไงต่อไป ถ้าเราตัวคนเดียวไม่มีลูกเราคงหนีไปนานแล้วแต่เรามีลูกเราต้องกลับไปทนอยู่นรกที่เดิม เพราะเราไม่อยากแบกลูกออกไปลำบากข้างนอก เราควรทำยังไงดี เราเคยคุยดีๆกับเค้าขอเค้าให้เลิกเหล้าเค้าก็ไม่รับฟัง เราให้เงินเค้าใช้ทุกเดือนเราไม่ได้ทำงานแต่เอาเงินสามีให้ถ้าไม่ให้เค้าก็จะทวงบุญคุณ กับข้าวกับปลาเราซื้อมาให้เค้าอยู่สบายแค่ไม่สร้างปันหาเค้ายังทำไม่ได้ เราไม่รู้ต้องทำไงแล้ว😭😭😭😭