สวัสดีค่ะ จขกท.เป็นข้าราชการที่นึงค่ะ ก่อนหน้านี้เคยเป็นข้าราชการอีกที่แต่รู้สึกว่างานที่ทำเป็นสิ่งที่ไม่มีความสุขเลย จึงลาออกมาทำที่ปัจจุบันค่ะ ที่ปัจจุบันงานค่อนข้างโอเค คนรอบข้าง เจ้านายโอเคหมดเลยค่ะ แต่เหมือนลึกๆเสียงหัวใจมันเรียกร้องว่าอยากทำอีกอาชีพ (ครู) ตลอดเวลาค่ะ
เดิมทีจขกท.เคยเป็นครูโรงเรียนเอกชนอยู่หลายปีค่ะ แต่จขกท.ไม่มีใบประกอบวิชาชีพครูเพราะไม่ได้จบครูมาค่ะ ความฝันที่อยากทำคืออยากเป็นครูโรงเรียนเอกชนที่ได้ทำหน้าที่สอนนักเรียนอย่างเต็มที่ค่ะ แต่เหตุผลที่มาเป็นข้าราชการเพราะเรื่องสวัสดิการต่างๆและความฝันของคนในครอบครัวค่ะ
สุดท้ายนี้คิดว่าคงต้องทำงานนี้ไปตลอดชีวิต งานมันไม่แย่นะคะ แต่แค่ความคิดที่อยากเป็นครูมันโผล่มาตลอดเลยค่ะ พยายามอยากสร้างความรู้สึกรักงานนี้ให้มากกว่าความอยากเป็นครูค่ะ และอยากสอบถามเพื่อนๆพี่ๆน้องๆที่ไม่ได้ทำงานที่ตัวเองรักที่สุด ปลอบประโลมใจตัวเองยังไง หรือสร้างความรู้สึกรักงานตัวเองยังไงบ้างคะ ขอบคุณค่ะ
ขอวิธีการสร้างความรู้สึกรักในสิ่งที่ทำหน่อยค่ะ
เดิมทีจขกท.เคยเป็นครูโรงเรียนเอกชนอยู่หลายปีค่ะ แต่จขกท.ไม่มีใบประกอบวิชาชีพครูเพราะไม่ได้จบครูมาค่ะ ความฝันที่อยากทำคืออยากเป็นครูโรงเรียนเอกชนที่ได้ทำหน้าที่สอนนักเรียนอย่างเต็มที่ค่ะ แต่เหตุผลที่มาเป็นข้าราชการเพราะเรื่องสวัสดิการต่างๆและความฝันของคนในครอบครัวค่ะ
สุดท้ายนี้คิดว่าคงต้องทำงานนี้ไปตลอดชีวิต งานมันไม่แย่นะคะ แต่แค่ความคิดที่อยากเป็นครูมันโผล่มาตลอดเลยค่ะ พยายามอยากสร้างความรู้สึกรักงานนี้ให้มากกว่าความอยากเป็นครูค่ะ และอยากสอบถามเพื่อนๆพี่ๆน้องๆที่ไม่ได้ทำงานที่ตัวเองรักที่สุด ปลอบประโลมใจตัวเองยังไง หรือสร้างความรู้สึกรักงานตัวเองยังไงบ้างคะ ขอบคุณค่ะ